Cursed

Two

Goodfellow (2005)
14/05/2005
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Oι Cursed είναι ένα από τα πλέον ελπιδοφόρα σχήματα της σύγχρονης metal/hardcore/punk (όπως θέλετε πείτε το) σκηνής. Το κουιντέτο από το Οντάριο δεν αποτελείται από πρωτάρηδες καθώς τα μέλη του συμμετείχαν σε γνωστά συγκροτήματα του χώρου όπως Left For Dead, The Swarm, Acrid, Ruination. Σχηματίστηκαν το 2001 και μετά από αρκετές ζωντανές εμφανίσεις αποφάσισαν να επικεντρωθούν στον πρώτο full length δίσκο τους, το οποίο και πέτυχαν το 2003 με την κυκλοφορία του "One" από την ανεξάρτητη Deathwish Inc. (εταιρεία του J.Bannon, τραγουδιστή των Converge). Ακολούθησε το 7' "Hell Comes Home" του 2004 στο οποίο θα βρείτε μεταξύ άλλων και το "Search And Destroy" των Stooges. Αισίως λοιπόν φτάνουμε στην κυκλοφορία που μας αφορά άμεσα, τη δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά του σχήματος που ονόμασαν λιτά "Two" και κυκλοφορεί από την Goodfellow Records.

Για να μπούμε όμως στο επί τούτου. Ανοίγει ο ενισχυτής, μπαίνουν οι κιθάρες με ένα ωραίο πιασάρικο riff, ακολουθούν τα τύμπανα σε mid tempo ρυθμούς και ξαφνικά μπαίνει στο παιχνίδι ο τραγουδιστής C.Colohan με τα άγρια hardcore φωνητικά του, δίνοντας ώθηση στο εξαιρετικό εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου "Fatalist". Πριν προλάβεις να καταλάβεις τι γίνεται, έρχεται το "Reparations" που ενώ ξεκινάει με μια μελωδία που αποπνέει μυστήριο ήρεμα και χαλαρά (άσχετα αν ο τραγουδιστής τα δίνει από πίσω) στο λεπτό πάνω μπαίνει μια riffara που σε βοηθάει να διαλύσεις τα όποια άλατα έχουν μαζευτεί στον σβέρκο σου. Εύγε! Μέσα σε 35 λεπτά λοιπόν οι καταραμένοι καταφέρνουν να κρατάνε την προσοχή του ακροατή σε υψηλά επίπεδα δίνοντας του κομμάτια όπως το κορυφαίο "The Void" (που ενώ θυμίζει Entombed δεν μας χαλάει καθόλου) ή το επτάλεπτο doomy/sludgy "Model Home Invasion" που φέρνει στο μυαλό τους άρρωστους Eyehategod.

Ο δίσκος αυτός, όπως και ο πρώτος, ηχογραφήθηκε στα Chemical Sound στούντιο του Τορόντο με παραγωγό την απίστευτη μορφή Ian Blurton (μπείτε στην προσωπική του ιστοσελίδα και θα καταλάβετε). Το mastering επιμελήθηκε ο Joao Carvalho. Οι δύο κύριοι που μόλις αναφέραμε βοήθησαν τη μπάντα να αποδώσει τις δυναμικές συνθέσεις τις σε μία σκοτεινή ατμόσφαιρα που παραπέμπει σε black σχήματα αλλά και τους Entombed. Αυτή μάλλον είναι και η ειδοποιός διαφορά των Cursed από τις δεκάδες των συγκροτημάτων που παίζουν hardcore με metal επιρροές. Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε να δώσουμε πόντους στο στιχουργικό μέρος του δίσκου που προσπαθεί να ξεφύγει από κοινοτοπίες. Το punk/hardcore rhythm section υποστηρίζει άψογα τις κιθάρες που δε σε αφήνουν στιγμή σε ησυχία. Τα φωνητικά είναι αυτά που πρέπει για αυτό το είδος της μουσικής. Και πάλι εύγε! Άντε γιατί βαρέθηκα τις nu-metal ψευτοσκληράδες που μας πλασάρουν οι εταιρείες.

Γενικά οι Καναδοί δε μπορώ να πω πως ανακαλύπτουν την Αμερική με αυτόν τον δίσκο, αλλά σίγουρα είναι πολύ καλοί στο να συνθέτουν μουσική γεμάτη ενέργεια με metal στοιχεία, βασιζόμενοι πάντα στο punk/hardcore υπόβαθρο τους. Όσοι από σας πήγατε στην πρόσφατη συναυλία που έδωσαν οι Cursed στο ΑΝ μάθατε από πρώτο χέρι την άποψη που έχει το εν λόγω συγκρότημα για τον ακραίο ήχο. Οι υπόλοιποι επενδύστε άφοβα αρκεί βέβαια να μην έχετε προβλήματα με ευαίσθητα αυτιά και τα συναφή τετριμμένα.

  • SHARE
  • TWEET