Green Day

Έι, αυτό δεν είναι punk! Από πότε οι punk μπάντες γράφουν rock όπερες και παίζουν σε αρένες και στάδια; Από τότε που οι Green Day έκαναν ένα από τα μεγαλύτερα comeback στην ιστορία της pop. Η μπάντα που σημάδεψε τη δική μας Α' Γυμνασίου με το Dookie επανήλθε 10 χρόνια μετά με τη συνδρομή του G. W. Bush να μας ρίξει μια κλωτσιά στα ***μνά και να μας πει για τον «Αμερικανό Ηλίθιο». Ακολούθησε η παγκόσμια περιοδεία και το live CD/DVD "Bullet In A Bible".

Και μετά τι; Τι άλλο από τη rock όπερα "21st Century Breakdown" που παρομοιάστηκε από κάποιους με το "Quadrophenia" των Who. Άλλα βεβαίως τα μεγέθη, αλλά το μέγεθος της στροφής παραμένει. Ακολουθεί η νέα παγκόσμια περιοδεία και ως αποτέλεσμα αυτής το "Awesome As F**k". Η μεγαλύτερη διαφορά σε σχέση με το "Bullet In A Bible" είναι η συλλογή κομματιών από διάφορα μέρη του κόσμου στο CD, ενώ στο DVD έχει επιλεγεί το live στο Tokyo.
Δεν υπάρχει δηλαδή η συσσωρευμένη ενέργεια ενός ολοκληρωμένου live. Παρά ταύτα, όταν ο Billie Joe κραυγάζει στα παιδιά «your generation is zero» στο εναρκτήριο "21st Century Breakdown" και έχεις έναν τριαντάρη να κάνει pogo στο σπίτι του, μάλλον έχεις πετύχει το σκοπό σου.

Η απόδοση της μπάντας είναι σε υψηλότατο επίπεδο και το κοινό ακολουθεί από κοντά, πράγμα λογικό αν αναλογιστεί κανείς την προσεκτική επιλογή των κομματιών. Σε τραγούδια όπως το "Cigarettes And Valentines" οι τσιρίδες επικαλύπτουν τα ουρλιαχτά, ενώ μόνο στο "Burnout"  ο κόσμος ηρεμεί και είναι κρίμα.

Αν και κάθε γενιά έχει τους ύμνους της, ξενίζει όσο να 'ναι η απουσία του "Basket Case" από το set. Επίσης μπορούμε να πούμε ότι το πιο υποτονικό κοινό εμφανίζεται στις Η.Π.Α. Το Βερολίνο μάς επαναφέρει με τα sing along στο "When I Come Around", για να ακολουθήσει η Αυστραλία με το "She" και το τριπάκι στη memory lane.

Ο Καναδάς και δη το Μόντρεαλ έχουν το προνόμιο του "American Idiot" και η τοπική youth team βάζει τα δυνατά της όταν ουρλιάζει «Don't wanna be an American idiot», ενώ το κομμάτι περιλαμβάνει και ένα εκτεταμένο -θού κύριε- solo.

To CD κλείνει με το "Wake Me Up When September Ends" και το πολύ ταιριαστό "Good Riddance (Time Of Your Life)", πράγμα σίγουρο για όσους ήταν στο live. Συνολικά, το CD κάνει πολύ καλή δουλειά, καταφέρνοντας να σου μεταφέρει όλη την ενέργεια της ζωντανής ατμόσφαιρας, χωρίς να μεταβάλλει τους Green Day σε U2 του punk.

To δε DVD, με όλη τη συναυλία στο Τόκυο, είναι μια εξαιρετική προσθήκη και μια καλή ευκαρία για να δει κανείς τι χάσαμε πάλι από μία παγκόσμια περιοδεία που δεν πέρασε από τη χώρα μας. Μια μπάντα σε εξαιρετική φόρμα και ένα υπερενθουσιώδες κοινό απογειώνουν ένα live κατάλληλο για τις «generations y» και μετά.