Cultes Des Ghoules

Όταν το 2013 οι Cultes Des Ghoules είχαν κυκλοφορήσει έναν από τους καλύτερους black metal δίσκους της χρονιάς, το "Henbane", είχα γράψει τότε ότι οι Πολωνοί εξιστορούν «μια ξεχασμένη ιστορία για έναν στοιχειωμένο από φαντάσματα και δαιμόνια ερειπωμένο πύργο». Στο φετινό τους άλμπουμ δεν αποκλίνουν από αυτό το κλίμα και παρουσιάζουν μια τέτοια ιστορία με κάθε επισημότητα, δομή, ατμόσφαιρα και ένταση.

Να ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι το "Coven" δεν είναι μια απλή και συμβατική κυκλοφορία. Η διάρκειά του αγγίζει τα 97 λεπτά και μόνο το γεγονός αυτό επιβάλλει μια διαφορετική προσέγγιση για τον δίσκο. Πρόκειται για ένα concept άλμπουμ και ένα επί της ουσίας σύντομο θεατρικό έργο σε πέντε σκηνές, κάτι βέβαια εντελώς διαφορετικό απ' ό,τι έχουμε συνηθίσει από τον ακραίο ήχο.

Το "Coven" εκτυλίσσεται σε ένα σκηνικό στο οποίο οι δεισιδαιμονίες και το κυνήγι μαγισσών αποτελούν καθημερινότητα και αποτελεί μια ιστορία που καταλήγει με την κόρη μιας πλούσιας οικογένειας να επηρεάζεται από τον χρησμό μιας τσιγγάνας/μάγισσας και επιλέγει να εγκαταλείψει τον αγαπημένο της και τη ζωή που έχει και να ακολουθήσει τον δρόμο του σατανά.

Το σύνολο του μουσικού έργου ρέει αβίαστα, χαρακτηρίζεται από μια πληρότητα και σε κανένα σημείο δεν παρουσιάζει κόπωση, ούτε κάνει κοιλιά, παρά τη μεγάλη του διάρκεια. Αυτό μπορεί να αποδοθεί στην απλότητα των συνθέσεων, που δεν κουράζουν, αλλά πάνω απ' όλα στην αυθεντικότητα της μουσικής και της ατμόσφαιρας που μπορούν να χτίζουν οι Πολωνοί, όπως εξίσου βέβαια στη συνθετική τους δεινότητα η οποία ξεδιπλώνεται καθόλη τη διάρκεια.

Το μεγάλο στοίχημα για τους Πολωνούς είναι ότι επενδύουν σε ένα μεγάλης διάρκειας άλμπουμ που στηρίζεται στην αφήγηση μιας ιστορίας και το κερδίζουν εις το ακέραιο, χάρη στο απόλυτα δεμένο και συμπαγές μουσικό αποτέλεσμα. Ακολουθώντας πιστά τον προσωπικό τους ήχο δημιουργούν μια στοιχειωμένη ατμόσφαιρα, γεμάτη δαίμονες να ξεπροβάλλουν και μάγισσες να διαμορφώνουν συνειδήσεις, σε ένα κατάμαυρο σκηνικό τρόμου και μυστηρίου που προκαλεί εφιάλτες.

Σημαντικό ρόλο στην ατμόσφαιρα του έργου παίζει η ποικιλομορφία των φωνητικών, η εκφραστική απόδοση των οποίων διαμορφώνεται ανάλογα με τους διαφορετικούς χαρακτήρες του έργου. Από την άλλη νιώθεις το μπάσο να μαστιγώνει, ενώ η τραχύτητα στις κιθάρες οξύνει την τεταμένη ατμόσφαιρα.

Εδώ δεν έχουμε blastbeat και μαυρομεταλλικές θύελλες. Κυριαρχούν οι μεσαίες ταχύτητες και οι doom ρυθμοί, τα ιντερλούδια διατηρούν τη θεατρικότητα του άλμπουμ, η οποία καθηλώνει και στα 97 λεπτά, ενώ η μουσική των Πολωνών σε συναρπάζει, σε συνεπαίρνει και η ατμόσφαιρα σε σαγηνεύει.

Είναι χαρακτηριστικό ότι και τα πέντε κομμάτια (ένα για κάθε σκηνή) του άλμπουμ εξελίσσονται και διαμορφώνονται ανάλογα με την τροπή του έργου και είναι αυτά που δημιουργούν τη θεατρική ατμόσφαιρα.

Οι Cultes Des Choules έχουν πλέον θέση ανάμεσα στα σημαντικότερα αυτήν τη στιγμή black metal συγκροτήματα και το πιστοποιούν εμφατικά και πειστικά με αυτόν τον δίσκο. Κρατούν την επαφή τους με το παρελθόν του ιδιώματος, φέρνουν καινούργιες ιδέες, ενώ παράλληλα θέτουν νέες σταθερές στο black metal, διατηρώντας πάντα στον πυρήνα της μουσικής τους την ουσία της φιλοσοφίας του ιδιώματος.

Ένας δίσκος που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητος.