Nicko McBrain (Anthenora), Nediam Nori - Υδρόγειος

29/11/2004 @ 05:15
Με την ανακοίνωση του ερχομού του Michael Henry McBrain, όπως είναι το κανονικό όνομα του σπουδαίου αυτού drummer, ενθουσιάστηκα. Πίσω στη δεκαετία του '80 λοιπόν και ενώ οι Maiden απολάμβαναν ήδη την αναγνώριση μετά και το "Number Of The Beast", ο Nicko McBrain μπήκε στη μπάντα αντικαθιστώντας τον επίσης ικανότατο Clive Burr ακριβώς μετά την "Beast On The Road" περιοδεία.

Ο Nicko βέβαια δεν ήταν κάποιος άγνωστος drummer, είχε ήδη αποκτήσει φήμη από τη θητεία του στους The Streetwalkers, Pat Travers και περισσότερο από τους Trust. Έτσι λοιπόν από τη στιγμή που μπήκε στους Maiden έγινε αναντικατάστατος. Το 1990 μάλιστα κυκλοφόρησε και ένα δικό του single με τίτλο "The Rhythm Of The Beast". Βέβαια, εκτός από τον εκρηκτικό τρόπο που παίζει, υπάρχουν και κάποια άλλα στοιχεία που δε ξεχνούν οι φίλοι της Σιδηράς Παρθένου: Το τεράστιο drum set του, το χιούμορ του και φυσικά τη μύτη του!


Ο κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύεται στην Υδρόγειο κατά τις 19:00 ενώ η συναυλία ήταν προγραμματισμένη για τις 21:30. Στις 19:30 έφτασε ο McBrain στο χώρο, φανερά κουρασμένος από το χθεσινό hang over στα μπουζούκια (!). Πρώτοι στη σκηνή βγήκαν οι δικοί μας Nediam Nori (πρώην Powerslaves), ένα tribute band στους Maiden. Έπαιξαν τα "Wrathchild", "2 Minutes To Midnight", "The Clairvoyant", "Flash Of The Blade", "Running Free", "Children Of The Damned" και "Rime Of The Ancient Mariner" για περίπου 40 λεπτά με πολύ μέτρια απόδοση και χωρίς να ενθουσιάσουν ιδαίτερα.

Λίγο αργότερα ξεκίνησε να ακούγεται ως intro το "Ides Of March" και εμφανίστηκαν στη σκηνή οι Anthenora και ο Nicko McBrain, ενώ ο λιγοστός κόσμος που είχε μαζευτεί (περίπου 300 άτομα) φώναζε ρυθμικά το όνομά του. Πρώτο κομμάτι, το "Murders In The Rue Morgue" και ο frontman των Anthenora, που θύμιζε πολύ Paul Di' Anno, δεν ακουγόταν σχεδόν καθόλου. Το ίδιο πρόβλημα συνεχίστηκε καθ' όλη τη διάρκεια της συναυλίας αποτελώντας αρνητικό παράγοντα. Σειρά πήραν τα "2 Minutes To Midnight", "Heaven Can Wait" και "Brave New World" με πολύ καλές εκτελέσεις των δύο τελευταίων. Ειδικά αφιερωμένο από το Nicko ήταν το "Blood Brothers" το οποίο δημιούργησε μία πολύ ζεστή ατμόσφαιρα με το κοινό να τραγουδάει το ρεφρέν. Στα "22 Acacia Avenue", "Hallowed Be Thy Name" και "Fear Of The Dark" ο κόσμος αντιλήφθηκε ότι βρίσκεται μπροστά σε ένα tribute band με άγνωστους μουσικούς και τη συμμετοχή του Nicko McBrain στα drums η οποία όμως δεν ήταν αρκετή για να επηρεάσει την εικόνα όλης της συναυλίας. Μετά το "Hallowed Be Thy Name", το οποίο είναι και το αγαπημένο κομμάτι του, o Nicko πήρε το μικρόφωνο ευχαριστώντας το κόσμο που παραβρέθηκε στην Υδρόγειο και ελπίζοντας να τον ξαναδεί όταν θα είναι με τους Maiden. Στη συνέχεια "Iron Maiden" και ακόμα μία διακοπή για να αναστατώσει τους πάντες ο Nicko αφού ξεκίνησε να παίζει την εισαγωγή του "Alexander The Great" στα τύμπανα. Δε μας έκανε όμως τη χάρη λέγοντας πως από τη στιγμή που δε το έχουν παίξει ακόμα (τονίζοντας το ακόμα) οι ίδιοι οι Maiden δε πρόκειται να το παίξει και ο ίδιος με μία άλλη μπάντα. Το set τελείωσε με τα "Number Of The Beast" και "The Trooper" χωρίς encore και χωρίς την διάθεση από το McBrain να καθίσει για αυτόγραφα ή φωτογραφίες.


Σε γενικές γραμμές ήταν μία συναυλία με πολλές προσδοκίες αρχικά, αλλά χωρίς όρεξη, με υπερβολικά μικρό playlist για ένα tribute band και με ακριβό εισιτήριο σύμφωνα με το σχήμα. Μία συναυλία μόνο για φανατικούς.

Λάμπης Παρταλάς

  • SHARE
  • TWEET