Black Stone Cherry

Between The Devil And The Deep Blue Sea

Roadrunner (2011)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 30/05/2011
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Η διαφορά φάσης που έχει το rock κοινό στη χώρα μας με τον υπόλοιπο κόσμο με προβληματίζει ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπως αυτή των Black Stone Cherry και ιδίως για ένα άλμπουμ όπως το ολοκαίνουργιο "Between The Devil And The Deep Blue Sea". Συνήθως, το μέγεθος τέτοιων συγκροτημάτων είναι μηδαμινό εδώ, κάτι που δε συμφωνεί με το διεθνές στάτους τους, που τους θέλει πολύ ψηλά στις συνειδήσεις όσων ακούνε σύγχρονο hard rock, όσων δε θεωρούν και τόσο «έξυπνο» πλέον το να προσπαθούν να μειώσουν την αξία των σημερινών ονομάτων, υποδεικνύοντας παλιότερα και μεγαλύτερα σαφώς ονόματα. «Thank you Captain Obvious, δεν είναι οι νέοι Lynyrd Skynyrd»...

...αλλά αν είσαι σοβαρός οπαδός των Lynyrd Skynyrd θα άκουσες την τελευταία τους δουλειά στην οποία «μέσασαν» το δρόμο και τα χρόνια που τους χωρίζουν με μπάντες όπως οι Black Stone Cherry, οι οποίες αγαπάνε ισόποσα το southern rock και το μοντέρνο σκληρό rock ήχο. Κι αν εκτίμησες το "Gods & Guns", τότε θα εκτιμούσες σίγουρα (αν έμπαινες στη διαδικασία να το ακούσεις) το "Folklore And Superstition", το προηγούμενο δηλαδή άλμπουμ των Black Stone Cherry, που κυκλοφόρησε πριν δύο χρόνια. Και σήμερα θα επιζητούσες μόνος σου να ακούσεις τη νέα τους δουλειά για να δεις πως εξελίχτηκαν και να γουστάρεις ξανά αν έβγαλαν κάτι τόσο καλό, καθώς τα δύο πρώτα τους άλμπουμ είναι εξαιρετικά, δίχως αμφιβολία.

Με ένα στάτους φτασμένο σε σημείο να τους δίνει την πέμπτη θέση της πρώτης μέρας στο φετινό Download Festival και με τη Roadrunner να πιστεύει και να επενδύει ακόμα περισσότερο σε αυτούς, το τρίτο άλμπουμ της μπάντας από το Kentucky λογικά θα κρατήσει ψηλά τη δημοτικότητά τους, χωρίς όμως να φαίνεται να μπορεί να τους ανεβάσει επίπεδο. Η αλήθεια είναι ότι προσφέρει μερικά ακόμα ωραία και καλοδουλεμένα τραγούδια στη φαρέτρα τους, αλλά μάλλον στερείται ξεχωριστού single και κάποιας ενδεικτικής διαφοροποίησης, κάτι που στη σύγκριση με τους προκατόχους του δεν το ευνοεί. Εδώ έρχεται ο προβληματισμός που έλεγα παραπάνω, αφού αυτή είναι η οπτική γωνία κάποιου που έχει εντρυφήσει στον ήχο της μπάντας, την θεωρεί ήδη υψηλού επιπέδου και ως εκ τούτου την κρίνει λίγο πιο αυστηρά, κάτι που ίσως δεν αποτελεί τον ενδεδειγμένο τρόπο για να προσεγγιστεί αυτή η κυκλοφορία.

Διότι, κάτι τέτοιο δεν ισχύει για κάποιον που θα έρθει για πρώτη φορά σε επαφή με τη μουσική τους, αφού τραγούδια όπως το εναρκτήριο και πρώτο single, "White Trash Millionaire", με το talk box του μπορούν άνετα να αποτελέσουν εφαλτήριο ενασχόλησης με τη μπάντα, όπως και το "Blame It On The Boom Boom", που χρησιμοποίησε για καμπάνια γνωστό οινοπνευματώδες ποτό. Πολύ σωστά έπραξε, καθότι η μουσική των Black Stone Cherry είναι ταμάμ για να συνοδεύει κατανάλωση ζύθου ή άλλων ποτών,  άλλοτε με πιο up tempo στιγμές, όπως το "Like I Roll", αλλά και με δυναμικές συνθέσεις, όπως το -μάλλον αγαπημένου μου από το άλμπουμ- "Killing Floor" και το "Such A Shame", που αμφότερα περιλαμβάνουν riffάρες. Οι ταχύτητες πέφτουν συχνά και ο -μάλλον γεματούλης για frontman- Chris Robertson (φωνητικά και lead κιθάρα) ποντάρει επιτυχώς στο συναίσθημα των ερμηνειών, όπως αποδεικνύουν το Aerosmithικό "In My Blood" και κυρίως το ακουστικό κλείσιμο του "All I'm Dreamin' Of", με το banjo και το slide του που πάντα αγαπάμε στις southern αναφορές. Τα τρία επιπλέον κομμάτια απλά κάνουν ακόμα ελκυστικότερη την αγορά της limited έκδοσης του άλμπουμ.

Ίσως αν οι Black Stone Cherry είχαν την ευχέρεια να μείνουν λίγο παραπάνω στο στούντιο, να είχαν επιτύχει το κάτι παραπάνω, αλλά η θέση τους στα μεγάλα φεστιβάλ και στην περιοδεία του Carnival Of Madness με τους Alter Bridge (και άλλους) απαιτούσε νέο άλμπουμ. Ανεξάρτητα αυτού, το "Between The Devil And The Deep Blue Sea" είναι ένα αξιόλογο άλμπουμ, που ακούγεται ευχάριστα και με δεδομένη τη χαμηλή αναγνωρισιμότητά τους στα μέρη μας μπορεί να αποτελέσει μια καλή πρώτη επαφή μαζί τους, χωρίς όμως να φαίνεται να μπορεί να τους οδηγήσει πιο μακριά από εδώ που έχουν ήδη φτάσει. Όχι πως είναι και λίγο ε...

  • SHARE
  • TWEET