Konquest

Time And Tyranny

No Remorse (2022)
Από τον Σπύρο Κούκα, 12/10/2022
Μουσική που μπορείς να τραγουδήσεις και μιλάει στο θυμικό, από έναν οπαδό της διπλανής πόρτας για αντίστοιχους heavy metal οπαδούς
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Μόλις ενάμιση χρόνο αργότερα ξαναέχουμε νέα από το one-man project των Konquest, με τον πολυπράγμονα Alex Rossi να τα κάνει όλα και να συμφέρει σε αυτήν την κάτι-σαν-μπάντα με την οποία τιμά τις παλιακές του heavy metal ρίζες. Ο Ιταλός μουσικός είχε ήδη δώσει μερικά απολαυστικά δείγματα γραφής με το περσινό "The Night Goes On", ενώ η ζωντανή απόδοση της live μπάντας που είχε μαζί του στο πιο πρόσφατο Up The Hammers ήταν τέτοια που μας έκανε κατόπιν να ψάχνουμε ανάλογο ραφτό για τα battle vests μας. Έτσι, το "Time And Tyranny" έρχεται σε ένα μάλλον ιδανικό χρονικό σημείο, με το όνομα των Konquest ακόμη ζεστό στις συνειδήσεις μας, να αποδείξει τα όσα βήματα συνθετικής προόδου συνέβησαν στο μεσοδιάστημα από το ντεμπούτο τους.

Το ανέκαθεν καλό με τα one man projects είναι πως συνήθως δεν εκβιάζονται καταστάσεις και προσπάθειες εκτελεστικά, αφού ο εκάστοτε mainman έχει το γνώθι σαυτόν. Έτσι κι εδώ, ο Rossi βρίσκεται σε ένα αρκούντως ικανοποιητικό επίπεδο εκτελεστικά, αλλά διαθέτοντας ένα συγκεκριμένο ταβάνι που λειτουργεί ευεργετικά, καθώς με αυτόν το τρόπο τα τραγούδια διαθέτουν τον απαιτούμενο αέρα για να αναπνεύσουν δημιουργικά. Σε αυτό, βέβαια, συμβάλλει και το ύφος που ακολουθεί ο Ιταλός μουσικός σε αυτήν του την προσπάθεια, το οποίο υμνεί τα κατορθώματα των Heavy Load, των πανάρχαιων Iron Maiden και Pretty Maids και των Thin Lizzy, μεταξύ άλλων σχημάτων της ίδιας συνομοταξίας.

Κι αν το ντεμπούτο άλμπουμ τους έμοιαζε σαν κάποια χαμένη δουλειά των προαναφερθέντων Σουηδών obscure metallers, ετούτη εδώ η sophomore προσπάθεια τους φαντάζει σαφώς πιο ευρεία σε επιρροές και δημιουργικούς ορίζοντες. Οι συνθέσεις διαθέτουν και πάλι ένα αβίαστο catchiness, με ξεκάθαρα refrains που λειτουργούν άψογα ηχητικά χάρη στην ημιμάθεια αγγλικών του Rossi, με λειτουργικότατα solo sections και με τον αέρα των πρώιμων ‘80s πανταχού παρών. Ο δε συνολικός οργανικός ήχος είναι άψογος, ενταγμένος στο κλίμα εκείνης της εποχής αλλά με την ευσυνειδησία που απαιτείται ώστε να μην ακούγεται παρωχημένος, αναχρονιστικός ή dated και με τον ήχο της κιθάρας συγκινητικά διαυγή και καθαρό.

Μάλιστα, τα περισσότερα τραγούδια του "Time And Tyranny" διαθέτουν μια ανθεμική αύρα που θα τα ευεργετεί ακόμη περισσότερο σε συνθήκες ζωντανών εμφανίσεων - κάτι που, άλλωστε, διαπιστώσαμε και ιδίοις όμμασι στην πιο πρόσφατη εδώ live performance τους. Αυτό είναι και το υπερατού των Konquest, αν μπορούμε να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο: το γεγονός ότι αποδίδουν κάτι παραπάνω από τίμια τη μουσική που γουστάρουν, δίχως περιττά φτιασίδια ή λοιπούς αντιπερισπασμούς τζούφιου εντυπωσιασμού. Μουσική που μπορείς να τραγουδήσεις και μιλάει στο θυμικό, από έναν οπαδό της διπλανής πόρτας για αντίστοιχους οπαδούς. Χρειάζεται κάτι περισσότερο;

YouTube

  • SHARE
  • TWEET