Aura Noir

Out To Die

Indie Recordings (2012)
Από τον Αντώνη Κονδύλη, 19/03/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Aura Noir δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, όπως δεν χρειάζεται να δοθούν και ιδιαίτερες διευκρινήσεις για το περιεχόμενο του καινούριου τους άλμπουμ. Κυκλοφορούν το πέμπτο τους κατά σειρά και θα έλεγα ότι δεν μας επιφυλάσσουν εκπλήξεις σχετικά με αυτό που μας προσφέρουν.

Το ισοδεπωτικό μπάσιμο του εναρκτήριου "Trenches" δίνει το σύνθημα για αυτό που ακολουθεί. Στο άλμπουμ κυριαρχούν τα ορμητικά μουσικά κύματα που εξαπολύουν οι Aura Noir, καθώς επιδίδονται σε ένα ασταμάτητο thrash/black σφυροκόπημα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι ταχύτητες απογειώνονται, καθώς συναντάμε πολλά mid tempo κομμάτια και περάσματα.

Η συχνότητα με την οποία κυκλοφορούν άλμπουμ οι Aura Noir δείχνει μια γενικότερη χαλαρή διάθεση, η οποία αντανακλάται ασφαλώς και στο τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχει η διάθεση να παίξουμε (ακραία) και να περάσουμε καλά. Δεν απαιτούνται ιδιαίτερες τεχνικές αρετές και τα κομμάτια δεν είναι αποτέλεσμα ιδιαίτερης επεξεργασίας και ασφαλώς προσφέρονται για να διαλύσουν έναν συναυλιακό χώρο (υπάρχει μια εκκρεμότητα από τον προηγούμεο Σεπτέμβριο, αν θυμάμαι καλά).

Οι επιρροές τους από διάφορες μπάντες της thrash και black σκηνής της δεκαετίας του '80 είναι δεδομένες και χιλιοειπωμένες. Ας μην σταθούμε σε αυτό καθώς δεν είναι εκεί το ζητούμενο. Αυτό που μας προσφέρουν οι Aura Noir είναι κάποιες στιγμές παλιομοδίτικου, ανεπιτήδευτου και αληθινού (από την ψυχή που λένε) extreme metal. Η πρωτόγονη παραγωγή και ο τραχύς ήχος είναι στοιχεία που δεν θα μπορούσαν να λείπουν και συμβάλλουν με τον τρόπο τους στο τελικό αποτέλεσμα. Να μην ξεχάσω να αναφερθώ στα φωνητικά που σε πολλά σημεία σίγουρα κάποιον Μεγάλο σας θυμίζουν, δεν μπορεί.

Και σε αυτό το άλμπουμ οι Νορβηγοί επιβεβαιώνουν τη φράση που τους συνοδεύει - «The ugliest band in the world». Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Πιο ugly νομίζω ότι δύσκολα θα βρούμε αυτή τη στιγμή στην σύγχρονη metal σκηνή.
  • SHARE
  • TWEET