Atrocity

«Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» έλεγαν οι αρχαίοι ημών και αν τώρα, στη θέση του «ανδρός», βάλουμε το όνομα του κυρίου Krull, θα καλύψουμε άνετα και την περίπτωση του καινούριου άλμπουμ των Atrocity, "Werk 80 II", μια άκρως ανεπιτυχή και αδιάφορη συνέχεια του πολύ καλού και εμπνευσμένου "Werk 80" του 1997, με τις πολύ καλές διασκευές σε "Shout", "Wild Boys" και "Tainted Love".

Εδώ, στο sequel, θα βρείτε 11 συνολικά διασκευές, πάλι σε γνωστά pop κομμάτια της δεκαετίας του '80, όπως το "People Are People" των Depeche Mode, "Don't You Forget About Me" των Simple Minds και "Fade To Grey" των Visage, αλλά δυστυχώς με τις πολύ κακές στιγμές να ξεχωρίζουν στα "The Sun Always Shines On TV" των A-Ha, με μοναδική φωτεινή εξαίρεση τα αγγελικά φωνητικά της κυρίας Liv Kristine Espanaes Krull, και "Relax" (βλέπε Frankie Goes To Hollywood), όπου και μιλάμε πια για κανονική εκτέλεση!

Τη διαφορά σε όλο αυτό τον αχταρμά κάνει το "Smalltown Boy", που, αν και πρόκειται για επανεκτέλεση, στην ουσία δεν έχει υποστεί anal βιασμό όπως το σύνολο του άλμπουμ και το "Here Comes Τhe Rain Again" μέχρι το 00.35" όπου αρχίζει να ασελγεί ο Alexander για ακόμη μια φορά, καθώς και η κακή παραγωγή σε συνεργασία με το «άδειασμα» του ήχου. Η Annie Lennox παρακαλείται ιδιαίτερα να κρατήσει κλειστά τα αυτιά της κατά τη διάρκεια των ρεφρέν, μιας και τα κουπλέ με λίγη καλή διάθεση κάπως «παλεύονται».

Ω, ποια απογοήτευσις! Παιδιά, σοβαρευτείτε επιτέλους και βγάλτε κανένα άλμπουμ της προκοπής γιατί αν βγείτε σε περιοδεία, δε βλέπω να έρχονται να σας δουν ούτε οι 27 οπαδοί σας (βλέπε www.rocking.gr/article2060.php) στην Ελλάδα!

* Credits για το εξώφυλλο και την Dita γιατί αγαπάμε τις ωραίες μελαχρινές και χυμώδεις γυναίκες. Ίσως και ο μοναδικός λόγος για να προβείτε στην αγορά του "Werk 80 II".