Μεταξύ «τρέλας» και πραγματικότητας, δίπλα στους Slaine MacRoth, Elric, Jesse Custer και άλλους χάρτινους ήρωες, στέκει ψηλότερα από όλους ο Thomas Forsberg. Εννοείται και ολόκληρη η κληρονομιά του....
Luzifer
Iron Shackles
Ιδιαίτερο ντεμπούτο με σπαθιά, αλυσίδες, heavy metal έμπνευση και pop/rock χορευτική διάθεση
Τα πρώτα χτυπήματα των Γερμανών ήταν πρειδοποιητικά. ΕΡ και single έδειχναν μια μπάντα που θα μας απασχολούσε σύντομα. Τί κι αν τα μέλη της έχουν ως προτεραιότητα τους Vulture, με τους Luzifer να μπαίνουν σε δεύτερο πλάνο; Όταν είναι ώρα για Luzifer metal, παίρνουν τους εαυτούς τους σχεδόν σοβαρά. Εννοώντας, ότι δε θα υπεραναλύσουν και πολυσκεφτούν αν θα βάλουν δίπλα στο metal τους κάτι που φαινομενικά δεν του ταιριάζει. Σα να λέμε τη Neue Deutsche Welle.
Κοντινοί συγγενείς συγκροτημάτων της σκανδιναβικής σχολής και του ανατολικού μπλοκ στο heavy metal, με το cult να τους συνοδεύει ως επιθετικός προσδιορισμός. Είναι και αυτός ο ήχος των πλήκτρων που χαρακτηρίζει τις επτά συνθέσεις των μόλις 32 λεπτών, ο οποίος προσθέτει πόντους στο obscure κομμάτι της μουσικής. Η έναρξη, πιο πιασάρικη δε γίνεται, προδιαθέτει για πολεμικό κλίμα, με το αντίστοιχο galloping και τα backing vocals.
Δεν παίρνει πολλή ώρα για να μας εκπλήξουν, τα πάντα αλλάζουν στο αμέσως επόμενο κομμάτι. Ξεκάθαρη pop/rock διάθεση και τα σημάδια των Ghost επάνω τους, ευδιάκριτα. Αν σε κάποιους λείπει το μεγάλο hit από το "Impera", εδώ (και όχι μόνο) υπάρχει ισχυρό υποκατάστατο. Κοπιάστε να πάρετε τη δόση σας. Αυτός ο διττός χαρακτήρας των Γερμανών κρατάει γερά έως το τέλος. Οι heavy metal εμπνεύσεις να εναλλάσσονται με πιο pop/rock στιγμές, που θα κολάκευαν πολύ τη συμμετοχή της Γερμανίας στην Eurovision για παράδειγμα.
«Η μουσική πρέπει να είναι καλή και δε μας απασχολεί σε ποιο είδος ανήκει». Τέτοια λένε και τα κάνουν πράξη με μια τολμηρή διασκευή. Από τα χρόνια που η Neue Deutsche Welle ζούσε μεγάλες στιγμές στα μπαράκια της Δυτικής Γερμανίας κάπου στα ‘80s. Η τηλεμεταφορά είναι απίστευτη, μέσα σε λίγες μόνο νότες νιώθεις ότι πέρασες την είσοδο του "Golden Glove", με την κάπνα σαν ομίχλη να σκεπάζει τις φιγούρες, από τις οποίες ξεχωρίζει ένας μεγάλος κίτρινος γιακάς και η μπλε καμπάνα ενός παντελονιού. Φτάνοντας εν τέλει σε απόσταση αλκοολικής αναπνοής για να ξεκινήσει ένας αλλοπρόσαλλος και εκτονωτικός χορός.
Ένα ακομπλεξάριστο τρίο, καταφέρνει ανάμεσα σε άλλα να κάνει τη γερμανική γλώσσα γοητευτική και όχι στριφνή στο metal. Οι δοκιμές βέβαια για sing along δεν ευδοκίμησαν, η επιθυμία ήταν εκεί πάντως. Στο forum υπάρχει το thread περί obscure διαμαντιών. Τους υποδεχόμαστε με μεγάλη χαρά, το κέρδισαν με το σπαθί τους. Έχουν και απ’ αυτό.