Grave Digger

Τιμιότατοι και παραγωγικοί όσο λίγες μπάντες, οι Grave Digger φαντάζουν ως μια από τις πλέον αδιαμφισβήτητες σταθερές του Τευτονικού metal οικοδομήματος, ένα σχήμα που πέρασε τα περισσότερα εμπόδια που βρέθηκαν στο διάβα του επιτυχώς κι έφτασε, σαράντα χρόνια μετά τη δημιουργία του, να μετρά σχεδόν είκοσι δίσκους στο ενεργητικό του. Την ίδια στιγμή, η μπάντα του Chris Boltendahl, τα τελευταία αρκετά χρόνια φαίνεται να βασίζεται κυρίως στο peak που έφτασε εντός των '90s, με τα "Heart Of Darkness" και "Tunes Of War" άλμπουμ, επιχειρώντας συχνά - πυκνά επιστροφές στη θεματολογία και τον ήχο κυρίως του δεύτερου, με μάλλον αμφιλεγόμενα αποτελέσματα.

Σε μια τέτοια επιστροφή φαίνεται να προβαίνουν και με το νέο τους δίσκο, καθώς το "Fields Of Blood" εξερευνεί και πάλι τη σκωτσέζικη ιστορία, επαναφέροντας και ηχητικά αρκετά γνωστά κι αγαπημένα χαρακτηριστικά ("Tunes Of War" δομές, γκάιντα) της κλασικής περιόδου των Βεστφαλών. Μάλιστα, είναι γεγονός πως το δέκατο ένατο κατά σειρά άλμπουμ της μπάντας καταφέρνει και την επιστρέφει στο σωστό δρόμο, διαγράφοντας την κακή παρένθεση του "The Living Dead" από τη μνήμη των ακροατών τους και προσεγγίζοντας και ποιοτικά τις καλύτερες στιγμές της πιο πρόσφατης δημιουργικής τους εσοδείας.

Το θέμα, σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι σχετικά με το τί περιμένει πραγματικά κανείς από ένα σχήμα που έχει κάνει επιστήμη την «επιστροφή στις ρίζες», επιστρέφοντας όχι μία, αλλά τουλάχιστον τρεις με τέσσερις φορές στα όσα «θέλουν οι οπαδοί» και «επιβάλλει η ιστορία της μπάντας», αναμασώντας ιδέες, στίχους και riffs με απαράμιλλη άνεση και υιοθετώντας μια λογική self-tribute band. Προσωπικά, μάλλον όχι περισσότερα από το να διασκεδάσω με τα όσα θα έχει να μου προσφέρει το εκάστοτε ανάλογο άλμπουμ όσο ακόμη είναι «φρέσκο», λησμονώντας το μάλλον άκοπα στα χρόνια που θα ακολουθήσουν.

Δεν θέλω να είμαι επικριτικός με μια μπάντα της οποία οι μουσικές με μεγάλωσαν και έχει γράψει τη δική της ιστορία στο χώρο του heavy/power metal, πόσο μάλλον όταν το νέο της πόνημα είναι κάτι παραπάνω από αξιοπρεπές - και πιθανότατα καλύτερο από τα τρία - τέσσερα άλμπουμ που διαδέχεται στη δισκογραφία της. Έτσι, το "Fields Of Blood" είναι ένας καλός δίσκος για τα δεδομένα των post - ‘00s Grave Digger, προφανώς τίποτα συγκλονιστικό ή κάτι που οι ίδιοι δεν έχουν παρουσιάσει πολύ καλύτερα κατά το παρελθόν, αλλά σίγουρα αρκούντως συμπαθής για τον μέσο ακροατή του είδους.