Ablaze My Sorrow

Among Ashes & Monoliths

Black Lion Records (2021)
Από τον Άλκη Κοροβέση, 27/04/2021
Παλιακό NWOSDM για τους νοσταλγούς του είδους
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Σουηδοί είναι από τις παλαιότερες μπάντες του λεγόμενου σουηδικού death metal. Αν λάβουμε υπόψιν ότι ξεκίνησαν το 1993, σήμερα θα μπορούσαν να έχουν καριέρα εφάμιλλη των πρωτοπόρων του είδους. Ευτυχώς, από τη δεύτερη γενιά - αν μπορούμε να αποκαλέσουμε έτσι μπάντες που ξεκίνησαν να δισκογραφούν με καθυστέρηση ολίγων ετών από την τριάδα των Dark Tranquillity, In Flames και At The Gates - οι Ablaze My Sorrow κατάφεραν να διασωθούν, αφού την πλειοψηφία τους «καταβρόχθισε» η λήθη.

Έκαναν βέβαια και αυτοί το διάλειμμα τους το διάστημα 2006 με 2013 και το 2016 επανήλθαν δισκογραφικά με το "Black" σε μια ελαφρώς μονοδιάστατη κυκλοφορία, βγαλμένη απευθείας από τα '90s. Φέτος, όμως, αποφάσισαν να φέρουν το αγαπητό NWOSDM στα μέτρα του 2021. Όχι με -core τζούρες και άλλα πιο ταιριαστά στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Αλλά με συνθέσεις που ακούγονται φρέσκες και ας έχουν βγει μετά από τριπλή απόσταξη του "The Gallery". Είναι ξεκάθαρο ότι αν το "Among Ashes & Monoliths" σου φέρνει κάποιους αβίαστα στο νου, αυτοί είναι χωρίς αμφιβολία οι Dark Tranquillity. Τόσο των πρώτων δίσκων όσο και των μετέπειτα. Είναι, βέβαια, και η χροιά του Dennie Lindén, η οποία ηχεί πολύ κοντά σε αυτήν του Mikael Stanne υπεύθυνη για την ομοιότητα.

Απολαυστικές συνθέσεις, όπως το κορυφαίο mid-tempo "Her Cold Embrace" με την εξαίρετη φωνή της Jonna Enckell να συνοδεύει ή το ομώνυμο, γεμάτο σουηδίλα, κομμάτι κάνουν την ακρόαση ακόμα πιο εύκολη. Το ευχάριστο της υπόθεσης είναι πως ο Alex Bengtsson δεν λυπάται τα τύμπανα - ούτε τα πόδια του - χαρίζοντας άπλετα αρκετές στιγμές δίκασης. Οι μελωδικές κιθάρες - σήμα κατατεθέν του ιδιώματος - είναι πανταχού παρούσες και οδηγούν την πλειοψηφία των κομματιών. Πιο μοντέρνες στιγμές στον δίσκο υπάρχουν, όπως για παράδειγμα το "Cavernous Deep" και το "Black Waters" όπου κάνουν την εμφάνισή τους και μερικά καθαρά φωνητικά, αλλά δεν είναι τα highlight του.

Στη μνήμη μπαντών όπως οι Gates Of Isthar, οι Sacrilege, οι Ceremonial Oath, οι Dimension Zero και οι A Canorous Quintet μεταξύ άλλων, οι οποίες συνταξιοδοτήθηκαν, οι Ablaze My Sorrow επιβάλλεται να συνεχίσουν το έργο που ξέρουν καλά να κάνουν. Δεν χρειάζεται ούτε να πρωτοτυπήσουν, ούτε να διεκδικήσουν κάτι περισσότερο από αυτό που τους αναλογεί στην παρούσα φάση. Το "Among Ashes & Monoliths" είναι μια δυνατή στιγμή στη δισκογραφία των Σουηδών και ενδείκνυται για όσους αναπολούν τις εποχές που τα NWOSDM συγκροτήματα ξεπηδούσαν από παντού. Οι υπόλοιποι μπορείτε να προσπεράσετε με σεβασμό.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET