Groove Armada

Προτού ξεκινήσω την  αναφορά μου στους Βρετανούς Groove Armada, οφείλω να ομολογήσω πως ουδέποτε υπήρξα φανατικός υποστηρικτής της  indie / alternative / dance σκηνής, χωρίς ωστόσο να ανήκω σε εκείνη την στρατιά των ανθρώπων που αρέσκονται να χλευάζουν την συγκεκριμένη μουσική σκηνή  δείχνοντας κατά αυτό το τρόπο πόσο «σπουδαίοι» είναι, πέφτοντας εν τέλει σε μία παγίδα που δεν αποδεικνύει τίποτα άλλο παρά μόνο το μέγεθος του κομπλεξισμού που κυλάει στο αίμα τους.

Είναι γεγονός παρ' όλα αυτά πως μέσω του συγκεκριμένου μουσικού ιδιώματος πολλοί άνθρωποι, μουσικοί και κοινό μαζί, προσπάθησαν να δείξουν το πόσο εναλλακτικοί είναι και να διαφοροποιηθούν από τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες, φθάνοντας ορισμένες φορές στα άκρα με αποτέλεσμα να εισπράττουν σωρό από αρνητικά σχόλια και κατ' αυτό τον τρόπο να δημιουργείται μία εικόνα απαξίωσης προς την indie / alternative σκηνή.

Oι Groove Armada σίγουρα δεν ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία και αυτό είναι αναμφισβήτητο από το γεγονός και μόνο πως αριθμούν σχεδόν δύο δεκαετίες στη μουσική βιομηχανία και πως δεν ξεφύτρωσαν μέσα από το hype που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια.

Η πρώτη μου επαφή με τη βρετανική μπάντα χρονολογείται... από τον μήνα που διανύουμε και πιστέψτε με, αυτό δεν αποτέλεσε εμπόδιο ώστε να γοητευτώ από τη μουσική της, η οποία είναι διαολεμένα ρυθμική, χορευτική και μελωδική. Αν θέλετε να γίνω πιο συγκεκριμένος, η μπάντα κινείται κάπου ανάμεσα στο electro-pop  με έντονες δόσεις από τη δεκαετία των 80s και 90s, ωστόσο αυτά θεωρώ πως είναι δευτερεύοντα. Δεν θα επεκταθώ παραπάνω σε μουσικές λεπτομέρειες γιατί αισθάνομαι πως κινούμαι σε ξένα χωράφια και ο λόγος που αποφάσισα να ασχοληθώ με την συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι για να σας προτρέψω να την ακούσετε και όχι για να το παίξω ειδήμων.

Ίσως η δισκοκριτική αυτή να θεωρηθεί αδιάφορη και λειψή αλλά αν συνεχίζεις να διαβάζεις αυτές τις γραμμές και αγαπάς πραγματικά τη μουσική ή τυχαίνει να έχεις διάθεση για πειραματισμούς σε νέα ακούσματα είμαι σχεδόν σίγουρος πως θα αποζημιωθείς στο έπακρο.