Lifvsleda

Πριν δύο χρόνια, οι Σουηδοί Lifvsleda στον δεύτερο δίσκο τους, "Sepulkral Dedikation", έπιασαν συγκινητικά εντυπωσιακές trve black metal κορυφές. Το νέο σχήμα του Sigward των οριακά ξεχασμένων Sorhin, κατάφερε να εμβαθύνει στον underground κρότο του ντεμπούτου του "Det Besegrande Lifvet", και να παρουσιάσει μια τρομακτική πτυχή του παγωμένου, σουηδικής κοπής κυνικού black metal που δεν ηχούσε αναχρονιστική. Ο τρίτος δίσκος του σχήματος, καταφθάνει σε μια εποχή που το εν λόγω παρακλάδι του ήχου συνεχίζει, ίσως και εντονότερα, να κινείται σε βαθιά underground μονοπάτια του σύγχρονου extreme metal.

To "Evangelii Harold" δεν θα αλλάξει δραματικά τη συνταγή. Οι δίσκοι των Lifvsleda είναι ταγμένοι σε ένα συναίσθημα, μια ιδέα, και μάλιστα δεν επιδιώκουν να την φέρουν σε απλουστευμένα ή εύπεπτα μέτρα. Οι οκτώ νέες συνθέσεις του τρίτου δίσκου της μπάντας, με σύμμαχο μια αρχετυπική παραγωγή για το συγκεκριμένο ιδίωμα, παραμένουν άμεσες σχετικά, αλλά και δυσπρόσιτες. Άκου για παράδειγμα την ομώνυμη σύνθεση και θα αντιληφθείς πως ο παγανιστικός τρόμος εδώ είναι το πρώτο μέλημα. Τα riffs και οι μελωδικές εξάρσεις παραμένουν συνεχίζουν να ηχούν εύστοχες, αμαλγάματα της ιδεατής αισθητικής άποψης που μπορεί να φέρει αυτός ο ήχος.

Οι Lifvsleda συνεχίζουν να τιμούν μια ιδιαίτερη ηχητική παράδοση της σκηνής τους. Τα 47 λεπτά του "Evangelii Harold" ηχούν πνιγηρά, πηχτά σαν πίσσα και ιδιαίτερα συμπαγή. Τα φωνητικά είναι με την θεατρική και δαιμονισμένη εκφορά τους, μάλλον από τα εντυπωσιακότερα που θα ακούσεις στον εν λόγω ήχο. Σε κομμάτια όπως το "Absolut Dod", όλα, απλοϊκά μα τόσο ουσιώδη, δένουν άριστα και σε ταξιδεύουν. Νωρίτερα, η καταθλιπτική mid-tempo μελαγχολία του "Sonderfall", με ένα κρυφό μπάσο να θυμίζει ένδοξες μέρες, θα υπενθυμίζει πως αυτό το ιδίωμα δεν ήταν ποτέ riffs και δίκασες. Το σχήμα του Sigward όμως, απέχει χιλιόμετρα από το να χαρακτηριστεί κακέκτυπο.

Το μοναδικό ψεγάδι που θα μπορούσα να προσάψω στον τρίτο δίσκο των Lifvsleda, είναι πως πλέον δεν μπορεί να με σοκάρει όπως οι δύο προκάτοχοι του. Βέβαια, κομμάτια όπως το μανιακό "Griftefard" επιβεβαιώνουν πως το "Evangelii Harold" είναι μάλλον η πιο ψυχωμένη και ποιοτική στιγμή σε παραδοσιακό black metal που θα ακούσεις φέτος, με μεγάλη διαφορά από το επόμενο. Σποραδικά leads, κιθαριστικά σόλο, γεμίσματα, αλλαγές ρυθμών, που ποτέ δεν αναλώνονται σε ανέμπνευστη επανάληψη αλλά αξιοποιούνται λακωνικά, καθιστούν το εν λόγω άλμπουμ μια ασκητική οριακά εμπειρία.

Για ακόμη μια φορά, οι Lifvsleda κυκλοφόρησαν ένα δίσκο που απαιτεί εξατομικευμένες ακροάσεις. Το black metal τους, δεν είναι φτιαγμένο για συναυλιακές καταστάσεις, για αρένες, ή για playlist με χιτ για να περάσεις το Σαββατόβραδο. Είναι ο δίσκος που θα βάλεις όταν περπατάς, όταν θες να χαθείς στις σκέψεις μιας αποπνικτικής νύκτας κάποια Τετάρτη βράδυ. Όταν φτάσει στο τέλος του, με το "Helige Dod", το οποίο οδηγεί με το εκστατικό του φινάλε σε παράδοση πνεύματος στον θεριστή, το "Evangelii Harold" θα έχει αφήσει το στίγμα του. Το τρίτο άλμπουμ των Σουηδών, όσο μετρημένο ή πεισματικά και ρομαντικά στρατευμένο και να ηχεί, διαθέτει την αίγλη του να ξυπνά βαθύτερα αισθήματα ψυχικής ερήμωσης. Αρκεί να το προσεγγίσεις συνειδητά και όχι επιφανειακά.

Bandcamp
Youtube
Spotify