Mansion

Πάμε ένα ταξίδι στον χριστιανικό μυστικισμό του προηγούμενου αιώνα; Ο Καρτανοισμός (Kartanoism) ήταν μια χριστιανική σέχτα που δραστηριοποιήθηκε στην Φινλανδία από το 1920 ως τα μέσα του 1950 περίπου και πήρε το όνομα της από την ιδρύτρια κι αρχηγό της Alma Maria Kartono. Τα βασικά χαρακτηριστικά του Καρτανοισμού ήταν η πολύ αυστηρή ηθική και ασκητική του φύση (το sex ήταν αμαρτωλό ακόμα και εντός γάμου), το γεγονός ότι χρησιμοποιούσε παιδιά ως ιεροκήρυκες και η γενική τους πεποίθηση ότι το τέλος του κόσμου και η Δευτέρα Παρουσία είναι πολύ κοντά. Ο Καρτανοισμός διαλύθηκε μετά το 1953 και τον θάνατο της Alma.

Στο σήμερα, οι Mansion είναι ένα 8μελές συγκρότημα από το Turku της Φινλανδίας που δηλώνει ότι εξασκεί τον Καρτανοισμό, σαν να πρόκειται για μια ζωντανή θρησκεία. Οι συναυλίες τους είναι «λειτουργίες», οι στίχοι τους είναι αφιερωμένοι εξ ολοκλήρου στο δόγμα τους, μέχρι και η τραγουδίστρια τους ονομάζεται Alma Maria, αποτελώντας την συνεχίστρια της μεγάλης αρχηγού. Η rock μουσική έχει μια μακριά ιστορία αντίστοιχων πρακτικών, από καλλιτέχνες που, διαλέγοντας να θολώσουν το τοπίο ανάμεσα σε φαντασία και πραγματικότητα, οικοδομούν έναν αινιγματικό conceptual κόσμο που ενισχύει την όποια δύναμη της τέχνης τους. Πριν σκεφτείς ότι τέτοιες τακτικές είναι ξεπερασμένες και ανήκουν στο παρελθόν, να υπενθυμίσω ότι ένα από τα μεγαλύτερα γκρουπ του παρόντος (Ghost) κι ίσως το μεγάλο όνομα του μέλλοντος (Sleep Token), έχουν σχετικό υπόβαθρο. Αυτό όμως που έχει την μεγαλύτερη σημασία στην περίπτωση μας, είναι ότι οι ίδιοι οι Mansion είναι εξαιρετικοί. Κι όταν είσαι εξαιρετικός, ο κόσμος ίσως σε πάρει στα σοβαρά.

Κοίτα το εξώφυλλο. Εικόνα ασπρόμαυρη, χρόνος αδιόρατα παλιός, τοπίο αδιόρατα μακρινό, φιγούρες όμορφες μα και υπόκωφα σκοτεινές. Η εικόνα σε υποβάλλει από μόνη της, σε μεταφέρει σε έναν κόσμο ψευδαισθήσεων και αντανακλάσεων. Είναι μια φωτογραφία αληθινή; Είναι παλιά ή σύγχρονη; Είναι αλήθεια ή θέατρο; Κι αν οι Mansion είναι όντως κάτι το αληθινό; Μπαίνοντας σε αυτό το παιχνίδι - ειδικά αν είσαι και ακροατής που αφήνεις και λίγο την φαντασία να παίξει τον ρόλο της - το "Second Death" έχει ήδη κερδίσει την πρώτη μάχη των εντυπώσεων. Την δεύτερη μάχη την κερδίζει η μουσική.

Doom metal σχετικά ήπιο, με έντονο τον occult rock χαρακτήρα των μεγάλων obscure γκρουπ των late 60s/early 70s. Μουσική που βασίζεται στις φωνητικές γραμμές των τραγουδιστών - εξαιρετικές εναλλαγές ανάμεσα σε ανδρικά και γυναικεία φωνητικά - με τα riffs και τους ρυθμούς να ακολουθούν υπογραμμίζοντας και υποστηρίζοντας τους στίχους και τις ερμηνείες. Τα φωνητικά είναι φανταστικά, ειδικά αυτά της Alma έχουν πραγματικά κάτι το δαιμονικό και ανατριχιαστικό, ακόμα και χωρίς να καταφεύγουν σε καμία απολύτως υπερβολή. Στάθηκα πολλές φορές μπροστά στο "Second Death" προσπαθώντας να καταλάβω πως ακριβώς καταφέρνουν οι Mansion να είναι τόσο, μα τόσο πειστικοί. Δεν έχω βρει ακόμα την απάντηση. Ίσως δεν υπάρχει απάντηση. Ίσως κάποιες φορές η υποβολή στο αίνιγμα κι ο εναγκαλισμός με το μυστήριο είναι στοιχεία αρκετά.

Ο κόσμος του "Second Death" δεν είναι φυσικά ένας κόσμος χωρίς τέχνη. Αν η πρώτη εντύπωση είναι αυτή της απλότητας, οι ακροάσεις αποκαλύπτουν ένα σωρό μικρές λεπτομέρειες που δείχνουν ότι η μπάντα έχει δουλέψει πολύ. Οι φωνητικές γραμμές των "Sword Of God" και "No Funeral" είναι τόσο δυσοίωνες που πραγματικά είναι ικανές να ξυπνήσουν τον τρόμο. Ή όταν ανεβαίνει το tempo του καταπληκτικού "You Are Suspicious", το solo που ξυπνάει μια King Diamond αίσθηση, τα πλήκτρα που κάνουν όλη την βρώμικη δουλειά, πίσω στις σκιές… όλα είναι στοιχεία μιας μουσικής αριστοτεχνικά δουλεμένης.

Η ροή του άλμπουμ είναι απόλυτα ομαλή, με ιδανική διάρκεια και χωρίς πολύ αισθητές κοιλιές. Τα οκτώ tracks διαγράφουν μια πολύ λογική πορεία γύρω από τα σκοτάδια και τα κηρύγματα αυτής της λειτουργίας που βρεθήκαμε άθελα μας να παρακολουθούμε. Δεν υπάρχει μέτρια στιγμή στο θεατρικό που έστησαν για εμάς οι Mansion, όπως δεν υπάρχει και διαφυγή. Θα ακούσουμε με προσοχή κάθε απειλή και κάθε προφητεία και θα ρουφήξουμε σχεδόν ηδονικά την τελετουργία του "In The Court Of The Sorrowless".

Είχα ήδη αυτόν και αυτόν τον λόγο να πιστεύω ότι το doom έχει κάνει μια εξαιρετική εκκίνηση στο 2023 και οι Mansion τριτώνουν το «κακό», παρουσιάζοντας έναν από τους πιο ιδιαίτερους και μυστηριακούς doom metal δίσκους που άκουσα πρόσφατα. Το "Second Death", ξεκάθαρα παλιομοδίτικο μα και αναπάντεχα πειστικό ως προς την διαχρονικότητα της ατμόσφαιρας του, είναι ένα άλμπουμ που σαγηνεύει, με τους απόηχους και τα αινίγματα της προσωπικής του μυθολογίας.

Bandcamp