Pain Of Salvation live σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη

Από τον Γιάννη Βόλκα, 10/12/2004 @ 07:32
21/11/04, Ρόδον, Αθήνα

Η επιστροφή των prog-metallers Pain Of Salvation στην χώρα που τους αγκάλιασε όσο λίγες, κατέληξε στην δημιουργία ενός mini festival προοδευτικού metal, το οποίο ικανοποίησε απόλυτα το αντίστοιχο κοινό. Η μεγάλη ανυπομονησία του κοινού είχε ενταθεί ακόμα περισσότερο, καθώς μετά το τελευταίο πολύ καλό "Be", οι P.O.S. είχαν να αποδείξουν πως δικαίως θεωρούνται το ταχύτερα ανερχόμενο όνομα στο χώρο.

Η ώρα είχε πάει 19.30 και το Ρόδον είχε καταληφθεί μόνο από τους πολύ φανατικούς όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι "δικοί μας" Equal Vector, ένα συγκρότημα με κάποια demo, αλλά όχι ολοκληρωμένη δουλειά. Το progressive (φυσικά) ύφος τους, συγγενές του ήχου των Fates Warning έκανε τα πρώτα κεφάλια να κουνιούνται. Το κοινό ναι μεν αντιμετώπισε τα παιδιά με συμπάθεια, αλλά η σφιγμένη τους σκηνική παρουσία και η εμφανής έλλειψη εμπειρίας σε live εμφανίσεις, το έκανε να περιοριστεί σε κάποια χειροκροτήματα μετά το τέλος κάθε τραγουδιού. Μετά από τέσσερα κομμάτια, οι Equal Vector άφησαν την σκηνή του Ροδον, αλλά σίγουρα κέρδισαν κάποιες συμπάθειες παραπάνω...

Στην συνέχεια (και καθώς το Ρόδον γέμιζε και τις τελευταίες του θέσεις) ήρθε η σειρά των έταιρων "δικών μας". Οι Wastefall, με την ορμή του τελευταίου τους (πολύ καλού) "Soul Rain 21" ανέβηκαν στην σκηνή και από τις πρώτες τους νότες, έδειξαν τόσο την κλάση, όσο και την άνεσή τους. Με ύφος πιο ξεσηκωτικό από τους προηγούμενους και με ένα κοινό το οποίο ήταν αρκετά ενημερωμένο (πολλοί τραγουδούσαν στίχους και έκαναν "παραγγελίες") για τα κομμάτια τους, άναψαν για τα καλά το Ρόδον. Ο ήχος τους θα μπορούσε να ήταν καλύτερος, αλλά οι ηχολήπτες μας έκαναν ακόμα μια φορά να ζητάμε ενίσχυση στον ήχο κάποιων συγκεκριμένων οργάνων (ειδικά το βιολί δεν ακουγόταν σχεδόν καθόλου). Το γεγονός που με εντυπωσίασε αναφορικά με τα παιδιά ήταν τόσο η ορμή τους στην σκηνή όσο και το ότι πολλοί από τους οπαδούς είχαν έρθει με μπλουζάκια, απαιτήσεις και προσδοκίες από τους Wastefall. Έπαιξαν περίπου για 40 λεπτά και φεύγοντας άκουσαν το Ρόδον να ανταμοίβει την μουσική τους με ένα πολύ πολύ θερμό χειροκρότημα.


Και καθώς είχαμε ζεσταθεί όλοι για τα καλά, έφτασε η στιγμή που όλοι περίμεναν... Οι P.O.S. πήραν την σκυτάλη και το Ρόδον άρχισε το ταξίδι του. Ένα ταξίδι σε μουσικές, χρώματα και συναισθήματα, το οποίο πατώντας γερά στις παλαιότερες δουλειές του συγκροτήματος, μας παρέσυρε για να μας γνωρίσει το "Be". Οι P.O.S. μπήκαν μέσα και ουσιαστικά "άλωσαν" καρδιές και αυτιά. Άρτιοι ερμηνευτικά και πολύ ορεξάτοι, οι P.O.S. έδειχναν να απολαμβάνουν την λατρεία του κοινού και με μπροστάρηδες τον βασικό τους κιθαρίστα και την πολύ ωραία φωνή του τραγουδιστή, μας αποζημείωσαν όλους.

Χωρίς σκηνικές φανφάρες και μουσικές ακρότητες, το συγκρότημα έπεισε με την παρουσία του και μπορώ να πω ότι πραγματοποίησε μια εμφάνιση "εσωτερική", για λιγότερο headbanging και περισσότερη ενδοσκόπιση. Ο ήχος ήταν τέλειος, το light show ανάλογο και το setlist πολύ προσεγμένο. Ενδεικτικά ακούστηκαν τα "Of Two Beginnings", "Ending Theme", "Imago" (με πολυφωνική συμμετοχή του κοινού), "Ashes", "Undertow", "Spirit Of The Land", "Used", "! (Forward)", "Winning A War", "People Passing By" και "Nauticus". Φυσικά όταν γράφω "εσωτερική" μην νομίζετε ότι ήμασταν ήρεμοι.

Το ελληνικό κοινό δέχτηκε για άλλη μια φορά την αμβροφροσύνη του "καλύτερου κοινού του κόσμου" και πως δεν θα γινόταν αυτό, αφού το Ρόδον σαν υπνωτισμένο αποθέωνε οτιδήποτε γινόταν στην σκηνή. Πραγματικά ένα πολύ ζεστό κοινό, ώθησε τους μουσικούς σε ανώτερη σφαίρα και έκανε το live αξιομνημόνευτο.

Κείμενο: Λουκιανός Κοροβέσης
Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας


20/11/04, Υδρόγειος, Θεσσαλονίκη

Είναι πολύ σημαντικό να γίνονται συναυλίες συγκροτημάτων που βρίσκονται στο ζενίθ της καλλιτεχνικής τους δραστηριότητας. Ένα από αυτά είναι και oι Σουηδοί Pain Of Salvation, για πολλούς το σημαντικότερο συγκρότημα των τελευταίων ετών.

Η συζήτηση-συνέντευξη που προηγήθηκε της συναυλίας με συνεπήρε τόσο ώστε να μην δώσω στους Horizon's End την προσοχή που τους αξίζει. Ωστόσο οι συμπατριώτες μας πραγματοποίησαν για άλλη μια φορά μια αξιοπρεπέστατη εμφάνιση όντας μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές prog-power μπάντες. Το κοινό παρατηρούσε την μπάντα να παραδίδει μαθήματα τεχνικής παίζοντας καινούργια αλλά και παλιότερα κομμάτια και ξεσπούσε σε χειροκροτήματα στο τέλος αυτών.

Πολύ δύσκολα όμως μια μπάντα θα κατάφερνε να κλέψει την παράσταση από τους Pain Of Salvation οι οποίοι κερδίζουν συνεχώς νέους οπαδούς με τους δίσκους τους αλλά και με την απλότητα του χαρακτήρα τους. Χαμογελαστοί και ευδιάθετοι ανέβηκαν στην σκηνή και έμειναν εκεί για παραπάνω από δυο ώρες. Όπως δήλωσαν και οι ίδιοι, οι ελληνικές εμφανίσεις δεν αποτελούν μέρος της περιοδείας προώθησης του νέου τους δίσκου "Be" και έτσι δεν έδωσαν ιδιαίτερο βάρος σε αυτό.

Για έναρξη οι Σουηδοί διάλεξαν το "Undertow" από το "Remedy Lane" και συνέχισαν εξίσου δυναμικά με τα "Used" και "In The Flesh" από το "Perfect Element". Δε θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο ξεκίνημα, και τα καλύτερα δεν είχαν έρθει ακόμα.

Ο Daniel αναγγέλει το "Entropia Session" και οι παλαιότεροι οπαδοί ήδη τρίβουμε τα χέρια μας. "Win A War", το δεκάλεπτο έπος "People Passing By", το γεμάτο συναίσθημα "Oblivion Ocean", "Nightmist" και κλείνουν το κεφάλαιο με το "Leaving Entropia". Το κοινό δεν πιστεύει αυτό που βλέπει και ακούει αλλά οι βασιλείς του χαμού έχουν πολλά να μας πουν ακόμα.

"This Heart Of Mine", "Song For The Innocent", "Of Two Beginnings", "Ending Theme". Τίποτα λιγότερο από το τέλειο. Η τεχνική συνδυάζεται με το συναίσθημα και ο χρόνος έχει σταματήσει για τους παρευρισκόμενους. Το "Inside" (μαζί με το "Spirit Of The Land") από το "One Hour By The Concrete Lake" μας οδηγεί στα πρώτα κομμάτια από το "Be" ("Nauticus", "Iter Impius"). Επιστροφή στο "Entropia" με το "!", κομμάτι που πάντα αποτελεί highlight των εμφανίσεων της μπάντας.

Τι κάνει μια μπάντα όταν έχει δώσει ένα φανταστικό, ένα τέλειο live για να ολοκληρώσει τον θρίαμβο; Παίζει την καλύτερη μπαλάντα που έχει συνθέσει, το "Second Love" (κομμάτι που δεν έπαιξαν όταν μας είχαν επισκευθεί στην περιοδεία του "Remedy Lane") και φυσικά το "Ashes" (ίσως το μεγαλύτερο hit τους).

Οι Pain of salvation κατάφεραν το ακατόρθωτο. Να πραγματοποιήσουν μια εμφάνιση ακόμα καλύτερη από την προηγούμενη αφήνοντας τους πάντες ικανοποιημένους.

Κείμενο / Φωτογραφίες: Γιάννης Βόλκας

  • SHARE
  • TWEET