Destruktor

Θυμάμαι το 2015, σε μια εποχή έντονων καφρικών αναζητήσεων στο extreme metal, να έχω κολλήσει άσχημα με το "Opprobrium" των Destruktor. O δεύτερος δίσκος του black/death metal σχήματος από την αυστραλία είχε μια φουριόζα ορμή, η οποία βασιζόταν σε ανελέητο, Morbid Angel-ικό riffing, απότοκο της τοπικής εκρηκτικής σκηνής στο ιδίωμα. Αυτές τις ημέρες, το συγκρότημα επιστρέφει με τον τρίτο του δίσκο, δίνοντας τέλος σε μια εννιαετή σιωπή. Το "Indomitable" είναι γεγονός και συνοψίζει στο έπακρο όλα όσα καθιστούν τους Destruktor από τις πιο ουσιώδεις μπάντες του ήχου της.

Το "Indomitable" είναι 34 λεπτά ξεροκέφαλης, old school προσέγγισης. Οι οκτώ συνθέσεις του βγάζουν ένα συμπαγές αποτέλεσμα, κινούμενες κατά βάση σε παρόμοια up-tempo σημεία, με τα δαιδαλώδη και φρενήρη, σχεδόν thrash riffs να ακολουθούνται από ένα rhythm section που λειτουργεί εντελώς υποστηριτικτικά. Στο προσκήνιο του "Indomitable", βρίσκεται φυσικά η κιθαριστική δουλειά, στην οποία συμπυκνώνεται στο έπακρο το ιδιότυπο riffing, το οποίο θυμίζει επίσης έντονα μπάντες όπως οι Angelcorpse / Perdition Temple, Diocletian, Lvcifyre, Grave Miasma, Adversarial, που επίσης επέστρεψαν φέτος έπειτα από εννέα χρόνια, κ.ό.κ. Κοινώς, πυκνά, ανελέητα black/death riffs.

Όπως είναι αναμενόμενο σε τέτοια άλμπουμ, οι συνθέσεις δεν ξεχωρίζουν εύκολα μεταξύ τους στο απαίδευτο αυτί. Φυσικά, υφίστανται σημεία όπως το δεύτερο μισό του "Beyond The Bleakness" ή το σχεδόν black metal ξέσπασμα του ομότιτλου, η «χάρη» όμως του δίσκου βρίσκεται στην πνιγηρή του ομοιομορφία. Η σύντομη σχετικά, αλλά ειλικρινά ιδανική, διάρκεια του άλμπουμ του επιτρέπει να αναδείξει την βιαιότητα της μουσικής του στο έπακρο. Όταν δε, το άλμπουμ επιχειρήσει ένα υποβλητικό φινάλε, με το σχεδόν doom/death "The Path To Lucifer", το mid-tempo του θα λειτουργήσει αποθεωτικά και λυτρωτικά. Οι Destruktor στοχεύουν σε κάτι συγκεκριμένο, και το επιτυγχάνουν στο έπακρο.

Με το "Indomitable", οι Αυστραλοί επέστρεψαν απευθυνόμενοι σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό του extreme metal. Δεν ηχούν ούτε ατμοσφαιρικοί, ούτε πομπώδεις, με εξαίρεση στιγμές του βλάσφημου "Holy Orgy", ούτε αναζητούν τελετουργικά περάσματα στη μουσική τους. Εντελώς old-school σε εκτέλεση, νοοτροπία και παραγωγή, από τον εναρκτήριο τυφώνα του "Speaking With The Dead", το "Indomitable" δεν αφήνει περιθώρια να επεξεργαστείς τι συμβαίνει. Έπειτα από το πέρας των ακροάσεων, καθίσταται σαφές πως η ποιότητα και η συνοχή των ιδεών της μπάντας την κάνουν να ηχεί αναχρονιστικά νεότερη από ότι είναι στην πραγματικότητα. Τα εννέα χρόνια που μεσολάβησαν σβήνονται μονομιάς και οι Destruktor δηλώνουν βροντερό παρόν και προσφέρουν μια ανάσα αγαλλίασης στους οπαδούς του ιδιώματος, αλλά και μια ευκαιρία σε ένα νεότερο ακροατήριο να μυηθεί σε πιο αντιδημοφιλή ακούσματα της σκηνής.

Bandcamp
Youtube