Echo Train

Με τα όσα βήματα εξέλιξης έχει κάνει η ελληνική σκηνή και τα ανοίγματα σε ήχους και είδη που η ευκολία κυκλοφορίας self-released δίσκων έχει φέρει, εξακολουθούν να υπάρχουν κάποια πεδία στα οποία οι εγχώριοι καλλιτέχνες δεν έχουν πατήσει. Ας συγχωρεθώ αν αδικώ κάποιον, αλλά πιστεύω ότι το επηρεασμένο από τα 60s occult psych rock είναι ένα από αυτά. Γεγονός μάλλον παράδοξο σκεπτόμενοι πόσο λατρεύουμε να λατρεύουμε τα αντίστοιχα συγκροτήματα από τη Σουηδία ή τη Γερμανία κτλ. Ε, οι Echo Train ήρθαν να το διορθώσουν αυτό, με τρόπο echoφαντικό (sic).

To "Libation" είναι ο δεύτερος δίσκος τους μετά το "Memento Mori" του 2015 ενώ οι πιο μερακλήδες μπορεί να τους θυμάστε και από την ενδεικτική των προθέσεών τους διασκευή στο περίφημο "Portland 69" των Hunger από ένα split single με τους Vibravoid (κυκλοφόρησε από το εξαιρετικό fanzine TimeMazine). Όπως είπαμε, το καύσιμο που καίει τη μηχανή τους είναι τα ψυχεδελικά 60s. Ο Arthur Brown με τους Crazy World ξεπήδησε αρκετές φορές από τα ηχεία για παράδειγμα, αλλά δύσκολο να μην αναφέρεις σε μία τέτοια περίπτωση και τους Black Widow. Όμως οι επιρροές τους είναι τόσες και τόσο καλά αφομοιωμένες που το σύνολο είναι ομοιογενές και με δική του προσωπικότητα με αποτέλεσμα τελικά περισσότερο να συγκρίνονται με (και να ανήκουν στη) σύγχρονη σκηνή που αναβιώνει τον ήχο αυτό, πρόχειρα θα μπορούσα να αναφέρω τους Purson ως αρκετά συγγενικό, αν και με λίγο πιο σκληρό ήχο, συγκρότημα.

Το στοιχείο που κυρίως πρέπει να τους πιστωθεί, είναι η εξαιρετική ισρροπία ανάμεσα σε όλα τα μέλη του συγκροτήματος. Τη στιγμή που πιστεύεις ότι έχεις εντοπίσει ότι η μουσική τους γυρνάει κυρίως γύρω από ένα μέλος, για παράδειγμα την πανέμορφη φωνή της τραγουδίστριας Ren (Ειρήνη Παναγοπούλου) που παραδίδει μαθήματα για το πώς μπορείς να είσαι εκφραστικός και μετρημένος ταυτόχρονα, την ίδια στιγμή προσέχεις πόσο groove δίνει το μπάσο, πόσο μυστικιστικά είναι τα κρουστά, ότι τα πλήκτρα δίνουν χαρακτήρα σε όλα τα τραγούδια και πως η κιθάρα δε χαραμίζει ούτε νότα που να μην έχει ουσία.

Το δεύτερο στοιχείο που είναι σημαντικό είναι πως οι Echo Train δε δημιούργησαν απλώς εξαιρετική μουσική, δημιούργησαν ένα άλμπουμ. Ένα σύνολο που οφείλει να ακούγεται ως τέτοιο. Μην παρεξηγηθώ, υπάρχουν αρκετά τραγούδια που θα μπορούσαν να ακουστούν ξέχωρα, ως single, ως πρώτη γνωριμία με το συγκρότημα. Θα πρότεινα μάλιστα ως τέτοια είτε το "Satan", είτε το "Reverse" ή το "Sea Change". Όμως, η αποσπασματική ακρόαση της μουσικής τους στερεί από τον ακροατή τόσο την ιερή (ίσως ανίερη;) αλληλουχία όσο και όλα αυτά που συμβαίνουν στα μικρά ιντερλούδια που έχουν συμπεριλάβει.

Ιδιαιτέρως προτεινόμενο, ευχόμαστε σύντομα και σε βινύλιο.