Battleroar

17/10/2005 ήταν η ημερομηνία κυκλοφορίας του δεύτερου δίσκου των Battleroar, "Age Of Chaos", ενός album που τάραξε τα νερά της επικής κοινωνίας, αφού η ποιότητα της μουσικής που περιεχόταν μέσα σε αυτό πραγματικά συγκλόνισε τους οπαδούς κυρίως του underground epic metal κινήματος. Βέβαια τα δείγματα είχαν ήδη δοθεί από την πρώτη ομότιτλη δουλειά τους, κάνοντας μεγάλη αίσθηση στο ελληνικό metal κοινό, δημιουργώντας φανατικούς οπαδούς που τους ακολουθούσαν παντού. Το συγκρότημα αυτό φάνηκε ότι "είχε άστρο". Ό,τι και αν έκαναν, ο κόσμος το αγκάλιαζε με περίσσια αγάπη. Το "Age Of Chaos" πήρε διθυραμβικές κριτικές από κοινό και δημοσιογράφους. Από τότε έχουν περάσει κάτι λιγότερο από 3 χρόνια, μην έχοντας νέο υλικό από το group. Μετά από πάρα πολλές πρόβες, αρκετή δουλειά, επιμονή και υπομονή, μπήκαν στο studio πριν από κάποιο διάστημα για να ηχογραφήσουν την νέα τους δουλειά "To Death And Beyond".

Πραγματικά πριν την ακρόαση δεν περίμενα ότι μπορούσε να υπάρξει καλύτερη δουλειά από το "Age Of Chaos". Και όμως το συγκρότημα με διέψευσε... Όταν πρωτοπήρα το cd στα χέρια μου και μετά την πρώτη ακρόαση δεν πίστευα στα αυτιά μου. Το album είναι η φυσική συνέχεια του προηγουμένου, κάνοντας ένα βήμα παραπέρα. Ξεκινάει με τον διάρκειας 8 και κάτι λεπτών δυναμίτη "The Wrathforge", ο οποίος σε καθηλώνει από το πρώτο δευτερόλεπτο, όχι μόνο από την εισαγωγή του αλλά και γιατί έχει ένα από καλύτερα ρίφ επικού metal. Από 'κει και πέρα η συνέχεια είναι ανάλογη. Άλλοι 8 ύμνοι ολοκληρώνουν ένα δίσκο που μυρίζει έπος και metal από χιλιόμετρα.

Στο νούμερο 7 του δίσκου συναντάμε ένα κομμάτι που θεωρώ ότι θα κάνει πολλούς ακροατές να δακρύσουν από χαρά. Ο τίτλος τα λέει όλα: "Born In The 70's". Το κομμάτι φυσικά μιλάει για όλους αυτούς που έχοντας γεννηθεί στη δεκαετία του 1970, ακόμα και προς το τέλος της, έχουν μεγαλώσει και γνωρίσει από -σχετικά- κοντά όλες τις μεγάλες στιγμές και κυκλοφορίες σε αυτό που ονομάζεται heavy metal. Ο γράφων όσες φορές και αν ακούσει το τραγούδι τον διαπερνάνε ρίγη συγκίνησης. Συγγνώμη για το γραφικό της υπόθεσης, αλλά θεωρώ ότι τους παλιότερους ηλικιακά τους συνδέουν πολλά γεγονότα του παρελθόντος τους με το metal. Εννοείται ότι γίνεται ακόμα και σήμερα με τις νεότερες γενιές, αλλά νομίζω ότι παλιότερα ήταν κάπως αλλιώς.

Πραγματικά μου είναι δύσκολο να περιγράψω με λόγια το έπος που αποπνέουν τα νέα τραγούδια των Battleroar. Τα παιδιά έχουν υπερβεί τους εαυτούς τους για μια ακόμα φορά, δημιουργώντας άλλο ένα epic metal αριστούργημα ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Οι συνθέσεις για ακόμα έναν δίσκο άλλοτε σε καθηλώνουν με τη δύναμη τους και άλλοτε σε ταξιδεύουν σε ονειρικά μονοπάτια του έπους που έχουν δημιουργήσει. Η μπάντα, για μένα, έχει ξεφύγει από τα στενά ελληνικά δεδομένα και κινείται γοργά σε ευρωπαϊκούς ρυθμούς. Οι συνθέσεις σφύζουν από τσαμπουκά και ενέργεια και σε αναγκάζουν, θέλοντας και μη, σε ανελέητο headbanging ή, αν μη τι άλλο, να σηκώσεις τη γροθιά σου υπερήφανα ψηλά στον ουρανό.

Οι μουσικοί που απαρτίζουν τους Battleroar έχουν πια ωριμάσει, κάτι που φαίνεται από όλες τις συνθέσεις. Πρώτα από όλους ο τραγουδιστής Marco Concoreggi, ο οποίος έχει ίσως την καλύτερη και μεγαλύτερη πρόοδο. Ενώ στην αρχή της καριέρας του δεν πολύ-«γέμιζε το μάτι», τώρα πια είναι ίσως η καλύτερη λύση πίσω από το μικρόφωνο. Χωρίς ψηλές οκτάβες και ουρλιαχτά, δίνει ένα μεστό ύφος σε όλα τα κομμάτια, βγάζοντας παράλληλα το αντριλίκι και τη μαγκιά που χρειάζονται οι συνθέσεις τέτοιου ύφους. Οι άλλοι λίγο πολύ είναι γνωστοί για τη μουσική τους αξία. Οι κιθαρίστες συνθέτουν ένα πολύ στιβαρό και ογκώδες rhythm section με τα riff που μας χαρίζουν, ο μπασίστας έχοντας ακόμα πιο πολλά χρόνια εμπειρίας στην πλάτη του είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του ρυθμού και τέλος ο drummer δίνει το tempo και το back up πριν την κάθε «επίθεση». Η μπάντα είναι στα καλύτερα της.

Κομμάτι που να ξεχωρίζει δεν υπάρχει. Ίσως για μένα το "Born In The 70's", αλλά για συναισθηματικούς λόγους μόνο. Για άλλη μια δουλειά, όσοι έχουν ασχοληθεί αρκετά με τους Doomsword θα ανακαλύψουν πολλά σημεία επιρροής -και όχι αντιγραφής όπως κάνουν πολλοί άλλοι τώρα πια- από αυτήν την κολοσσιαία μπάντα. Άλλωστε όλα αυτά δεν έφεραν τυχαία συμβόλαιο με την Cruz Del Sur Records που ειδικεύεται σε αμιγώς metal μπάντες. Με την κυκλοφορία αυτή δηλώνει έτοιμη να μπει πιο βαθιά στα «σαλόνια» του αγνού epic / power metal. Ο δίσκος έχει όλα τα στοιχεία για να εισέλθει στο πάνθεον των αντίστοιχων ξένων κυκλοφοριών, όσο βαρύ και αν ακούγεται αυτό, παρόλο που δεν υπάρχει κάποια διάσημη συμμετοχή όπως στις προηγούμενες δυο. Σίγουρα πάντως συγκαταλέγεται για ακόμα μια φορά στα κορυφαία ελληνικά albums. Στο πολύ καλό τελικό αποτέλεσμα έχει συντελέσει και η παραγωγή του δίσκου, χάρη στην οποία τα τραγούδια ακούγονται πολύ ογκώδη και καθηλωτικά.

Με τόση δουλειά και προσπάθεια που έχουν κάνει τα μέλη της μπάντας πραγματικά αξίζουν ό,τι καλύτερο. Άλλωστε δεν είναι μόνο θέμα τύχης -που έχουν- το γεγονός ότι είναι αρκετά αγαπητοί σε Ελλάδα και Ευρώπη και έχουν κερδίσει με κόπο τον σεβασμό όλων. Μακάρι να διογκώσουνε ακόμα πιο πολύ τη φήμη τους και να κυκλοφορήσουν στο μέλλον έναν δίσκο που θα είναι ανώτερος και από αυτόν που κριτικάρεται. Παρότι μετά την κυκλοφορία του "To Death And Beyond" δε νομίζω να ξανά-ξεπεράσουν τον εαυτό τους, ευχαρίστως θα έβαζα στοίχημα για το αντίθετο...