Συνέντευξη Schema

«Η Ήπειρος είναι ένας δύσκολα προσβάσιμος τόπος, αναφερόμαστε στο οδικό δίκτυο, και το κοινό, το όποιο rock κοινό, διψάει αρκετά για κάτι καλό»

Από την Κέρη Καραλή, 15/06/2015 @ 10:49
Η ιστορία τους δείχνει ότι συνεχώς ανανεώνουν το εύρος της μουσικής τους αντίληψης. Από εσωστρεφείς, ίσως και κάπως «ντροπαλοί», ρίχνονται στην μάχη με το σήμερα, με τον ακροατή, με τον εαυτό τους. Αποδεικνύουν πως η μουσική τους δεν νοσεί από την εντοπιότητα, μα ιδιάζει στην ανεστιότητα. Μaς «κυνηγούν» από το 1993 και μας προφθάνουν το 2015, με το νέο τους άλμπουμ, "Always Tick Tock", το οποίο παρουσιάσαμε στο Rocking.gr. Οι Schema μάς μιλούν για την μουσική τους και την δημιουργία της τέταρτης -κατά σειρά- δουλειάς τους, τον τόπο κατοικίας τους, το παρελθόν τους, το παρόν τους και το δικό τους σύμπαν, που διαρκώς πάλλεται, πολλαπλασιάζεται και αναδιαμορφώνεται.

Με το νέο άλμπουμ, "Always Tick Tock", το Schema επαναπροσδιορίζει το «μέγεθός» του και επανασυστήνεται, με τον βαρύ fuzzy, stoner ήχο του. Πώς θα μας εισάγετε στον κόσμο του, με αφετηρία την νέα σας δουλειά;
Κατ’ αρχήν, θέλουμε να ευχαριστήσουμε για τη φιλοξενία και για την δισκοκριτική και τα καλά λόγια που τη συνόδευσαν. Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο κομμάτι της ερώτησης. Οι κιθάρες είναι σίγουρα fuzzy, αλλά ο ήχος -συνολικά στον δίσκο- δεν θεωρούμε ότι είναι stoner. Ή τουλάχιστον, αν θέλεις, όταν επινοούσαμε τις νέες συνθέσεις, δεν είχαμε στο μυαλό μας να παίξουμε stoner ή κάτι που να έχει stoner ήχο. Όσον αφορά στο «μέγεθός» μας, αυτό θεωρούμε, ότι είναι ανάλογο της ηλικίας του συγκροτήματος. Είμαστε μια μπάντα που ξεκίνησε την πορεία της στην επαρχία, τα Ιωάννινα, το 1993 και ακόμη το παλεύει. Θα τολμούσαμε να πούμε ότι τα χαρακτηριστικά που μας προσδίδει ο χρόνος είναι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που βαραίνουν έναν 20-χρονο άνθρωπο. Ο κόσμος μας δεν είναι κάποιος φοβερός, ευτυχώς ή δυστυχώς, όμως -σίγουρα- έχουμε κάτι να πούμε με τον νέο μας δίσκο και αυτή είναι η αιτία που παιδευτήκαμε, σκεφτήκαμε και συνθέσαμε. Η μουσική γράφεται για να ακουστεί.

Από το 1993 έως το 2003, που κυκλοφόρησε το πρώτο μίνι άλμπουμ -"Come Close"- πέρασαν δέκα χρόνια χωρίς κάποια επίσημη δισκογραφική παρουσία, αν εξαιρέσουμε βεβαίως κάποιες κασέτες που είχατε ηχογραφήσει. Γιατί, ενώ υπήρχε υλικό, μεσολάβησε τόσο μεγάλο διάστημα μέχρι την πρώτη εκείνη κυκλοφορία;
Πολύ σωστά, υπάρχουν κασέτες και διάφορα τραγούδια σε διάφορες συλλογές. Οι εποχές τότε ήταν διαφορετικές. Υπήρχαν μεν προτάσεις από δισκογραφικές εταιρείες, οι όροι όμως ήταν απαράδεκτοι. Εμείς επιλέξαμε να μην ακολουθήσουμε το ρεύμα της εποχής της δεκαετίας του '90, δηλαδή αυτή την φαινομενική, όπως αποδεικνύεται, ευμάρεια. Πάντως το μόνο βέβαιο είναι ότι οι καταστάσεις στην βιομηχανία της μουσικής στην Ελλάδα, αν ποτέ είχαμε μία, είναι εντελώς διαφορετικές πλέον, με αφετηρία την δεκαετία του ευρώ. Το ίντερνετ και η ραγδαία εξέλιξη σε διάφορους τομείς της μουσικής τεχνολογίας μάς επέτρεψαν να κυκλοφορήσουμε το δικό μας υλικό ευκολότερα και οικονομικότερα. Επίσης, καθώς μεγάλωνε η μπάντα, γινόταν όλο και πιο ώριμη και προσπαθούσε να εξελίσσεται ηχητικά, αλλά και στο επίπεδο της τεχνογνωσίας. Σε αυτή τη φάση που διανύουμε, προσπαθήσαμε να εντρυφήσουμε, αν θέλεις, σε ζητήματα ηχητικής τεχνολογίας, προκειμένου να εξασφαλίσουμε αφενός την ποιότητα της δουλειάς μας, αφετέρου να μην εξαρτόμαστε από «τρίτους».

Το ότι ζείτε στα Ιωάννινα αποτελεί πλεονέκτημα ή μειονέκτημα στην δημιουργική σας διαδικασία;
Ποιός μπορεί να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση; Ίσως αν είχαμε ζήσει για πέντε χρόνια στην Μόσχα ή στο Τόκυο να μπορούσαμε να απαντήσουμε! Πάντως, τα μέλη του συγκροτήματος δεν έχουν όλα καταγωγή από τα Ιωάννινα, με ό,τι μπορεί αυτό να συνεπάγεται.

Schema

Διυλίζοντας την σχέση σας με τον συγκεκριμένο τόπο και απορροφώντας τις αλληλοεπιδράσεις που λαμβάνετε και εκπέμπετε από και προς αυτόν, πώς διακρίνετε την δραστικότητα του «επαρχιακού αέρα» στην μουσική σας;
Το ότι ο δημιουργός απορροφά και απορροφάται από το μέρος που ζει είναι σχεδόν αυτονόητο. Αν παραδείγματος χάριν, ξυπνάς το πρωί και το μόνο που βλέπεις είναι απέραντα λιβάδια και βροχή, φαντάζομαι ότι δεν θα γράφεις και πολύ χαρούμενη μουσική. Εμείς λοιπόν, επηρεαζόμαστε από το γίγνεσθαι της χώρας, αλλά όντως το ηπειρώτικο στοιχείο, με την ευρεία έννοια μάς επηρεάζει. Όχι μόνον      -ανέκαθεν- χρησιμοποιούσαμε αρκετές μουσικές κλίμακες, που έχουν τις ρίζες τους στα μοιρολόγια της Ηπείρου, αλλά παράλληλα, γνωρίζουμε πως διαχρονικά αυτός ο τόπος έχει βγάλει από τα σπλάχνα του μεγάλες μορφές του πνεύματος. Απλώς, όσον αφορά στο μουσικό κομμάτι, ίσως αυτό δεν είναι τόσο εμφανές σε κάποιον που δεν έχει γνώσεις μουσικής θεωρίας, καθώς δεν χρησιμοποιούμε παραδοσιακά όργανα και συνεπώς με μια πρώτη ακρόαση η μουσική μας δεν σου θυμίζει και τόσο Ήπειρο.

Κάτι που έκαναν πρόσφατα οι συντοπίτες σας Villagers Of Ioannina City, στον πρώτο τους δίσκο, δηλαδή χρησιμοποίησαν εντόνως το παραδοσιακό στοιχείο, ενσωματώνοντάς το στον βαρύ ήχο. Αλήθεια, μήπως δημιουργείται ένα ρεύμα, στα Ιωάννινα, μιας old school αισθητικής;
Δεν το γνωρίζουμε αυτό πραγματικά, διότι υπάρχουν αρκετά συγκροτήματα στα Ιωάννινα με δική τους δισκογραφία, τα οποία δεν έχουν απαραίτητα σκληρό ήχο. Η δική μας προσέγγιση είναι μεν σκληρή, αλλά και λυρική συνάμα. Δεν σκεφτήκαμε ότι «έχουμε κάποιες επιρροές, ας τις αναπαράγουμε». Όχι. Απλώς βγάλαμε από μέσα μας αυτό που νιώθαμε. Όσον αφορά στην old school αισθητική, νομίζω ότι υπάρχει, εν μέρει, αλλά μόνο αν δούμε την Ήπειρο συνολικά, καθώς αυτό συμβαίνει και στις άλλες τρεις πόλεις της Ηπείρου και ειδικά στην Άρτα. Αυτό έχει μια λογική εξήγηση. Η Ήπειρος είναι ένας δύσκολα προσβάσιμος τόπος, αναφερόμαστε στο οδικό δίκτυο, και το κοινό, το όποιο rock κοινό, διψάει αρκετά για κάτι καλό. Ειδικά οι άνθρωποι των «-άντα», δεν μεγάλωσαν με ίντερνετ και νοσταλγούν ακόμα τα παιδικά τους βιώματα. Η μύηση από τους νεότερους ανθρώπους σε τέτοιες καταστάσεις, ενδεχομένως να αναπαράγει αυτό το φαινόμενο, το οποίο όμως, μην θεωρηθεί ότι είναι εκτενές.

Στις δύο προηγούμενες δουλειές σας, "Earth" και "Sick Enjoyment", πειραματιζόσασταν με το artwork του CD. Θυμάμαι το "Earth" είχε το σχήμα της Γης, στρόγγυλο, ενώ το "Sick Enjoyment" πλησίαζε το μέγεθος μικρού βιβλίου. Με το να σχηματοποιείτε τον τίτλο ή το θέμα του δίσκου, μέσω του εικαστικού, πιστεύετε πως υποβάλλετε πιο καθοριστικά τον ακροατή στον κόσμο σας;
Θεωρούμε πως ναι. Κατ' αρχήν, αρέσει σε εμάς αυτή η περισσότερο καλλιτεχνική προσέγγιση. Όντως τα εξώφυλλα ήταν διαφορετικά από τα συνηθισμένα, ενώ τώρα επιλέξαμε μια απλή, λιτή, αλλά πανέμορφη φωτογραφία του Αχιλλέα Νάσιου και μία ακόμα, μονταρισμένη, από μια live μας εμφάνιση. Αυτό μας ταίριαζε καλύτερα αύτη την στιγμή. Ο δίσκος θέλαμε να είναι rock στην νοοτροπία, αρκετά οξύς και περιεκτικός. Νομίζουμε ότι το artwork μας συνάδει με την ηχητική μας προσέγγιση.

Η εξωστρέφεια, ως κατάσταση, διαποτίζει την τελευταία σας δουλειά. Η τραχύτητα, η ερώτηση προς τον ακροατή, ενδεχομένως και η διαπίστωση της πραγματικότητας, συγκρούονται με την εσωστρέφεια και την ψυχική λεπτότητα των προηγούμενων χρόνων. Πώς βιώσατε την δημιουργία του "Always Tick Tock";
Με μία λέξη; Όμορφα. Τώρα που έχει περάσει ένας σεβαστός χρόνος από τις πρώτες νότες που παίξαμε, νομίζουμε ότι το κλειδί της δημιουργίας αυτού του δίσκου βρίσκεται σε αυτό που ζούσαμε. Η κατάσταση της χώρας, -με τις χιλιάδες αυτοκτονίες, τα ψυχοσωματικά προβλήματα και την ουσιαστική πολιτική κρίση- οι προσωπικές μας ανησυχίες, τα διλλήματα που θέτει η ίδια η ζωή. Οι ερωτήσεις είναι ακριβώς η κατάσταση που θέλουμε να μοιραστούμε με τους ακροατές μας. Έχουμε κάτι να πούμε. Όχι μόνο να ρωτήσουμε, αλλά και να προτείνουμε. Συμφωνούμε με τη φράση σου «διαπίστωση της πραγματικότητας». 'Έτσι είναι. Όμως, ας μην ξεχνάμε ότι για να βρούμε την λύση σε ένα πρόβλημα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει ένα. Εμείς συνειδητά, ίσως και ασυνείδητα ενίοτε, ρωτήσαμε τους εαυτούς μας κατ' αρχήν, και κατά συνέπεια το κοινό, για τα προβλήματα που θέσαμε και τις ανησυχίες που μας ταλάνιζαν. Εδώ το κρίσιμο ζήτημα είναι αν και σε ποιο βαθμό πήραμε απαντήσεις. Δεν είναι εύκολο, ίσως να είναι και εγωιστική αυτή η προσέγγιση, όμως χαιρόμαστε που τουλάχιστον προσπαθήσαμε. Ο ήχος προφανώς είναι άρρηκτα δεμένος με όλο αυτό που περιγράφουμε. Δεν γίνεται να παίζεις rock με τόσο δυνατό ήχο, αν όλα πάνε καλά. Σε κάποιον λες, «ξύπνα»!

Schema

Γιατί ξεχωρίζετε το "Always Tick Tock";
Επειδή ίσως περιγράφει με μια λέξη όλο το νόημα των στίχων. Τουλάχιστον από μια άποψη. Είναι σαν το παραμυθάκι του καλού και του κακού. Αρχικά σκεφτόμασταν να το πούμε «Put Your Smile On», όμως φαίνεται ότι νίκησε ο πιο σκοτεινός εαυτός μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι χάνουμε -ως άνθρωποι- το κέφι μας, την αισιοδοξία μας και το χαμόγελό μας.

Με το κομμάτι "Victim Of Love", που συμπεριλάβατε στο πρώτο μίνι άλμπουμ, συμμετέχετε σε μια αμερικάνικη συλλογή της A21 campaign. Επίσης επανηχογραφήσατε το τραγούδι των The Fuzzy Nerds, "Death Drive", για τον τελευταίο τους δίσκο. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία, και πώς σας βρήκαν και σας επέλεξαν οι Αμερικάνοι;
Όσον αφορά στους The Fuzzy Nerds, κυκλοφόρησαν έναν επετειακό δίσκο με επανεκτελέσεις δικών τους κομματιών, παιγμένες από διάφορα συγκροτήματα. Όταν μας ζήτησαν να συμμετέχουμε, προφανώς και δεχτήκαμε με χαρά. Το "Death Drive" ήταν ένα από τα καλύτερα τραγούδια του τελευταίου τους δίσκου και σκεφτήκαμε να το φέρουμε πιο κοντά στον δίσκο που ετοιμάζαμε, δηλαδή το "Always Tick Tock", με όλα αυτά τα ηχητικά χαρακτηριστικά που περιγράψαμε πρωτύτερα. Η A21 Campaign μάς προσέγγισε πριν από ενάμιση - δύο χρόνια περίπου. Άκουσαν την δισκογραφία μας και μάς ζήτησαν τα πνευματικά δικαιώματα του τραγουδιού "Victim Of Love", ως δωρεά για το σκοπό τους. Αυτό που τους άρεσε περισσότερο στο συγκεκριμένο τραγούδι ήταν η μελαγχολία της μουσικής και οι στίχοι. Προφανώς και δεχτήκαμε, επειδή θεωρούμε ότι η μουσική οφείλει να αγγίξει ευαίσθητα ζητήματα, όπως η εμπορία ανθρώπων, η σύγχρονη σκλαβιά κλπ.

Πώς και δεν αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε κάτι σε βινύλιο, δεδομένου ότι πολλά συγκροτήματα έχουν στραφεί σ' αυτό το μέσον, εξ ου και ουκ ολίγες οι μικρές ανεξάρτητες εταιρείες;
Θα ήταν όντως πολύ όμορφο να κυκλοφορήσουμε σε βινύλιο κάποιο υλικό και το έχουμε κατά νου, είναι η αλήθεια, απλά στην παρούσα χρονική περίοδο τα οικονομικά μας δεν ήταν και τα καλύτερα. Αλλά αν έρθουν κάπως καλύτερες μέρες θα το επιχειρήσουμε, διότι το βινύλιο είναι ίσως πιο άμεσο προς τον ακροατή, συν ότι τα βινύλια θεωρούνται πλέον τεχνουργήματα και αυτό τους προσδίδει μια μεγαλύτερη καλλιτεχνική αξία.

Πότε θα σας δούμε μπροστά στο αθηναϊκό κοινό; Και μέχρι τότε τι live εμφανίσεις προγραμματίζετε;
Ήδη παρουσιάσαμε τον δίσκο μας στα Ιωάννινα, οπότε από το φθινόπωρο θα ξεκινήσουμε να εμφανιζόμαστε live σε όσα περισσότερα μέρη της χώρας μπορούμε, προκειμένου να παρουσιάσουμε ζωντανά το νέο μας υλικό. Στην Αθήνα ευελπιστούμε να έρθουμε ακριβώς εκείνη την περίοδο, καθώς έχουμε αρκετά χρόνια να εμφανιστούμε στην πρωτεύουσα. Πιστεύουμε ότι θα είναι ωραία εμπειρία και ότι θα περάσουμε όλοι μας πολύ ευχάριστα. Θα θέλαμε, τέλος, να ευχαριστήσουμε πολύ για τον χρόνο και την προσοχή σας στη νέα μας δουλειά. Το εκτιμούμε!

schema.band
www.facebook.com/toschema
  • SHARE
  • TWEET