Battleaxe

Τα τελευταία χρόνια η τεχνολογία έχει επιτρέψει στους μουσικούς να παράγουν δίσκους πολύ πιο εύκολα, χωρίς να ξοδεύουν πολλά χρήματα. Ειδικά το να εμφανίζονται από το πουθενά σχήματα που είχαν πάρα πολλά χρόνια να κυκλοφορήσουν άλμπουμ, έχει γίνει πια τάση στην μουσική. Ο λόγος για κάποια από αυτά δεν σας κρύβω ότι ακόμα με απασχολεί. Για άλλα βέβαια, μετά τα πρώτα χαμόγελα αφού δεν περιμένεις να δεις δουλειά τους στα ράφια των δισκοπωλείων, χαίρεσαι γιατί το come back τους είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό. Στην τελευταία κατηγορία ανήκουν και οι Άγγλοι Battleaxe. Αν και το όνομά τους παραπέμπει σε κάτι επικό εκείνοι τιμώντας την χώρα προέλευσης τους, απλά μεταλαμπαδεύουν την υπέροχη μουσική που η ιστορία έχει γράψει με έξι αρχικά γράμματα: NWOBHM ή, πιο αναλυτικά, New Wave Of British Heavy Metal.

Οι Battleaxe έρχονται να προστεθούν στην λίστα των καλλιτεχνών που θα σε αφήσουν με το στόμα ανοιχτό όταν πατήσεις το play του στερεοφωνικού σου. Το γιατί δεν θα αργήσεις να το καταλάβεις από την πρώτη κιόλας ακρόαση του τραγουδιού που ανοίγει τον δίσκο. Εκ πρώτης θα σου φέρουν στο μυαλό τους Accept, τους Saxon, αλλά και κάποια πιο hard rock σχήματα όπως οι Krokus και οι Airbourne, συνδυάζοντας αρμονικά στοιχεία από όλους ανά τραγούδι. Οι συνθέσεις, έχουν πανέμορφες μελωδίες και θα σε ξεσηκώσουν ευχάριστα φτιάχνοντας σου τη διάθεση. Σαφώς έχουν μια πιο μοντέρνα και σύγχρονη παραγωγή, αλλά αυτό δεν σε ενοχλεί καθόλου αφού ακούς ατόφιο και αγνό heavy metal σε κάθε δευτερόλεπτο. Για όσους τους ξέρουν θα θυμούνται ότι ήταν από τους πρώτους που υπέγραψαν στην Music For Nations, μια εταιρία κολοσσό που συνέβαλλε τα μέγιστα έτσι ώστε να έχει το heavy metal την άνθηση και την φήμη του σήμερα. Αν ψάξετε καλά θα βρείτε ότι στην εν λόγω εταιρία υπήρχαν groups όπως Metallica, Anthrax, Paradise Lost, Candlemass, Manowar κλπ. Οι Battleaxe κυκλοφόρησαν μόνο δυο full length άλμπουμ, τα "Burn This Town" του 1983 και "Power From The Universe" του 1984, και μετά χάθηκαν μέχρι και φέτος που αποφάσισαν να ξαναέρθουν στο προσκήνιο.

Παρ' όλο που θα ήταν «λογικό» αφού έλειπαν χρόνια να ηχούν μέτριοι και κουρασμένοι, αντίθετα εκείνοι σε ξαφνιάζουν ευχάριστα. Πρώτη μεγάλη εντύπωση θα σου κάνει ο τραγουδιστής Dave King που αν και θυμίζει αρκετά τον Udo, θα σε συνεπάρει με την δύναμη και το πάθος που τον διακρίνει στο πως ερμηνεύει τα τραγούδια. Βεβαίως η απόδοση του δεν θα ήταν σε υψηλά επίπεδα αν δεν του το επέτρεπαν τα ίδια τα τραγούδια. Το πολύ χαρμόσυνο είναι ότι οι Battleaxe δεν προσπάθησαν να φτιάξουν κομμάτια που απλά να είναι «ανεβαστικά» πχ λόγω γρήγορης ταχύτητας. Έχουν βάλει σε μεγάλη ποσότητα το groovy mid tempo στοιχείο στις συνθέσεις, κάνοντας τες να έχουν πολύ vibe που θα σε καθηλώσει. Όλες σφύζουν από ενέργεια, δύναμη και μια αχαλίνωτη νεανική και ηχητική ζωντάνια, πάντα «πατώντας» στο τότε ύφος του Βρετανικού metal, κάνοντας το άλμπουμ να «μυρίζει» N.W.Ο.Β.Η.Μ όπως τότε 30 χρόνια πίσω. Τα τραγούδια όμως συμβαδίζουν με την σημερινή εποχή, που ακόμα και οι πιο «ήπιες» συνθέσεις συγκινούν. Σίγουρα υπάρχει μια περίπτωση να σας κουράσει σε ορισμένες στιγμές ο «κλισέ» ήχος των συνθέσεων αλλά αν είσαι φίλος / οπαδός του καλοπαιγμένου heavy metal δεν θα θέλεις κάτι άλλο να ζητήσεις. Μόνο μπύρες και γυναίκες για να συνοδεύσουν ιδανικά την ακρόαση σου.

Αν τους έχεις παρακολουθήσει από το παρελθόν θα χαρείς να ακούσεις ότι για ακόμα ένα άλμπουμ και παρ' όλη την μουσική χειμέρια νάρκη τους, η μπάντα για ακόμα έναν δίσκο είναι μια μηχανή παραγωγής πολύ καλών heavy metal κομματιών, θέτοντας εαυτούς δικαίως στους πρωτεργάτες του κινήματος τότε και συνεχιστές του στο παρόν. Πραγματικά δεν θα πιστέψεις την φρεσκάδα που αποπνέουν τα νέα τους κομμάτια έχοντας την δομή του είδους σε πιο «μοντέρνα» εκδοχή. Όχι σε ήχο αλλά σε παραγωγή έχοντας τη «βρωμιά», την «αλητεία» και το μπρίο που χαρακτηρίζει το κίνημα του NWOBHM. Οι μουσικοί που απαρτίζουν τους Battleaxe έχουν δημιουργήσει riff που θα σου «κολλήσουν» μονομιάς στο μυαλό και θα θέλεις να τα ακούς στο repeat συνεχώς. Αν δεν με πιστεύεις, άκου τα "Heavy Metal Sanctuary", "Shock And Awe", "Hail To The King", "Give It More" και "Kingdom Come" και μετά πες μου αν έχω άδικο.

Το ότι η Αγγλία είναι «μεταλλομάνα» το ξέρουμε και αυτό δεν θα αλλάξει αφού η ιστορία το έχει γράψει με χρυσά γράμματα. Οι Battleaxe με την νέα τους κυκλοφορία δείχνουν ότι θέλουν να ξαναέρθουν στο προσκήνιο, και αν συνεχίσουν έτσι θα καταφέρουν να ξανακάνουν μια δεύτερη καριέρα. Δεν τους αρέσουν οι αλλαγές και φαίνεται, προς τέρψη των οπαδών που αγαπάνε τον καλό πατροπαράδοτο heavy metal ήχο. Και αυτοί αποδεικνύουν με τις νότες τους τον λόγο που υπήρξαν από αυτούς που ήταν στην απαρχή του New Wave Of British Heavy Metal εξυμνώντας και μεταλαμπαδεύοντάς το στις νεότερες γενιές. Μακάρι να τους πάνε όλα καλά και να δισκογραφούν τραγούδια σαν αυτά που υπάρχουν στο "Heavy Metal Sanctuary". Ειδικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία χρειάζονται τέτοιο υλικό γιατί τους λείπει.