Kid Rock

Η αμέσως προηγούμενη δισκογραφική παρουσία του Kid Rock, σε ντουέτο με τον απαστράπτοντα Jerry Lee Lewis και με αποτέλεσμα ένα ονειρεμένο "Honky Tonk Woman", ήταν ελπιδοφόρος. Αλλά το κωλόπαιδο δεν έμαθε τίποτα. Από φωνή και attitude τα πάμε πολύ καλά, όμως... ανεπίδεκτος εμπνεύσεως!

Οι μέρες του θριάμβου "Devil Without A Cause" είναι μια ανάμνηση, που όσο πάει πικραίνει. Ο νέος δίσκος, με τον χαραμισμένο τίτλο "Rock Ν Roll Jesus", θυμίζει τσιχλόφουσκα. Ενώ είναι πολύ ευχάριστη στην αρχή, σύντομα η γεύση χάνεται, τα σαγόνια σου κουράζονται και πρέπει να τη φτύσεις. Επιτηδευμένα αποτελεσματικές ευχάριστες συνθέσεις άνευ περιεχομένου, που θα καταλήξουν, οσονούπω, στην πιο σκιερή μεριά της δισκοθήκης και πιθανόν να μην ξανακουστούν ποτέ. Ανάμεσα σε ανούσια κομμάτια, το μοναδικό στιγμιότυπο «καλής μουσικής» του δίσκου βρίσκεται στο "All Summer Long" και είναι το sample του 33χρονου, εν προκειμένω εσταυρωμένου, "Sweet Home Alabama" των Lynyrd Synyrd. Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο Rock 'n' Roll Ιησούς και δεν τον βλέπω να ανασταίνεται!

Η ελαφρά παρέκκλιση προς χιλιομπαλωμένα country στοιχεία είναι μια από της πηγές της αδυναμίας. Σε τέτοια μονοπάτια, οι rap καταβολές του Kid Rock, δυστυχώς, ενισχύουν την αίσθηση στιχουργικής αδυναμίας. Η τέως απολαυστική γραφικότητα καταντά απλή γραφικότητα. Και για του λόγου το αληθές, ιδού ένα παράδειγμα (προς αποφυγήν):
«We didn't have no internet,
but, man, I never will forget,
the way the moon light shined upon her hair.»

Μόνες αξιοπρόσεκτες στιγμές, όσες επιστρέφουν στο arena rock ύφος, όπως το "Sugar" (για το οποίο, το εξώδικο των Def Leppard δε θ' αργήσει) και το "So Hott", με βαριά κι ασήκωτα riff και κατάλληλο περιβάλλον για ρηχούς εφηβικούς στίχους.

Ο Kid Rock έχει «εξελιχθεί» σε χαριτωμένη τηλεοπτική περσόνα και ξεζουμίζει τη δημοσιότητα που του χάρισε το διαζύγιο με την Pamela Anderson, αφιερώνοντάς της το αξιολύπητο "Half Your Age" («She's half your age and twice as hot», για όνομα!). Μόλις ήχησε το καμπανάκι του φούρνου μικροκυμάτων, ο δίσκος έγινε νούμερο ένα στα αμερικανικά charts και αποθεώθηκε από τον μουσικό Τύπο. Αλίμονο, μια τέτοια επιτυχία αποκλείεται να ωθήσει τον Kid Rock προς πιο αξιοπρεπή πορεία, τουλάχιστον όχι στο άμεσο μέλλον. Θλιβόμεθα.

Με τέτοια σκουπίδια, δεν είναι να απορείς που η Αμερική είναι πρωταθλήτρια στη ρύπανση της ατμόσφαιρας. Αχ, και να 'γραφα στα αγγλικά, θα 'χα κάνει ένα λογοπαίγνιο άλλο πράγμα.