Bolt Thrower

Bolt Thrower; Υπάρχουν ακόμη; Ε εντάξει μωρέ, αυτούς τους άκουγα στο λύκειο, πλέον δε συγκινούμαι εύκολα με καφρίλες, όλες ίδιες μου ακούγονται. Δεν πειράζει, ας πάρω το cd έτσι για τις αναμνήσεις που θα μου ξυπνήσει. Με αυτό το σκεπτικό άρχισα την ακρόαση του καινούριου δίσκου των Άγγλων death metallers.

Η σύνθεση της μπάντας έχει υποστεί μια αλλαγή και πρόκειται για το λαρύγγι που βρυχάται πίσω από το μικρόφωνο. Έφυγε ο Dave Ingram και τη θέση του πήρε ο Karl Willetts, αρχικός τραγουδιστής της μπάντας. Οι υπόλοιποι "στρατιώτες" παραμένουν οι ίδιοι και γιατί να αλλάξουν άλλωστε αφού τα παλικάρια μας δείχνουν ότι ακόμη και μετά απο τόσα χρόνια μπορούν να παίξουν death metal με όρχεις βαρείς και ασήκωτους.

Στα 9 κομμάτια του δίσκου (+ 1 bonus track το οποίο θα υπάρχει μόνο στην digipack έκδοση) θα συναντήσει κανείς όλα τα υλικά που κάνουν τους Bolt Thrower μια από τις καλύτερες μπάντες της ευρωπαϊκής σκηνής και έναν ακόμη λόγο για να είναι οπαδός της σκληρής μουσικής. Οι κιθάρες είναι στα γνωστά υψηλά επίπεδα και τσακίζουν τα πάντα στο διάβα τους, σαν ένα άρμα μάχης το οποίο έρχεται κατά πάνω σου. Οι κ. Thomson / Ward χωρίς να καταβάλουν ιδιαίτερη προσπάθεια έχουν γράψει σε αυτόν το δίσκο μερικά από τα καλύτερα death riffs των τελευταίων ετών και πως να αμφισβητήσει κανείς τις ικανότητες τους όταν ακούει κομματάρες όπως τα "Entrenched", "Granite Wall", το ομώνυμο, "At First Light" και όλα τα υπόλοιπα; Οι φοβερές μελωδίες τους κάνουν και εδώ την παρουσία τους και προσδίδουν άλλη διάσταση στα κομμάτια.

Προσοχή μόνο, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με NWOSDM, μη φανταστεί κανείς όμορφες και χαρούμενες μελωδίες τύπου "πάρτε και λίγο από κλασικό metal μπας και πιάσουμε και κανέναν άλλο οπαδό", εδώ μιλάμε για πολεμικό συναίσθημα και όχι για hippies gone hard core καταστάσεις. Το rhythm section είναι ρυθμικό και τσαμπουκαλεμένο συνάμα και πολλές φορές τα breaks που κάνει σε κάνουν να θέλεις να σπάσεις ότι βρεις μπροστά σου με μανία...

Τα φωνητικά του Karl Willetts είναι τσαντισμένα και με βάθος και δεν είναι ο κλασικός "γκαρίζω και το παίζω κακός" τύπος. Αντίθετα, η φωνή του έχει πολύ ιδιαίτερη χροιά και ακόμη και μέσα στη μεγαλύτερη αποχέτευση να είσαστε, θα καταλάβετε με τη μία από πιο βόθρο έρχεται η συγκεκριμένη μυρωδιά. Το ωραίο είναι ότι τα κομμάτια έχουν ένα live feeling που σε κάνει να νιώθεις μέρος της όλης καταστροφής (φέρτε τους για live να τρελαθούμε!).

Στα 40 λεπτά που διαρκεί αυτός ο δίσκος θα βρείτε όλα τα συστατικά που γουστάρει κάποιος οπαδός της σκληρής μουσικής, μα πάνω απ' όλα θα βρείτε τιμιότητα από μία μπάντα που πάντα έκανε αυτό που γούσταρε χωρίς να τη νοιάζουν οι πωλήσεις ή η εμπορική καταξίωση. Το γεγονός ότι οι Bolt Thrower μπορούν να συγκινούν ακόμη και τώρα τους οπαδούς τους και να κερδίζουν νέους σημαίνει πολλά. Με τέτοια μουσική θα μπορώ να κάνω headbanging ακόμη και στα 40 μου και να γουστάρω που ακούω metal (τάδε έφη Ζούγκλας ). Και δε βλέπω το λόγο να διαφωνήσω...