King Buzzo With Trevor Dunn

Gift Of Sacrifice

Ipecac (2020)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 10/08/2020
Παράξενο ακουστικό soundtrack για το πιο παράξενο καλοκαίρι
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Τώρα σοβαρά, υπάρχει κανείς που περιμένει τον Buzz Osbourne να φρονιμέψει; Μετά από τόσες δεκαετίες ασυμβίβαστης εναλλακτικής μουσικής με τους Melvins, ο Buzzo αποτελεί τη ζωντανή κληρονομιά του αμερικανικού alternative και σιγά μην απευθυνθεί ποτέ του απευθείας στο mainstream, ειδικά αν συντάσσεται με έναν άλλο avant rock θρύλο όπως είναι ο Trevor Dunn. Αυτοί οι δύο τύποι είναι καταδικασμένοι να φαίνονται out of the box ακόμα και σε ένα άλμπουμ σαν αυτό, ένα άλμπουμ ακουστικό, με βάση την ακουστική κιθάρα και το κοντραμπάσο.

Βέβαια η ακουστική κιθάρα του Buzz δίνει την ίδια εντύπωση όπως η χαρακτηριστική του κώμη: ατημέλητη, χαοτική, ξεχαρβαλωμένη και με παλιές χορδές, μοιάζει άλλοτε να παράγει riffs ("Delayed Clarity", "Science In Modern America") κι άλλοτε να μετουσιώνει την κουλτούρα των blues μέσα από μια αναρχική οπτική ("I'm Glad I Could Help Out"). Την ίδια στιγμή ο Dunn αφιερώνεται σε παιχνιδιάρικες μπασογραμές, συχνά περνώντας jazzy walking bass παιξίματα δίπλα σε πειραματικές δυσαρμονίες. Κι οι δυο τους είναι εγγύηση γνώσης και άποψης.

Το "Gift Of Sacrifice" όμως δεν είναι ένα πειραματικό άλμπουμ. Περιέχει πραγματικά τραγούδια στα οποία η αγριοφωνάρα του Buzz παρουσιάζεται λίγο πιο ευέλικτη απ' ότι ίσως περιμένει κανείς. Το σκοτεινό "Housing, Luxury, Energy" δίνει τον τόνο ενός έργου που θα καταλήξει τελικά σε φωτεινότερες soft rock στιγμές ("Bird Animal", "Mock She"). Αν εξαιρέσει κανείς τα αδιάφορα τρία πειραματικά instrumental που υπάρχουν στον δίσκο, τα υπόλοιπα τραγούδια έχουν όλα πολύ ωραίες στιγμές και σημαντική ποικιλία, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι μιλάμε για δύο μόνο παίκτες.

Η μουσική ακούγεται καινούρια για τα δεδομένα του Buzz αλλά και ταυτόχρονα οικεία, σε όλους όσους έχουν ασχοληθεί με τους Melvins. Εξίσου οικεία είναι και η στιχουργία του άλμπουμ, ένα αλήτικο κουβάρι πολιτικής κριτικής, σαρκασμού και συγκαλυμμένης «αρρώστιας». Το νέο και το οικείο μπλέκονται αρμονικά και δίνουν την εντύπωση ενός άλμπουμ που έχει θέση στη μουσική των '20s, ενός άλμπουμ που δεν είναι εδώ για να αναμασήσει μοτίβα ή να συμπληρώσει ένσημα.

Το δεύτερο λοιπόν ακουστικό solo άλμπουμ του Buzz κάτω από το King Buzzo προσωνύμιο, είναι μια πολύ ευχάριστη και ενδιαφέρουσα δουλειά που προσθέτει με αξιοπρέπεια τον εαυτό της σε έναν έξοχο και αχανή κατάλογο. Το "Gift Of Sacrifice" παίζει όμορφα στο background ενός παράξενου καλοκαιριού, φτιαγμένο από δύο μουσικούς που δύσκολα θα έκαναν ποτέ άσκοπη κατάληψη του χρόνου σου.

  • SHARE
  • TWEET