Woven Hand, Empty Frame σε Αθήνα και Accra Minoa σε Θεσσαλονίκη, 27,28/11/09

Μετά από δύο χρόνια το αθηναϊκό κοινό είχε και πάλι την ευκαιρία να δει από κοντά ένα από τα συγκροτήματα που έχουν ξεχωρίσει με την διαφορετικότητα της μουσικής τους και την παράξενη –σε ότι αφορά το γενικευμένο ιδίωμα της rock- θεματολογία που διαλέγει στιχουργικά. Είναι αληθινά ενθαρρυντικό να βλέπει κανείς την μεγάλη συμμετοχή του κοινού σε τέτοια live και να γίνεται αντιληπτή στην ατμόσφαιρα η αναζήτησης νέων μουσικών δρόμων και εκφράσεων.

Θα θεωρούσαν πολλοί ότι η ηχητική προσέγγιση  των Woven Hand και οι θεματολογίες που διαλέγουν, ίσως να φαίνονται παράξενες, όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά και για όλους όσους βρίσκονται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Η μουσική τους έχει πολλά στοιχεία από την παραδοσιακή country, αλλά αυτό δεν θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στην ουσία. Ότι δηλαδή ο David Eugene Edwards αποτελεί μουσική ιδιοφυΐα και αυτό που παρουσιάζει είναι αληθινή Τέχνη.

Το άνοιγμα της βραδιάς ανέλαβαν οι The Empty Frame. Εγχώριο πολυμελές συγκρότημα, με indie ήχο, που αποτέλεσε ιδανική εισαγωγή σε όλα αυτά που θα επακολουθούσαν. Επηρεασμένοι από τον Tom Waits και τον Nick Cave, απέδειξαν ότι η ελληνική alternative σκηνή «κι όμως κινείται». Δυνατά σημεία τους υπήρξαν τα “The Caravan” και “Take Over The City” που λειτούργησαν ως πύλες αναμονής, για το ταξίδι που μας επιφύλασσε το υπόλοιπο της βραδιάς.



Τα φώτα έσβησαν και η αναμονή για να ανέβουν οι Woven Hand στην σκηνή του κατάμεστου ΑΝ δεν ήταν μεγάλη. Λίγο μετά τις 10 η ηγετική και συνάμα ταπεινή μορφή του David Eugene Edwards κατέβηκε τα σκαλοπάτια και πήρε την θέση του στην σκηνή μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας.  Η έναρξη έγινε με το “White Bird” και το “Kicking Bird” και καθώς  η πεταλίερα του Edwards τραγουδούσε τις παραμορφωτικές μελωδίες που την διέταζε ο ιδιοφυής καλλιτέχνης, η βραδιά έπαιρνε έναν χαρακτήρα πιο μυσταγωγικό. Η αφιονισμένη μορφή του και η επιβλητική του παρουσία έκανε το κοινό, που βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής, να μυηθεί γρήγορα σε όλα αυτά που ήθελε να μας «κηρύξει». Πάντα καθιστός, αλλά παράδοξα αεικίνητος, ερμήνευε εκστασιασμένος τους εισαγωγικούς μονόλογους του και τις αντιφατικές goth-χριστιανικές μελωδίες του, σε ένα κοινό που είχε κυριευτεί από την σκοτεινή ιεροτελεστία που εξελισσόταν μπροστά του.



Λίγο πριν το “Tin Finger” η ζέστη στο ΑΝ είχε γίνει σχεδόν αποπνικτική σε σημείο που ο «αρχιερέας» της βραδιάς διέρρηξε –μερικώς- τα ιμάτια του για να μπορέσει να παγώσει τις ψυχές μας με τα “Your Russia” και “Kingdom Of Ice”, που η δυναμική και γεμάτη συναίσθημα εκτέλεση τους μας ταξίδευσε σε πιο post μονοπάτια. Όταν ήρθε η στιγμή του “Whistling Girl”, η περιπλάνηση στην κοιλάδα του Προφήτη άργησε λίγο να ξεκινήσει, μιας και ο Edwards πάνω στην ένθεη μανία του έσπασε κάποιες χορδές στην κιθάρα του και ο μπασίστας με την βοήθεια του ντράμερ έσπευσαν να βοηθήσουν. Τίποτα όμως δεν μπόρεσε να σταθεί εμπόδιο στην μεταφυσική διάσταση που έδωσε ο Edwards αγκαλιά με ένα σάζι στο κομμάτι του.



Η τελετή έμοιαζε να φτάνει στο τέλος της με το “Winter Shaker” και όταν οι Woven Hand αποχώρισαν για να επανέλθουν για encore, τους ξεπροβόδισε μια περίεργη ινδιάνικη μουσική, για να μην αφήσουν το κοινό τους να ξεφύγει έστω και λίγο από την μαγική ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει. Επανήλθαν για ένα ακόμα κομμάτι, το “Heart And Soul” και κάπως έτσι τελείωσε η τελετή. Με  αποχώρηση του «ιεροκήρυκα», μέσα σε αλαλαγές του κοινού και με έναν ειλικρινή και ευγενικό χαιρετισμό τόσο του ιδίου όσο και των υπόλοιπων μελών. “Thank you, good night and God bless you all…”.  

Woven Hand Setlist:

White Bird
Kicking Bird
Deerskin Doll
Beautiful Axe
Tin Finger
Your Russia
Kingdom Of Ice
Speaking Hands
Whistling Girl
Winter Shaker

Encore

Heart & Soul