Agnostic Front

Warriors

Nuclear Blast (2007)
Από τον Γιώργο Ζαρκαδούλα, 19/12/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Εκ των πρωτεργατών -αν όχι των ιδρυτών- της hardcore σκηνής, οι Νεοϋορκέζοι Agnostic Front μετράνε 25 συναπτά έτη παρουσίας στο χώρο, έχοντας επηρεάσει αρκετές μπάντες του σήμερα κι έχουν γίνει μάρτυρες της διαφοροποίησης του μουσικού αυτού ιδιώματος. Οι ίδιοι αρνούνται πεισματικά να «μπασταρδέψουν» τον ήχο τους, όντας οι πρώτοι διδάξαντες, άρνηση που έχει ντύσει τη μπάντα με cult μανδύα, αν και τα μέλη της προτιμούν τα μούσκουλα με tattoos και τις καραφλοκεφαλές.

Ξεπερνώντας -ή καλύτερα αδιαφορώντας για- το παιδικό εξώφυλλο, με τις εκ των «300» καταβολές του, δε συνάντησα ουδεμία έκπληξη στην ακρόαση των «Πολεμιστών», με το πατροπαράδοτο hardcore meets crossover thrash να γεμίζει στο έπακρο τα 38 λεπτά διάρκειας του cd, με φευγαλέα solos και κάμποσες περισσότερες μελωδικές γέφυρες. Ο Κουβανός και νυν πολιτογραφημένος Αμερικανός Rogelio Miret Gonzalez (ακα Roger Miret) συνεχίζει να τα βάζει στιχουργικά με τους πάντες και τα πάντα, να εκθειάζει τη σημαντικότητα της αδελφότητας / πίστης, φτύνοντας παράλληλα τους κάθε λογής προδότες, με την εκδίκηση να παραμονεύει στη γωνία.

Το ότι έχουν τόσα χρόνια το δικό τους πιστό κοινό μαρτυρά πως έχουν απήχηση σε πολλούς και πως δεν τους ενδιαφέρει να αποκτήσουν νέους οπαδούς, γιατί σίγουρα το "Warriors" μόνο σε κάτι τέτοιο δεν αποσκοπεί. Η διατύπωση άλλωστε των στίχων δεν είναι και ακαδημαϊκού επιπέδου προκειμένου να προσελκύσει διαφορετικό κοινό, η απλοϊκότητά τους όμως καταντάει ώρες ώρες εκνευριστική.

Μία μεγάλη μπάντα στο χώρο της κυκλοφόρησε έναν καλό δίσκο που πιθανόν να εκτιμηθεί περισσότερο από τους φανατικούς και που σίγουρα δεν απευθύνεται σε όλους. Μουσικά με κέρδισαν και τους χάρηκα αρκετά, στιχουργικά όμως δε με άγγιξαν καθόλου, αντιθέτως μάλιστα με εκνεύρισαν ουκ ολίγες φορές. Κρίμα...

  • SHARE
  • TWEET