Drab Majesty

Η Emma Ruth Rundle είναι μια καλλιτέχνης εντός του σκληρού ήχου που κουβαλά τόσο χάρισμα και μεγάλη καρδιά, ώστε μεταλαμπαδεύει το πάθος της για τη μουσική σε κάθε άνθρωπο που συνεργάζεται μαζί της. Μετά την διάλυση του πρώτου, ιστορικού post-rock σχήματός που συμμετείχε υπό το όνομα των Red Sparowes και πριν προχωρήσει σε κάτι εντελώς δικό της, μαζί με τον Greg Burns από το ίδιο σχήμα, αναγνωρίζοντας την ανάγκη δημιουργίας, επιστρατεύουν ως drummer τότε τον Andrew Clinco και κυκλοφορούν τον ένα και μοναδικό δίσκο του project Marriages, "Salome". Ο δίσκος φυσικά μένει στην ιστορία του σκοτεινού underground. Έπειται, ο Clinco πάντα αναφέρει πως η Emma του ζωντάνεψε το πάθος για να μάθει κιθάρα και να ξεκινήσει το δικό του project.

O Clinco με σαφές καλλιτεχνικό όραμα, δημιούργησε τους Drab Majesty, ένα πείραμα που ρουφάει αισθητική από τα 80s αλλά μουσική από folk, shoegaze και darkwave παρελθόντα. Παράλληλα, παίζει με την ταυτότητα ως ο ανδρόγυνος χαρακτήρας Deb Demure. Μετά από μία κυκλοφορία σε απόλυτη μοναξιά, ο Clinco βρίσκει το καλλιτεχνικό του δίδυμο στον Alex - Mona D - Nicolaou που αναλαμβάνει ό,τι έχει πάνω του πλήκτρο, και από τότε κινούνται αχώριστοι και μυστηριώδεις με το πέπλο των Drab Majesty ενώ μια πολύ καλή φήμη γύρω από τις ζωντανές τους εμφανίσεις τους ακολουθεί. Φέτος επιστρέφουν με ένα EP ιδιαίτερα μεγάλης διάρκειας και συναρπαστικού περιεχομένου. Τέσσερις συνθέσεις απόλυτα ποιοτικές, μελαγχολικές, σκοτεινές, από αυτό το σκοτάδι όμως που σου κάνει ευχάριστα παρέα και μοιράζεστε τον πόνο.

Το "An Object In Motion", ξεκινάει με ένα από τα ίσως ομορφότερα κομμάτια που έχω ακούσει τη φετινή χρονια. Το "Vanity", μια σε όλες τις προεκτάσεις επιτυχημένη συνεργασία με την τραγουδίστρια των Slowdive, Rachel Goswell. Τα φωνητικά της Goswell και του Clinco είναι ένας σκληρός διάλογος της μοίρας και του πεπρωμένου, που ψυχρά σου θυμίζει ότι "Misery finds a way to put you in your place". Ένα απερίγραπτο βάρος συνοδεύει αυτό το κομμάτι, που ο χαλαρός του ρυθμός και το ογκώδες κλείσιμό του σου ζητά να το ξανακούσεις. Δεν προλαβαίνεις όμως, μιας που το επόμενο, ορχηστρικό "Cape Perpetua", ηχεί ανατολίτικες παραδόσεις στην κιθάρα, σαν να έχει βγει από κάποιο, εξίσου ρομαντικό bootleg που έγραψαν οι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες του "Only Lovers Left Alive".

ΤΟ shoegaze στοιχεία στη μουσική των Drab Majesty διαγράφει σαν θαμπό αστέρι - τίποτε εξάλλου σε αυτή την κυκλοφορία δεν είναι φωτεινό - όταν διαδέχεται τους προκατόχους του το "The Skin And The Glove". Τα αιθέρια φωνητικά του Nicolaou βρίσκουν σε ρόλο δεύτερης φωνής το βαθύ θρόισμα της φωνής του Clinco σε μια ρευστή φωνητική αρμονία που τη συναγωνίζονται ονειρικές κιθάρες. Τελευταίο μέρος αυτής της υπέροχης κυκλοφορίας, το κυριολεκτικά τεράστιο, διάρκειας δεκαπέντε λεπτών "Yield To Force". Ξανά βρίσκουμε ένα κομμάτι χωρίς φωνητικά, η μεγάλη του διάρκεια όμως το μετατρέπει σε ένα μουσικό πείραμα. Η αλήθεια είναι πως δεν καταλαβαίνεις πως περνά η διάρκεια του "Yield To Force". Η folk κιθάρα του - με κάποια αναφαίρετα στοιχεία κλασικού ροκ guitar solo εδώ κι εκεί - είπαμε άλλωστε πως οι Drab Majesty δανειζονται πολλά από τα 80s - ντύνεται με αναπαίσθητα noise χαρακτηριστικά εδώ και εκεί. Δημιουργούν έτσι οι Drab Majesty ένα από αυτά τα κομμάτια, που η μελαγχολική αναβλητικότητα θα σε βρει να κοιτάξεις, όσο το ακούς, έξω από το παράθυρο και να μην έχεις ιδέα αν πέρασε ένα λεπτό ή τρία χρόνια, αλλά και φυσικά, τι είχες σκοπό να κάνεις πριν ρεμβάσεις στο παράθυρο.

Το σύνολο του "An Object In Motion" κουβαλά μια στενάχωρη, καταθλιπτική ομορφιά και εξυψώνεται από το γεγονός ότι δεν φέρει τίποτα περιττό στις συνθέσεις του - σοβαρό να το καταφέρεις αυτό ενώ έχεις ένα κομμάτι δεκαπέντε λεπτών που μόλις τελειώσει, ο ακροατής δεν το χορταίνει. Οι Drab Majesty σίγουρα προδιαγράφουν πως θα αποτελέσουν ένα από τα πιο σημαντικά σύγχρονα σχήματα του ήχου τους με κάθε βήμα από το ξεκίνημά τους και το "An Object In Motion" είναι η ταπεινή επιβεβαίωση.

Bandcamp | Spotify