The Waterboys @ Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη, 08/06/07

Μπορείς να κρίνεις τα συναισθήματα; Δύσκολα... Πόσο μάλλον όταν αυτά πηγάζουν από μία βραδιά στην οποία η εναλλαγή τους ήταν τόσο έντονη που αδυνατώ να θυμηθώ ανάλογη «συναυλιακή» εμπειρία. Βλέπετε, δεν είναι τόσο σύνηθες ένα συγκρότημα τη μία στιγμή να σε ταξιδεύει, να σε μελαγχολεί, να σε συγκινεί, και την αμέσως επόμενη να σε κάνει να αισθάνεσαι πως συμμετέχεις σε ένα ατελείωτο rock & roll party.



Κι όμως, αυτό ακριβώς κατάφεραν ο ομιλητικότατος Mike Scott, ο αεικίνητος Steve Wickham, η '70s retro persona του πληκτρά Richard Naiff και η παρέα τους, και για αυτό και αποθεώθηκαν από τους περίπου 2.000 Αθηναίους που ναι μεν δεν κατέκλυσαν το πανέμορφο (σύμφωνα και με τον ίδιο τον Scott) Θέατρο Βράχων, δημιούργησαν όμως μία εξαιρετική ατμόσφαιρα σε συνάρτηση με τις πανέμορφες μελωδίες και τη «μεγάλη μουσική» των Waterboys.



Βασιζόμενοι κυρίως στο τελευταίο και πάρα πολύ καλό δίσκο τους, "Book Of Lightning", οι Waterboys έκαναν μία αναδρομή σε ολόκληρη σχεδόν την καριέρα τους (μοναδικός δίσκος που αγνόησαν πλήρως ήταν το ομώνυμο ντεμπούτο), από τις πρώτες new wave μέρες μέχρι την κέλτικη / folk στροφή του "Fisherman's Blues", και από εκεί στα σημερινά σύγχρονα rock μονοπάτια, τα οποία σηματοδότησε η επιστροφή τους, μετά από 7 χρόνια, το 2000 με το συγκλονιστικό "A Rock In The Weary Land".



Απόλυτα λογικά, ο παροξυσμός των παρευρισκομένων έφτασε στην κορύφωσή του στα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια της μπάντας, όπως τα "The Pan Within" (το οποίο αυτή τη φορά δυστυχώς δε μετέτρεψαν σε όχημα για ατελείωτους πειραματισμούς και σόλο), "The Whole Of The Moon" και "Fisherman's Blues". Ποιος όμως μπορεί να αρνηθεί το γεγονός πως η πιο έντονη στιγμή του live ήρθε με το πρώτο encore; Ο Mike Scott με την κιθάρα του, συνοδευόμενος από ένα δικό μας παιδί στο κλαρίνο, απέδωσε την «Επιστροφή του Θεού Πάνα» ("The Return Of The Pan") και εμείς απλώς αφεθήκαμε στη μαγεία των ήχων. Άναυδους μας άφησε όμως και η ερμηνεία του Scott στο επικό "Red Army Blues" καθώς και στο ποιητικό "The Stolen Child". Σαν επιβράβευση της συμμετοχής μας και της θέλησής μας για ένα ακόμα τραγούδι, οι Waterboys μας αντάμειψαν με ένα απροσδόκητο τρίτο encore με το υπερκλασσικό "Blue Suede Shoes"... για συνεχιστεί ο χορός που ξεκίνησε με τα "Medicine Bow" και "Be My Enemy" λίγο πριν!



Λίγες διάσπαρτες λέξεις που χαρακτηρίζουν πλήρως την απόδοση των Βρετανών: Λυρισμός, συναίσθημα, ερμηνεία, ένταση, πάθος, πώρωση. Πιθανότατα η καλύτερη "low budget" συναυλία του καλοκαιριού. Pan is dead! Long live Pan!



Setlist: The Crash Of Angel Wings/ Glastonbury Song/ It’s Gonna Rain/ Love Will Shoot You Down/ Old England/ Dumbing Down the World/ Peace Of Iona/ The Pan Within/ The Whole Of The Moon/ A Man Is In Love/ When You Go Away/ Sustain/ When Will We Be Married?/ The Stolen Child/ You In The Sky/ Red Army Blues/ Medicine Bow
Πρώτο encore: Be My Enemy
Δεύτερο encore: The Return Of Pan/ Fisherman’s Blues
Τρίτο encore: Blue Suede Shoes

Υ.Γ.: Δημήτρη, thanks για τη μπλούζα!