Glorior Belli

Λοιπόν δεν ξέρω τι τους ποτίζουν εκεί στη Γαλλία, αλλά τα άτομα «το έχουν». Τί έχουν θα ρωτήσει κάποιος πολύ λογικά. Έχουν λοιπόν μία ακμάζουσα black metal σκηνή, η οποία βάζει τα γυαλιά στους Νορβηγούς συναδέλφους της. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η Γαλλία αποτελεί την τελευταία δεκαετία την εμπροσθοφυλακή του black metal, ειδικά αν αναλογιστούμε την παρακμή και την επανάληψη στην οποία έχει υποπέσει το είδος στη Σκανδιναβία. Εκτός από εξέχουσες προσωπικότητες της γαλλικής, σκηνής όπως οι Antaeus αι οι Arkhon Infaustus, ξεπηδάν και κάτι μικρότερα γκρουπ όπως οι Glorior Belli, στους οποίους θα αναφερθώ εδώ, και σου δίνουν το μυαλό στο χέρι.

Οι Glorior Belli λοιπόν είναι σχετικά νέοι στην πιάτσα, δημιουργήθηκαν το 2002, και το "Manifesting The Raging Beast" που εξετάζουμε εδώ είναι ο δεύτερος δίσκος τους. Δεν ξέρω πως ακούγεται η πρώτη προσπάθεια τους, αλλά θα την τσεκάρω σίγουρα, αφού αυτό που έχω στα χέρια μου πραγματικά σκοτώνει. Ακραίο, μαυρόψυχο black metal που σε παρασύρει σε ψυχρά μονοπάτια, με αυτοσκοπό την απομόνωση και το μίσος.

Μίσος απέναντι στα πάντα. Με διεστραμμένη αίσθηση της μελωδίας, βίαιες εξάρσεις επιθετικότητας και οδηγό τις κιθάρες που χτίζουν σταδιακά γύρω απ' τον ακροατή μια απόκοσμη αίσθηση, το album καθιστά ξεκάθαρες τις διαθέσεις των μελών τις μπάντας. Μουσικά μπορείς συνειρμικά να τους παρομοιάσεις με τους Deathspell Omega και τους Antaeus, αλλά η μπάντα βγάζει έντονα και τη δική της προσωπικότητα. Εντύπωση προκαλεί και η ιδιαίτερα καλή και στιβαρή παραγωγή που, αντίθετα από την επιτηδευμένη (και καλά cult) βαβούρα που επιλέγουν αρκετοί εκπρόσωποι της σκηνής, εδώ είναι πεντακάθαρη αλλά δε μειώνει στο ελάχιστο το επιβλητικό κλίμα του δίσκου.

Όσοι αρέσκονται σε τέτοιου είδους μαύρα και ψιλό-άρρωστα ακούσματα καλά θα κάνουν να τσεκάρουν τους Glorior Belli, αφού στο "Manifesting The Raging Beast" θα ανακαλύψουν ένα μικρό διαμαντάκι της σκηνής. Ελπίζω μόνο και στο μέλλον να έχουν την ανάλογη συνέχεια.