Armored Saint

Win Hands Down

Metal Blade (2015)
Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 26/05/2015
Οι Άγιοι εξελίσσονται και προσαρμόζονται, αλλά ποτέ δεν παρεκκλίνουν της ιδέας. Γι' αυτό και εντυπωσιάζουν ακόμα
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Δύσκολα θα μπορέσω ποτέ να προσεγγίσω μια νέα κυκλοφορία των Armored Saint χωρίς έντονη την παρουσία του συναισθηματικού παράγοντα, όπως επίσης να μην έχω μια θετική προκατάληψη προς τον John Bush. Σκέφτομαι λοιπόν πως θα ήταν σώφρον εκ μέρους μου να αφήσω μια χρονική απόσταση από την νέα δουλειά των Αγίων, ώστε να είμαι πιο αντικειμενικός απέναντί της. Ρε τι μας λες...

Όχι, όχι, όχι. Μπάντες σαν τους Armored Saint οφείλουμε να τις υποδεχόμαστε με πώρωση και πάθος κάθε φορά που επιστρέφουν δισκογραφικά ή συναυλιακά. Σαν να πρέπει να μεταλαμπαδεύσουμε την φλόγα του οπαδισμού απέναντί τους στη νέα γενιά, κι ας μην ήταν ποτέ η αγαπημένη μας μπάντα ή η καλύτερη heavy metal μπάντα. Διότι, όσον αφορά στην στάση και στον χαρακτήρα ήταν και είναι ΤΟ METAL.

Τι κάνουν το 2015; Παραδίδουν μαθήματα heavy metal, σύγχρονου μεν, παραδοσιακού δε. Πιστοί στις βασικές αρχές του, δεν προσπαθούν να μιμηθούν τους παλιούς εαυτούς τους για να συγκινήσουν νοσταλγούς των '80s, αλλά συνθέτουν τραγούδια που ακούγονται φρέσκα και δυναμικά, φέροντας παράλληλα τη σφραγίδα τους. Βρίσκονται σαφώς σε καλύτερη φόρμα σε σχέση με το απλά ικανοποιητικό "La Raza" και έχουν σε μεγάλη φόρμα τον αειθαλή John Bush.

Φαίνεται που πάει το πράγμα από το video clip / προπομπό του ομώνυμου τραγουδιού που είναι μεγάλο άσμα, με ρεφρέν φτιαγμένο για συναυλιακές στιγμές ή παράωρα παρορμητικά sing-along σε κάποιο metal club. Συνεχίζει αχαλίνωτο με τα φοβερά "Mess" και "An Exercise In Debauchery" που είναι αντίστοιχου επιπέδου χεβιμεταλλικοί ύμνοι, για να ολοκληρώσει μια μεγάλη τετράδα με το "Muscle Memory", ρίχνοντας λίγο τις ταχύτητες αλλά διατηρώντας το απαραίτητο νεύρο.

Στη συνέχεια το επίπεδο των συνθέσεων πέφτει ένα κλικ (λογικό), περιλαμβάνοντας διαφορετικά στοιχεία, όπως τα γυναικεία φωνητικά στο "With A Head Full Of Steam" (μην φοβάστε, δεν είναι μπαλάντα), την ακουστική εισαγωγή του μακροσκελούς "In An Instant" και το πιάνο του "Dive" (αυτό, ναι, είναι μπαλάντα). Τραγούδια σαν το "This Was Then, Way Back Then" και το "Up Yours" δεν είναι ότι θα μνημονεύονται μετά από κάποιο καιρό, αλλά άσχημες προσθήκες δεν τις λες.

Ό,τι περιμένει να ακούσει κάποιος είναι εδώ: Εμπνευσμένα riff και άφθονα solo σε μια γενικότερα ποιοτική κιθαριστική δουλειά, δυναμικό drumming, ένας Vera εγγύηση στο μπάσο και φυσικά μπροστάρης ο John Bush με τις ερμηνείες του, λες κι ο χρόνος δεν μπορεί να αγγίξει την φωνή του.

Όταν οι επίδοξοι νέοι μπροστάρηδες του heavy metal προσπαθούν να ακουστούν ακριβώς όπως οι ήρωές τους στα ‘80s, οι Armored Saint -που μεγαλούργησαν εκείνη την εποχή- αποφεύγουν να αναπαράγουν τον παλιό εαυτό τους. Αντιθέτως, εξελίσσονται και προσαρμόζονται στο σήμερα, τόσο όσο πρέπει. Μια «νίκη με... κάτω τα χέρια», σε όλα τα επίπεδα.
  • SHARE
  • TWEET