Σε διαρκή εξερεύνηση μουσικών που εμπίπτουν στην κατηγορία του "Ηχητικού Εξτρεμισμού". Έχει εισέλθει, οικειοθελώς, στην αιώνια φλόγα της αναζήτησης συναισθήματος στον ακραίο ήχο, πάντα ευγνώμων για...

Destruct
Cries The Mocking Mother Nature
Σαρωτικό noise/d-beat/raw punk από μια μπάντα συνώνυμη της εγγύησης ποιότητας
Το "Echoes Of Life" του 2020 αποτελεί μέχρι και σήμερα μια από τις αγαπημένες μου κυκλοφορίες στο ευρύτερο, βδελυγματικό d-beat των τελευταίων ετών. Η είδηση πως οι Αμερικανοί Destruct επέστρεψαν με το δεύτερο full length LP τους λοιπόν, επέφερε επιφωνήματα ενθουσιασμού στο κεφάλι μου. To "Cries The Mocking Mother Nature" σε 24 λεπτά και δώδεκα συνθέσεις βρίσκει την μπάντα εκεί που την αφήσαμε. Ιαπωνικές και UK82 επιρροές, αδιανόητα τέλεια τύμπανα, φωνητικά ολόσωστα, βορβορώδες μπάσο, αμερικανική αλητεία όπως κοχλάζει στο underground των τελευταίων ετών.
Το crust punk των Destruct, παραμένει αρχετυπικό, αλλά εδώ φαντάζει λιγότερο ενθουσιώδες και περισσότερο μοχθηρό, και δυσοίωνο. Κατά μια έννοια, χωρίς να αλλοιώνουν ή να αμβλύνουν τον ήχο τους, οι Destruct συνθλίβουν τα πάντα στο διάβα τους, κυκλοφορώντας ένα άλμπουμ που αν το ακούσεις και σου αρέσει, να ξέρεις πως δεν υπάρχει επιστροφή. Τα ουρλιαχτά της μητέρας φύσης, με τους Misery να αχνοφαίνονται στο βάθος ως επιρροή, για ακόμη μια φορά παίρνουν αυτιά και ζωές. Μπαντάρα. Δισκάρα.