Absu

Ευτυχώς δεν τους πήρε καμιά δεκαετία πάλι. Ο μέγας μάγιστρος του occult black/thrash ήχου Proscriptor McGovern, όπως αποδεικνύεται, έχει βαλθεί για δύο πράγματα. Αφενός να τιτλοφορήσει όσα περισσότερα άλμπουμ του είναι δυνατόν με το όνομα της μπάντας σε κάθε πιθανό αναγραμματισμό και αφετέρου να κάνει όσες περισσότερες παραλλαγές πράσινων εξωφύλλων μπορεί, διακοσμημένων αποκλειστικά με εκείνο το πεντάκτινο συμβολάκι (που εμένα προσωπικά μου φέρνει λίγο στο νου το αντίστοιχο των Morbid Angel). Αμφότερα δε μας χαλάνε όσο το περιεχόμενο είναι αξιόλογο, και έτσι το πολύ δυνατό "Absu" του 2009 έρχεται να το διαδεχθεί φέτος το "Abzu".

Οι Αμερικανοί φαίνεται πως από το reboot της μπάντας και μετά έχουν πάρει σβάρνα εκτός από τις μουσικές σκηνές ανά τον κόσμο (τους θαυμάσαμε ζωντανά και στη χώρα μας φέτος) και την έμπνευση, καθότι καταφέρνουν μετά από ένα πολύ καλό «reunion» δίσκο να κυκλοφορήσουν έναν ακόμα καλύτερο. Ναι, το "Abzu" είναι ανώτερο από τον προκάτοχο του. Μουσικά δεν έχει καμία διαφορά με τις τελευταίες κυκλοφορίες του group. Το τόσο ιδιαίτερο και ξεχωριστό στυλ των Absu ξεχειλίζει στα έξι τραγούδια του δίσκου, το ίδιο και η θεματολογία τους, με ύμνους στη μαγεία και τις μυστικιστικές τελετές των μύθων του παρελθόντος.

Αυτό που εντυπωσιάζει όμως με τους Absu είναι ότι, αντίθετα με πολλά group που έχουν κλείσει εικοσαετία, συνεχίζουν να έχουν έμπνευση. Έμπνευση όχι του στυλ «κάνω κολλάζ από άλλα είδη μουσικής μπας και γράψω κάτι διαφορετικό», αλλά έμπνευση βασισμένη στο χαρακτήρα της δικής τους μουσικής που έχουν με τα χρόνια εξελίξει. Και αυτό είναι το σημαντικό με το νέο δίσκο. Όποιος έχει έρθει σε επαφή -έστω και επιδερμικά- με το παλιότερο υλικό της μπάντας, δε θα ακούσει κάτι καινούριο, αλλά ούτε και αναμάσημα των δικών τους ιδεών κάτω από νέους τίτλους. Και κακά τα ψέματα, κομμάτια-ύμνοι όπως το δεκαπεντάλεπτο "A Song For Ea", που κλείνει το δίσκο, δε γράφονται κάθε μέρα -ούτε από την ίδια τη μπάντα- και ήταν κάτι που έλειπε από το προπέρσινο "Absu".

Συνολικά μιλάμε για ένα δίσκο εξαιρετικό από κάθε άποψη και χαλαρά μέσα στις καλύτερες κυκλοφορίες αυτής της χρονιάς για τον ακραίο ήχο. Οι Absu δείχνουν ότι επέστρεψαν για να μείνουν και το αποδεικνύουν περίτρανα με ένα δίσκο αντάξιο της δισκογραφίας και του ονόματος τους. Όσοι πιστοί προσέλθετε.