Burning Point

Μεγάλη υπόθεση να έχεις αναγνωρίσιμο τραγουδιστή. Προσέξτε, όχι απαραίτητα άρτιο τεχνικά, αλλά με ξεχωριστή χροιά και παρουσία που τον διακρίνει απ’ τον υπόλοιπο σορό. Τα παραδείγματα επ’ αυτού αμέτρητα και οι Burning Point, στη φετινή τους κυκλοφορία, έρχονται να επιβεβαιώσουν τον ισχυρισμό μου αυτόν.

Αν και οι συμπαθείς Φινλανδοί metallers δραστηριοποιούνται για πάνω από μια δεκαπενταετία στον χώρο του μελωδικού ήχου, δεν μπορούμε να πούμε σε καμία περίπτωση πως έχουν κάνει ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία τους. Ο λόγος μοιάζει ξεκάθαρος για κάποιον που έχει ακούσει κάποια από τις προηγούμενες δουλειές τους και ακούει στο όνομα Pete Ahonen. Έτσι, όσο αξιόλογος συνθετικά κι εκτελεστικά κι αν είναι ο Φινλανδός κιθαρίστας, άλλο τόσο αδιάφορος υπήρξε στα καθήκοντα του ως τραγουδιστής της μπάντας μέχρι και το 2014, στερώντας της τη δυνατότητα για μεγαλύτερη προβολή.

Οι ανακατατάξεις, ωστόσο, στο στρατόπεδο των συντοπιτών τους Battle Beast, πίσω στο 2011, φαίνεται πως οδήγησαν σε ένα ντόμινο εξελίξεων που, εν τέλει, οδήγησε την Nitte Valo πίσω απ' το μικρόφωνο των Burning Point. Τα αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας έγιναν αισθητά ήδη από πέρυσι, όπου η χαρακτηριστική φωνή της ταλαντούχας ερμηνεύτριας έλαμψε στο ομότιτλο άλμπουμ της μπάντας, αναδεικνύοντας το μεγαλύτερο μέρος των επανεκτελέσεων από παλαιότερα κομμάτια που περιείχε αυτό. 

Πλέον, στον πρώτο «κανονικό» του δίσκο με τη Nitte Valo, το συγκρότημα μοιάζει να μπορεί να αναδείξει όλα τα συνθετικά του πλεονεκτήματα, καθώς ο παράγοντας του ξεχωριστού έχει ενισχυθεί με την παρουσία μιας από τις καλύτερες γυναικείες φωνές στον χώρο. Οι επιρροές από την Tolkki περίοδο της κυρίαρχης φινλανδικής power metal μπάντας (των Stratovarius, ντε!), οι οποίες ποτέ δεν έλειψαν από τη μουσική των Burning Point, υπάρχουν κι εδώ, παρέα με τη θύμηση, σε riff και φωνητική ερμηνεία, των παραγνωρισμένων Chastain, χαρίζοντας ένα ηχητικό αποτέλεσμα βγαλμένο από τις χρυσές εποχές του ιδιώματος, πίσω στα '90s.

Ξεκάθαρα, λοιπόν, ο οπαδός των πιο παραδοσιακών μεταλλικών εκφάνσεων εδώ θα βρει έναν δίσκο για πολλές ακροάσεις, σίγουρα περισσότερες από τον αντίστοιχο τελευταίο των Battle Beast. Η σύγκριση, βεβαίως, δεν γίνεται για να μειώσει το περσινό "Unholy Savior", μα για να τονιστεί η ποιότητα του "The Blaze", το οποίο και καταφέρνει να βάλει, επιτέλους, μια κυκλοφορία των Burning Point στις πιο αξιόλογες του ιδιώματος στο οποίο κινούνται.