Audrey Fall

Mitau

Self Released (2014)
Από τον Μάνο Πατεράκη, 12/11/2014
Εξαιρετικό self-released ντεμπούτο εκ Λετονίας για όσους θέλουν το post-rock τους heavy όσο πάει και βλέπουν ρωσικούς κύκλους
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Το 2011 είχαμε το "Long Distance Calling" των Long Distance Calling. Το 2012 είχαμε το "Red Forest" των If These Trees Could Talk. Το 2013 είχαμε το "Memorial" των Russian Circles. Φέτος έχουμε το "Mitau" των Audrey Fall και η άγρια ιστορία συνεχίζει να βαδίζει μπροστά, ισοπεδώνοντας τις απόψεις μας στο διάβα της. Ήθελα να χρησιμοποιήσω τον χαρακτηρισμό «post-rock ντεμπούτο της χρονιάς», αλλά το ξανασκέφτηκα και συνειδητοποίησα ότι πρόκειται για τιμητικό τίτλο κενό ουσίας. Στο "Mitau" συναντάμε heavy, riff-άτο, καθηλωτικό, ταξιδιάρικο instrumental rock/metal, το οποίο σφύζει από έμπνευση, την οποία σπάνια συναντάμε σε αυτές τις μουσικές - εξ' ου και πρέπει να το κρατήσουμε σφιχτά και να του δώσουμε τη σημασία που του πρέπει.

Στα της μουσικής... Πάρτε παράδειγμα το εξώφυλλο που βρίσκεται στην αρχή της κριτικής! Ή καλύτερα δείτε το σε μεγάλη ανάλυση εδώ. Το είδατε; Το επεξεργαστήκατε; Ε αυτή ακριβώς είναι η μουσική των Audrey Fall. Άγρια, ομιχλώδης ομορφιά. Το δέος, ο φόβος και ο ενθουσιασμός να περιπλέκονται για το τι κρύβεται παραπέρα... Η σθεναρή ανάγκη για εύρεση καταφυγίου να παλεύει στα ίσια με τη γαργαλιστική διάθεση για εξερεύνηση... Δεν υπάρχει καμιά ξεραΐλα εδώ πέρα. Καμία μιζέρια. Μονάχα η φουντωμένη περιπετειώδης διάθεση.

Ο δίσκος ξεκινάει με το "1944" και καταλαβαίνεις με τη μία με τι έχεις να κάνεις. Οι βαριά παραμορφωμένες κιθάρες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά και το προσωπείο ταυτόχρονα. Οι Pelican κυνηγούν Red Sparowes κάνοντας Russian Circles ψηλά στον ουρανό. Λίγο παραδίπλα παρακολουθούν οι Alcest. Το "Petrina" (ναι, έτσι λέγεται) συνεχίζει στον ίδιο ρυθμό, με κάπως περισσότερα μελωδικά σημεία. Ο καταιγισμός συνεχίζεται. Μεσολαβεί το πολύ καλό "Wolmar" (όλα τα κομμάτια είναι τουλάχιστον πολύ καλά, οπότε δεν θα το επαναλάβω) για να μπει το "Driksa", ένα από τα highlight του άλμπουμ. Και αν δεν με πιστεύετε ότι ετούτοι οι Αυστριακοί είναι heavy και δεν αστειεύονται, δεν έχετε παρά να χαθείτε στο βαρυκόκαλο σφιχταγκάλιασμα του "Bermondt".

Με την ατμόσφαιρα να έχει δυναμιτιστεί, θα μπει το πανέμορφο "Valdeka" να δώσει το αίσθημα της κάθαρσης που χρειαζόμαστε κι έπειτα το "Eliass" θα είναι το πρώτο πραγματικά ήρεμο τραγούδι του δίσκου. Μια ηρεμία που θα διαρκέσει λίγο, αφού θα μπει το "Courland Aa" που συναγωνίζεται στα ίσια το "Bermondt", όντας metal μέχρι τα μπούνια και ταυτόχρονα ιδιαίτερα προοδευτικό. Το ταξίδι μέσα στα υπεραιωνόβια κυπαρίσσια που αναπτύσσεται σε καμπανοειδή μορφή ως προς την έντασή του και το "Medem" (παρεμπιπτόντως, τι τεράστιος σκηνοθέτης, ε;) ως outro μας δείχνει την πόρτα της εξόδου. Εις το επανιδείν.

Υ.Γ.: Ακούμε ολόκληρο το άλμπουμ στο Bandcamp.
  • SHARE
  • TWEET