Derek Sherinian

The Phoenix

Inside Out (2020)
Από τον Νίκο Καταπίδη, 18/09/2020
Αναδρομή σε μια καριέρα βιρτουόζικη μα συνάμα αλήτικη και rock 'n' roll
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ιδιάζουσα περίπτωση ο Derek Sherinian. Πληκτράς με το ταμπεραμέντο παλιάς κοπής rockstar, αλλά και ένας από τους πιο συνεπείς μουσικούς του χώρου. Αδικημένος κατά πολλούς από τη σχετικά σύντομη θητεία του στους Dream Theater (αλήθεια πόσοι να ξέρουν ότι είχε γράψει μεγάλο μέρος των θεμάτων που αποτέλεσαν το Metropolis Part 2, όπως μας είχε αναλύσει και σε παλιότερη συνέντευξη), έχει να επιδείξει μια πραγματικά υπερπλούσια δισκογραφία, τόσο σαν σόλο καλλιτέχνης, όσο και με τις μπάντες στις οποίες συμμετέχει (Black Country Communion, Sons Of Apollo, Planet X μεταξύ άλλων).

Στο "The Phoenix" για άλλη μια φορά συμμετέχει η αφρόκρεμα του χώρου, με τον συνήθη ύποπτο (και παικταρά) Simon Phillips στα τύμπανα να συμμετέχει επίσης στη σύνθεση και την παραγωγή του άλμπουμ. Επίσης βρίσκουμε τους Tony Franklin, Jimmy Johnson, Billy Sheehan, Joe Bonamassa, Zakk Wylde, Steve Vai, Ron 'Bumblefoot' Thal καθώς και τον Kiko Loureiro. Όπως και σε προηγούμενες δουλειές του Derek, κάθε κομμάτι έρχεται στα μέτρα του καλεσμένου, αλλά με ένα μαγικό τρόπο όλα δένουν όμορφα και δημιουργούν ένα ποικιλόμορφο αποτέλεσμα.

Το μπάσιμο με το ομότιτλο κομμάτι είναι ότι πρέπει για να μπει ο ακροατής στο κλίμα. Με ανεβασμένες ταχύτητες, τα σολο να είναι καταιγιστικά, η επιρροή του Eddie Van Halen εκδηλώνεται απροκάλυπτα.

Στροφή σε fusion μονοπάτια με το "Empyrean Sky", και το συνοδοιπόρο από τους Sons Of Apollo Bumblefoot να πλαισιώνει ιδανικά το αιθέριο ύφος του τραγουδιού, ενώ το "Clouds Of Ganymede" είναι όσο Vai θα περίμενε κανείς από τη συμμετοχή του guitar god. Πραγματικά όμορφη σύνθεση, με μια κολακευτικά ρετρο διάθεση.

Η παράνοια αλλά και το ταλέντο του Sherinian στα πλήκτρα πρωταγωνιστεί στο "Dragonfly", με τις δύστροπες μελωδίες του πιάνου να συνοδεύονται μόνο με μπασο και τύμπανα σε έναν progressive οργασμό. Το "Temple Of Helios" θυμίζει σίγουρα τις παλαιότερες δουλειές του Derek, χωρίς ωστόσο να ξεχωρίζει στο σύνολο.

Μια ενδιαφέρουσα αλλαγή έρχεται με το "Them Changes", που είναι cover στο κομμάτι του Buddy Miles, με τον Joe Bonamassa να αναλαμβάνει πέραν των κιθαριστικών και τα φωνητικά καθήκοντα. Σίγουρα άλλη μια αναφορά στο παρελθόν, καθώς η παρουσία του Sherinian στη σκηνή με τον Buddy Miles ήταν το ξεκίνημα της επαγγελματικής του καριέρας στη μουσική.

Τα καλύτερα έμειναν για το τέλος, με το "Octopus Pedigree" να ξεκινά με ένα συγκλονιστικό riff, περνώντας από διάφορες ρυθμικές και μελωδικές αλλαγές, παραμένοντας όμως funky, χάρη και στο εξαιρετικό drumming του Simon Phillips.

Το τελευταίο κομμάτι, "Pesadelo" είναι το αποτέλεσμα συνεργασίας με τον πολυτάλαντο Kiko Loureiro, και είναι σίγουρα το κερασάκι στην τούρτα. Έχοντας διάχυτη μια αίσθηση αγωνίας, με latin ρυθμούς ως επί το πλείστον, αλλά και ένα ονειρικό πέρασμα κλασσικής κιθάρας που δίνει πάσα στο ισοπεδωτικό φινάλε. Τολμώ να πω πως είναι μια από τις καλύτερες συνθέσεις στη σόλο δισκογραφία του Sherinian.

Σε μια χρονιά πρωτόγνωρη για όλους μας, η προοδευτική μουσική συνεχίζει να μας προσφέρει αξιόλογες δουλειές. To "Phoenix" συγκαταλέγεται με ευκολία στις καλύτερες εξ αυτών. Με περιπετειώδεις συνθέσεις, line-up μουσικών που θυμίζει supergroup και ισορροπία μεταξύ τεχνικής και μελωδίας, αξίζει το χρόνο και την προσοχή σας.

  • SHARE
  • TWEET