Briqueville

Το "ΙΙΙΙ" είναι η τέταρτη πράξη της καλλιτεχνικής οντότητας των Briqueville, της μυστικιστικής κολεκτίβας από το Βέλγιο. Τα στοιχεία τους παραμένουν άγνωστα όμως οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ ξέρουν ότι πρόσωπα εντός του σχήματος κινούνται τροχιοδεικτικά του κύκλου της Church Of Ra. Το "AKTE XVI" είναι μονάχα η αρχή, παρουσιάζοντάς μας την φιλοσοφική συνέχεια της αλησμόνητης κυκλοφορίας του "Quelle", όπου το μικρό μαύρο ποτάμι όπως είχε γράψει ο αγαπητός συνάδελφος Καλαμούτσος, κατέληξε σε έλος θανατερό, επικίνδυνο και προδοτικό. Ο Αντώνης στο τέλος του κειμένου είχε προσθέσει προφητικά «ότι στην Grails πλευρά της μουσικής τους υπάρχει πολύ μεγαλύτερο έδαφος για εξέλιξη από την Amenra πλευρά». Και εγένετο το "IIII".

Ως πρός την ονοματοδοσία των κομματιών οι Briqueville, από χρόνια πρίν είχαν καταλήξει σε μια διαφορετική προσέγγιση. Ονομάζουν τα κομμάτια ως acts (σ.σ. πράξεις) με λατινικούς αριθμούς και βέβαια δεν είναι οι πρώτοι. Αυτό το θεατρικό παιχνίδι με την ανωνυμία έχει τις ρίζες του στην πλατωνική αριθμοσοφία και ίσως αποσκοπεί στο μηδενισμό κάθε μαξιμαλιστικής προδιάθεσης. Ίσως βέβαια και η απάντηση να είναι πιο απλοϊκή.

To πρώτο δείγμα του "AKTE XVII" είναι μια κλειστοφοβική πρόβα των όσων μοιραία έχουν να εκφράσουν οι Βέλγοι. Η grotesque ατμόσφαιρα και το υπνωτικό χτίσιμο της σύνθεσης κατατρώει τελετουργικά την έξυπνη εισαγωγή που ανατέλλει στο progressive rock, βασιλεύει στο post-rock πριν δύσει με tribal ρυθμούς. Λιτά και απέριττα, ο συγκερασμός των ατμοσφαιρικών φωνητικών, της dark electronica και της metal θα αποδώσει τους πρώτους καρπούς, έτσι ώστε να έρθει ο πολυπόθητος κορεσμός. Και ξέρεις πώς όταν σβήσει η πείνα έρχεται ένα κενό στην θέση της.

Ανοίγει παρένθεση. Στο ριζοσπαστικό «Αριστερό Χέρι Του Σκότους» της εμβληματικής Ursula LeGuin, ένας μελετητής επισκέπτεται ένα άλλο ηλιακό σύστημα και έρχεται σε επαφή με το «ξένο» και το διαφορετικό. Το συγκεκριμένο βιβλίο σε υποχρεώνει να αναθεωρήσεις θέσεις και απόψεις ταμπού σε μια νέα πολιτιστική αποξένωση. Καταπιάνεται επίσης με την έννοια της μύησης και την αληθινή φύση της σκοτεινής πλευράς του εαυτού. Ίσως το ιδανικότερο pearing για να συνδυάσετε την ακρόαση του "IIII" με ανάγνωση. Κλείνει παρένθεση.

Βut beware, το "IIII" είναι ένα soundtrack γεμάτο με εφιάλτες και θα σε εγκλωβίσει σε ένα παρατεταμένο κυκλοτικό bad trip. Όμως μια η ομορφιά του ξυλόφωνου, μια η εκτέλεση στο ταντούρι δίνουν έναν τόνο εξωτικό αλλά και ένα γήινο χέρι να πιαστείς. Την ίδια στιγμή οι ρυθμικές κιθάρες ελέγχουν με οξυδέρκεια το riffing στο αφήγημα. Ζεστασιά. Μελαγχολία. Απειλή και πάλι από την αρχή.

To "AKTE XIΧ" είναι ένα ατμοσφαιρικό ιντερλούδιο ισοδύναμο της όασης καταμεσής της ερήμου. Η μουσική παλέτα έχει ανοίξει τώρα με φωτεινότερους ήχους και ξορκίζει τα στοιχειά πίσω στις σκιές! Το δωδεκάλεπτο ακροτελεύτιο κομμάτι του "ΙΙΙΙ" κλείνει στο ίδιο μοτίβο, προσθέτοντας ένα μικρό λιθαράκι σε ότι καλύτερο έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια στο psychedelic-post. Ρακένδυτοι σαμάνοι ψάλλουν στο δάσος και μας προσκαλούν. Το αριστερό χέρι του σκοταδιού υψώνεται στον ουρανό δείχνοντας τον ήλιο. Το ψυχεδελικό πάρτυ έχει ξεκινήσει.

Bandcamp