Lo!

Οι Lo! είναι από το Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Οι Lo! Παίζουν ένα διασκεδαστικό και ατμοσφαιρικό sludge το οποίο τεντώνεται και τραβιέται μέχρι ένα πολύ μοντέρνο hardcore.

Τους γνώρισα μέσω του προηγούμενου, εκπληκτικού δίσκου "Vestigial" και προτείνω πριν την ακρόαση του φετινού να κάνετε κι εσείς το ίδιο. Να απολαύσετε την προηγούμενη κυκλοφορία τους και να διαπιστώσετε στην συνέχεια πόσο δεμένοι είναι και στους δύο δίσκους. Θυμίζω ότι το "Vestigial", ανοίγει με το θέμα από το κομμάτι "Megafauna". Tο τελευταίο του "The Tongueless" EP, έτσι και το νέο άλμπουμ εδώ ανοίγει με το θέμα από το "Gods Οf Ruin". Το τελευταίο τραγούδι από το "Vestigial". Ξεκάθαρη η σύνδεση.

Η βασική τους ιδέα και επιμονή είναι οι αναφορές και η ανάλυση για την σήψη της σημερινής κοινωνίας. Αναφορές και επίθεση σε πολιτικούς, πόλεμο, θρησκεία και καπιταλισμό. Φωνές και ουρλιαχτά από τα βάθη της ψυχής. Οργή και έντονη αντίδραση για κάθε τι σάπιο του κόσμου μας. Το να αποκαλείς δυσάρεστα τα εννέα τραγούδια αυτού του άλμπουμ λοιπόν είναι κομπλιμέντο. Ζουν και εξελίσσονται σε μια βίαιη ασχήμια. Η μουσική είναι βάναυση. Ακούγεται σαν έντομα που στριφογυρίζουν και μάχονται μεταξύ τους για την υπεροχή με έναν βρώμικο και αποκρουστικό τρόπο. Ζοφερές εικόνες από τις ιδέες και τις απόψεις τους. Τίποτα ευχάριστο ή ελκυστικό, αλλά αυτή η αποκρουστική ομορφιά το κάνει ένα απίθανα συναρπαστικό άκουσμα. Σημεία με black metal φωνητικά. Blastbeats που χτυπούν άγρια. Κιθάρες βγαλμένες από γοητευτικά περάσματα των σύνθετων στιγμών των Mastodon. Ατμόσφαιρες που φέρνουν μια έντονη μουντάδα στον συννεφιασμένο ουρανό. Στιγμές από Meshuggah ιδέες. Ενορχήστρωση και σύνδεση σημείων και κομματιών που δεν είναι απλά απολαυστική αλλά κάνει το άκουσμα να κυλάει υπέροχα.

Όλα εδώ είναι εξαιρετικά συναρπαστικά. Διάφορες ασύνδετες αλλά και πολύ κοντινές στιλιστικές (μουσικά) τάσεις. Άψογη παραγωγή. Τρομακτικός ήχος. Μοναδική παρουσίαση. Ενδιαφέρουσες απόψεις χωρίς προφανείς κατάληξη. Αλλαγές και εναλλαγές που τις βρίσκεις μόνο σε progressive δίσκους. Οργή και μετά αγαλλίαση. Η πιο εκλεπτυσμένη μορφή (τους)μέχρι σήμερα και η καλύτερη δουλειά τους μέχρι τώρα. Ένας υπέροχα ατελής δίσκος. Κατά καιρούς διάσπαρτο και αβέβαιο για τη δική του ταυτότητα, αλλά εξίσου συχνά μεγαλειώδες και απόκοσμο. Ενα μεθυστικό άκουσμα που γίνεται καλύτερο κάθε φορά που το ακούς.

Πάρτε φόρα και βουτήξτε στον λάκκο πίσσας με πτώματα και υπολείμματα αποσυντεθειμένης σάρκας που έφτιαξαν οι Αυστραλοί. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην παγιδευτείτε σε αυτό το παράξενο, τεχνικό, επιθετικό, αδυσώπητο και σύγχρονο post-metal που θα είναι ξεκάθαρα στα καλύτερα του είδους για την φετινή χρονιά.

Bandcamp