Autumn

Εδώ και χρόνια η Ολλανδία συντηρεί τη φήμη ότι κατέχει στο δυναμικό της τις καλύτερες και περισσότερες female fronted μπάντες. Οι ανέκαθεν πρωτοπόροι Gathering, οι μεταμορφωμένοι σε pop super stars Within Temptation, οι συμφωνικοί After Forever και Epica, οι death metallers Sinister (εποχής Rachel van Mastrigt-Heyzer). Ανάμεσά τους και οι Autumn από το Groningen, ένα συγκρότημα που εδώ και περισσότερο από δεκαπέντε χρόνια προσπαθεί με αργά και σταθερά βήματα να χτίσει την καριέρα του.

Με αφετηρία το doom/gothic metal, όπως και τόσοι άλλοι μέσα στη δεκαετία του '90, έχασαν το συγκεκριμένο ρεύμα και αποφάσισαν σοφά να στραφούν σε πιο μελωδικές και εύπεπτες φόρμες. Η αλλαγή όμως χρειάζεται χρόνο και αναπόφευκτα φέρνει συγκρίσεις με μεγαλύτερα και παλιότερα ονόματα. Οι Ολλανδοί, παρ' όλα αυτά, δε δείχνουν να το βάζουν κάτω και με τη συνεχή συνεργασία τους με τη Metal Blade μάς απασχολούν ανά τακτικά χρονικά διαστήματα.

Δεύτερος συνεχόμενος δίσκος με τη νέα τους τραγουδίστρια, τη συμπαθέστατη Marjan Welman, την οποία γνωρίζαμε ήδη από τη συμμετοχή της στο "01011001" των Αyreon. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, οι Autumn επί εποχής Nienke de Jong δε μου έκαναν κάποια ιδιαίτερη εντύπωση, σε όποιο μουσικό ύφος και αν κινούνταν. Τους θεωρούσα ανέκαθεν μέτριους και όχι ικανούς να ξεχωρίσουν μέσα από τη μάζα των αμέτρητων κυκλοφοριών. Τα πρώτα σημάδια της στροφής μου ήρθαν κατά τη συναυλία τους στο Βερολίνο πριν ενάμιση χρόνο, όπου άνοιγαν για τους Gathering. Η δυναμική παρουσία του συγκροτήματος, αλλά κυρίως η γλυκιά φωνή της Marjan Welman, με ανάγκασαν να τους δώσω την απαιτούμενη προσοχή. Ακόμα όμως κάτι έλειπε.

Αυτό που χρειαζόταν για να συμπληρωθεί το σύνολο έρχεται με το νέο φθινοπωρινό τους δίσκο, "Cold Comfort", ο οποίος περιλαμβάνει αξιόλογες συνθέσεις ατμοσφαιρικού rock/metal, με κάποια progressive στοιχεία και όμορφα, μελωδικά φωνητικά, πλούσια σε χρώμα. Στο σύνολό του το άλμπουμ θυμίζει αρκετά το "The West Pole", αλλά με πιο βαριές κιθάρες. Έτσι και αλλιώς, τα δύο ολλανδικά συγκροτήματα είχαν πάντα κοινούς οπαδούς, ενώ οι Autumn, κυρίως λόγω φωνητικών, ακολουθούσαν από κοντά τους Gathering. Πλεόν όμως, η Marjan Welman δείχνει να έχει περισσότερα κοινά σημεία με την Silje Wergeland, παρά με την Anneke Van Giersbergen, την οποία σίγουρα πάντα θαύμαζε. Απόλυτα ταιριαστό στο ύφος τους και το πολύ όμορφο εξώφυλλο του Oers Sardi με τη φωτογραφία της Gema Perez.

Συμπερασματικά, οι Autumn με το φετινό τους δίσκο δείχνουν ικανοί να προχωρήσουν ένα βήμα παρακάτω, ξεφεύγοντας διακριτικά από τα metal στεγανά, διατηρώντας όμως ταυτόχρονα τη μουσική τους ταυτότητα.