Ground Cinnamon Band

Κάτι σαν spin-off των Ολλανδών ρετροψυχεδελικών Small Breed, το τρίο των Ground Cinnamon Band οδεύει προς άλλες μουσικές περιοχές παρότι και ρετρό είναι και κάποια στοιχεία ψυχεδέλειας διατηρεί ακόμα. Όμως η κατεύθυνση εδώ είναι εντελώς διαφορετική και στηρίζεται πρώτα και κύρια στην αρμονική συνύπαρξη τριών φωνών, δύο αντρικών και μίας γυναικείας, και την ακουστική μουσική στήριξη τους. Το Δελτίο Τύπου ορθά μιλάει για τη σχολή του Laurel Canyon και επιρροές από Mamas & Papas και The Millennium όμως θα πρόσθετα ότι κι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού μπορούμε να βρούμε αντίστοιχα παραδείγματα. Όλα πάντως προερχόμενα από τα 60s άντε αρχές των '70s και αυτό είναι εσκεμμένη πρόθεση.

Η συγκεκριμένη κυκλοφορία, πέρα από ντεμπούτο, είναι και EP οπότε στα 18 λεπτά διάρκειάς της στοχεύει και πετυχαίνει να κάνει δύο πράγματα. Από τη μία να παρουσιάσει το χαρακτήρα των δημιουργών της και από την άλλη να έχει μουσική συνοχή. Αμφότερα επιτυγχάνονται με ευκολία παρότι τα πέντε τραγούδια που την αποτελούν δείχνουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, τόσο ρυθμικά όσο και ενορχηστρωτικά. Σε οποιαδήποτε πρόσωπό τους πάντως, διατηρούν κάποια κοινά δομικά στοιχεία. Μία feelgood, ρομαντική διάθεση, μία συνθετική απλότητα, εξαιρετική μουσικότητα στο παιξίματα όλων των οργάνων, προσεκτικές ενορχηστρωτικές επιλογές, παραγωγή που προσθέτει χρόνια στο παλιακο ύφος των τραγουδιών φέροντάς τα πιο κοντά στο παρόν, άψογο ταίριασμα και των τριών φωνών και μια χαλαρότητα που μπορεί να κοστίζει σε επίπεδο εντυπωσιασμού αλλά επιβραβεύεται από άποψη επαναληψιμότητας και πολλαπλών ακροάσεων.

Τα δύο τραγούδια που βρίσκονται στα άκρα του δίσκου "Maybe Someday" και "Go For A Long Stroll" είναι μάλλον και τα καλύτερα οπότε δικαίως επιλέχθηκαν ως singles και θα έπρεπε όντως να ξεκινήστε από αυτά:

Spotify