Deathless Void

Ελάχιστα black metal EP/demos/πες τα όπως θες με έχουν συγκλονίσει τα τελευταία χρόνια όσο το ομότιτλο ντεμπούτο των Deathless Void. Μπορεί το underground hype να δημιούργησε ουρές έξω από το μικρό venue που έπαιζαν στο Roadburn του 2023 οι Ολλανδοί, αλλά αυτό δεν με σταμάτησε από το να τιμήσω την κασέτα και να την ξεχαρβαλώσω. Δύο χρόνια μετά, το μυστηριώδες σχήμα, με μέλη από τους underground blackened hardcore ήρωες The Secret αλλά και Leave’s Eyes (!), επιστρέφει με το πρώτο του full length και δικαιώνει στο έπακρο τις προσδοκίες που είχε οικοδομήσει.

Για ακόμη μια φορά λοιπόν, βρισκόμαστε μπροστά στην εγγενή πάλη του hype του (πιθανώς) εφήμερου, με έναν εντυπωσιασμό βαθύτερο του επιφανειακού. Ο ήχος των Deathless Void, αυτό το πηχτό black/death metal με έντονες γαλλικές και ισλανδικές αναφορές, σίγουρα δεν αποτελεί παρθενογέννεση, περισσότερο μάλλον ως μια, πιο στρωτή, απόδοση τιμών σε μια συγκεκριμένη κληρονομιά. Από την αισθητική, που θυμίζει Skaphe, μέχρι τις Aosoth/DsO/VI/Watain εποχής "Casvs Lvciferi" ηχητικές αναφορές, ενώ ταυτόχρονα απηχεί και σύγχρονους συνοδοιπόρους όπως οι Novae Militiae, το "The Voluptuous Fire Of Sin" στον πυρήνα του επίσης (πρόσεξε το μπάσο και τα γυρίσματα) κοινωνεί σε αυτό τον καθεδρικό στο Nidaros από τον οποίο ξεδιπλώθηκαν τα Μυστήρια του Σατανά πριν 30 χρόνια.

Οι Deathless Void λοιπόν, στο ολοκληρωμένο τους ντεμπούτο, εκλεπτύνουν τον ήχο τους, βελτιώνουν την παραγωγή, και συνεχίζουν εκεί που σταμάτησαν. Τα 39 λεπτά του δίσκου, ιδανική διάρκεια για το ξεδίπλωμα όλων των πτυχών της προσωπικότητας της μπάντας. Το μακροσκελές "Crossing The Threshold" με το τρομακτικό καταληκτικό του lead, και ο Deathspell-ικός κυκεώνας του "The Shattered Realms Of Man Become The Abyss" (οι συνειρμοί αυτού του "Rejoice…") επανέρχονται από την demo προ διετίας εκδοχή τους και κλέβουν εκ νέου τις εντυπώσεις. Φυσικά, στιγμές όπως η εκκίνηση του δίσκου με το "Psychedelic Warfare" ή το επιβλητικό "The Ecstasy Of Sin", φανερώνουν την συμπαγή συνθετική εξέλιξη της μπάντας.

Το "The Voluptuous Fire Of Sin" είναι ένας δίσκος που καταφέρνει να μεταδώσει μια αίσθηση κρισιμότητας δίχως να γίνεται σοβαροφανής. Η εντυπωσιακή δουλειά στα leads, και τα πολεμικά τύμπανα που κλέβουν τις εντυπώσεις, δεν είναι απλώς πυροτεχνήματα, αλλά επέρχονται οργανικά μέσα από την ανάπτυξη των εννέα συνθέσεων. Ακόμη και οι πιο βίαιες και παλαιομοδίτικες στιγμές του δίσκου, όπως το "Burning Shapes Without Form", παρά το γεγονός πως θυμίζουν έντονα τις επιρροές τους, αποτελούν κυρίως ολοκληρωμένα κομμάτια που δεν χρειάζεται να εκτεθείς σε αυτά για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να σε καθηλώσουν.

Οι Deathless Void κυκλοφόρησαν ένα ντεμπούτο που μεταδίδει μια ειλικρινή αφοσίωση προς μια, οριακά περιθωριοποιημένη παράδοση στο black metal. Θεωρώ πως πλέον είναι πολύ δύσκολο να καταφέρεις να ισορροπήσεις τις «ορθόδοξες» επιρροές και τις δυσαρμονικές οπτικές πάνω στον ήχο, δίχως να υποπέσεις σε μια άσκηση ύφους που είναι μεν ενδιαφέρουσα, αλλά βγάζει και μια επιτηδευμένη χιπστεριά συχνά. Το μυστικό του "The Voluptuous Fire Of Sin" κατ’ εμέ, πέραν της ιδανικής εκτέλεσης του ηχοχρώματος που τιμά, είναι η εκρηκτική του αμεσότητα.

Το φινάλε του δίσκου με το "Curse Upon You", είναι αφοπλιστικά ευθύ, και ολοκληρώνει την εμπείρα με μια αίσθηση πείνας. Μερικές φορές, αυτός είναι ο θρίαμβος του black metal. Δεν έρχεται για να προσφέρει απολαύσεις, αλλά για να ξεγυμνώσει οριακές συνθήκες. Οι Deathless Void το πέτυχαν με ένα συντριπτικό άλμπουμ και πλέον έχουν όλες τις επιλογές μπροστά τους διαθέσιμες.

Bandcamp