Jerry Lee Lewis

Mean Old Man

Verve Forecast (2010)
Από τον Μανώλη Γεωργακάκη, 14/10/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Ο Jimmy Page έπαιξε πέντε βρώμικες πενιές και ο Jerry Lee τον ευλόγησε: «Oh! That is rock and roll!». Έτσι είχε επιστρέψει ο Jerry Lee Lewis στο στερεοφωνικό μου, το 2006, με το "Last Man Standing", ένα album με εντυπωσιακά πολλούς και αποστομωτικά εκλεκτούς προσκεκλημένους, την αφρόκρεμα των θρύλων. Και όποιος αγνοεί τη μεγαλειότητα του ανδρός, ας ψάξει να βρει ποιός άλλος θα μπορούσε να φιλοξενήσει στο ίδιο album τρεις Stones και έναν Beatle. Και μάλιστα δύο φορές! Γιατί ο Mick, ο Ronnie, ο Keith και ο Ringo είναι παρόντες και στο "Mean Old Man", που ακολουθεί την ίδια εορταστική πληθωρικότητα.

Ο «παλιόγερος» από τα fifties ίσως είναι πραγματικά ο «τελευταίος που θα στέκεται όρθιος». Το τελευταίο album του Jerry Lee Lewis με «πρωτογενές» υλικό ήταν το αδύναμο "Young Blood" του 1995. Η μέθοδος που θα μπορούσε να του επιτρέψει να επανακτήσει αξιολογότερη δισκογραφική παρουσία θα ήταν ανάλογη αυτής που τον επανέφερε στο rock and roll με το μυθικό "The Session", το 1973. Χρυσοχόοι μουσικοί να διασκευάζουν ασημένια τραγούδια, με έναν «Killer» να κάνει καλά αυτό που μπορεί να κάνει καλύτερα από όλους. Να ερμηνεύει σα να ήταν αυτή η τελευταία φορά.

Η τρεμάμενη φωνή του προπάτορα μονιμοποιεί την ανατριχίλα και επιτέλους δεν έχει πια σημασία αν τούτο 'δω είναι rock and roll ή εκείνο εκεί country. Άκου πώς λέει τώρα το "Middle Age Crazy", με πόσο βαθύτερη «νοτοφροσύνη» . Άκου πώς είπε το "Sweet Virginia", μαζί με τον Keith Richards (που ισχυρίζεται πως το έγραψε έχοντας τον Jerry Lee κατά νου), και θα νοιώσεις το λυγμό να μπουκώνει το λαιμό σου. Αλίμονο! Άκου τι πράγματα έβαλε τον Slash να παίξει! Να αγιάσουν τα χέρια του βαθύπλουτου αρωγού Steve Bing, που αποφάσισε να χρηματοδοτήσει, να παράγει και να διανείμει όσο το δυνατόν περισσότερες κυκλοφορίες θα μπορέσει να μας κληροδοτήσει ακόμα ο Jerry Lee Lewis. Και μάλιστα, όλα αυτά, με αξιοθαύμαστο σεβασμό και χωρίς την παραμικρή προσπάθεια να εκχυδαΐσει τον μύθο, για να τον πλασάρει σε αχτένιστους νεολαίους. Φευ, άπληστα νιάτα.

Πιθανότατα, λοιπόν, αυτή η ποιοτική αυθεντικότητα να κάνει το "Mean Old Man" δυσπρόσιτο στην πλειονότητα των ακροατών, ίσως και γεροντίστικο. Εστιάζει περισσότερο στην «country περίοδο» του πιο rock 'n' roll πιανίστα, σε αντίθεση με το "Last Man Standing". Έτσι, τα οκτώ παραπανίσια τραγούδια, που αποτελούν οκτώ καταπληκτικούς λόγους να αποκτήσει κανείς την «deluxe» έκδοση, ίσως δεν αφορούν τους πάντες. Παρά το απολαυστικότατο καινούριο τραγουδάκι "Mean Old Man", που σκάρωσε ο Kris Kristofferson, παρά το δυναμικό "Rockin' My Life Away" με τον ζωηρό Kid Rock και παρά δυο-τρία διάσημα κλασσικά του rock, αμφιβάλλω αν θα αντέξουν όλοι να φτάσουν μέχρι το παθιάρικο yodel του "Miss The Mississipi And You". Κι όμως, είναι δυνατόν να χάσει κανείς την αποχαιρετιστήριο συνάντηση με τον Solomon Burke στο "Railroad To Heaven"; Κοίτα πώς τα φέρνει!
  • SHARE
  • TWEET