Madball

Με το εναρκτήριο και καθόλου τυχαίο κομμάτι "Hardcore Lives" του ομώνυμου όγδοου δίσκου τους, σηματοδοτούν φέτος οι Madball την πολυαναμενόμενη επιστροφή τους, τέσσερα χρόνια μετά το "Empire", έναν δίσκο που σίγουρα αγαπήθηκε από τους fan της μπάντας, διχάζοντας όμως παράλληλα τους κριτικούς.

Ο λόγος που κάτι τέτοιο δίσκοι διχάζουν την κοινή γνώμη είναι το γεγονός ότι ρεαλιστικά δεν προσφέρουν κάτι το καινούργιο, και ειδικότερα σε σχέση με όλα όσα μέχρι στιγμής έχει προσφέρει η εκάστοτε μπάντα. Η μπάντα ακολουθώντας μια ολοφάνερη δική της πεπατημένη, δημιουργεί κάτι το ασφαλές και «κλασικό» για τα δεδομένα της, κάτι στο οποίο ξέρει ότι είναι καλή, οι fan γουστάρουν, οι ίδιοι γουστάρουν, και κάπου εδώ νομίζω πως η κουβέντα τελειώνει. Πρέπει όλοι μας κάποια στιγμή να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε, διατυμπανίζοντας με κάθε ευκαιρία την δίψα μας γι' αυτό το καινούργιο που θα μας συναρπάσει, που θα ταράξει τα μουσικά νερά και θα προκαλέσει την επανάσταση. Κακά τα ψέματα, τέτοιοι δίσκοι είναι σπάνιοι πλέον και πρέπει να το αποδεχτούμε.

Αντιθέτως άλμπουμ όπως είναι το "Hardcore Lives" των Madball είναι δίσκοι ολότελα αφιερωμένοι και δοσμένοι στους οπαδούς της μπάντας, είναι true για τον συγκεκριμένο κύκλο -του New York hardcore- και προσωπικά δεν εντοπίζω κάτι το αρνητικό σε όλο αυτό. Η νέα κυκλοφορία των Madball είναι αξιοπρεπέστατη. Έχει την ιδανική παραγωγή για το είδος, με ήχο στις κιθάρες που σκοτώνει, έχει ρυθμό, και φυσικά διαθέτει riff που είναι άξια προσοχής και σε βάζουν στο «τριπάκι» του να χτυπηθείς κι εσύ λίγο, ακόμη και αν είσαι από την μεριά των επιφυλακτικών. Η ροή του άλμπουμ είναι ανέλπιστα καλή και τα δεκαπέντε κομμάτια που αυτό περιλαμβάνει δεν κουράζουν καθόλου, αφού μόλις που καταφέρνουν να συμπληρώσουν τα 32 λεπτά σε διάρκεια.

Οι συμμετοχές του Scott Vogel απ' τους Terror στο κομμάτι "True School" - που μεταξύ μας... εκπέμπει και λίγο από "Holy Terror" hardcore, του εξαιρετικά συμπαθούς Toby Morse των H2O και της μεγάλης κυρίας του ήχου Candace, απ' τις τάξεις των Walls Of Jericho, αποτελούν με σιγουριά το αποκορύφωμα αυτής της κυκλοφορίας, η οποία χωρίς να με εντυπωσιάζει είμαι σίγουρος ότι θα απασχολήσει αρκετά τους φίλους του Nεοϋορκέζικου hardcore.