Nebula - Lord13 - Vibratorre Bizarro

Κυριακή 21 Μαρτίου του σωτήριου έτους 2004. Σωτήριο γιατί με τόσες μπάντες που΄χουν έρθει τελευταία και με άλλες τόσες που προβλέπεται να έρθουν επιτέλους στη χώρα μας καταλαβαίνετε γιατί! Το party είχε ξεκινήσει από νωρίς στα decks του σπιτιού μου όπου άρχισα να γαργαλάω τα αυτιά μου με οτιδήποτε είχε σχέση με καλό και ατόφιο stoner απ' όλες τις μορφές των εταιριών όπως Meteor City, Tee Pee,Earache, Rise Above, Man’s Ruin, I Used To Fuck People Like You In Prison, Cargo. Έτσι η ώρα πέρασε αρκετά γρήγορα...

Gagarin 22:00 και κάτι. Δυστυχώς η κίνηση με καθυστέρησε με αποτέλεσμα να προλάβω τους φοβερούς και πολλά υποσχόμενους Vibratorre Bizarro στα 2 τελευταία -δυστυχώς- κομμάτια τους, εκ των οποίων το προτελευταίο ήταν μια αρκετά κλασσική θα έλεγα (λόγω του group και της επιρροής που’ χει ασκήσει στο χώρο) αλλά αρκετά χαρισματική και δυναμική συγχρόνως διασκευή στο "Sweet Leaf" των Black Sabbath. Σίγουρα τους αξίζει ένα μπράβο για τη προσπάθεια τους... Απαραίτητο διαλειμματάκι και ευκαιρία να επανέλθει η μπύρα στη σωστή της στάθμη.

Μερικά λεπτά αργότερα οι Lord 13 έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή. Τα παιδιά αφού χαιρέτισαν και συστήθηκαν ανέβηκαν πάνω στα «ατσάλινα άλογα», έβαλαν μπρος τις μηχανές και... o Lord κοντά μας! Απόδοση και ήχος άκρως καλά. Κορυφαίες στιγμές τους τα “Alright”, ”Full speed” και ”Highway song”. Mε αυτά και μ’ αυτά είχαμε ξεφύγει μουσικά τόσο ώστε κάποιος έκανε μέχρι και stage diving! Ώσπου έφτασε και η στιγμή του τέλους. Βαδίζοντας στο δρόμο που χάραξαν οι Vibratorre Bizarro τα παιδιά διάλεξαν να διασκευάσουν το “Dirty Deeds Done Dirty Cheap” των -χωρίς σχόλια φαντάζομαι- AC/DC. Εκ πρώτης το κομμάτι δεν τους «πήγαινε» αλλά με τη μαγική συνταγή τους δόθηκε ένας τέτοιος απίστευτος όγκος που εκτόξευσε τη μουσική αδρεναλίνη στα ύψη! Κάποια στιγμή ανεβαίνει άξαφνα ο μπασίστας των Νebula μες την τρελή χαρά σε ρόλο Angus Young να προσπαθεί να πετύχει την απίστευτη κίνηση με τα πόδια του “θειου” Young. Μπράβο Lord 13! Πάντα άξιοι... Ευτυχώς μετά από όλα αυτά το νέο διάλειμμα έδωσε μια ακόμη ευκαιρία για μπυροζυγοστάθμιση!

Είχε πάει πια 23:30. Η ώρα όπου το αστρόπλοιο των Nebula προσεδαφίζεται εντός της Αθηναϊκής έρημου ώστε να μας κατακλείσουν τα γιγάντια μανιτάρια του πλανήτη ”Melt” έφτασε... Ο Eddie Glass και η παρέα του ευχαριστώντας που μας ξανάβλεπαν για δεύτερη φορά, ανέβηκαν στις δικές τους αεροθούμενες πύρινες μάζες και το υπεργαλαξιακό ταξίδι άρχισε...

Πια είχε χαθεί η μπάλα! Το headbanging έδινε και έπαιρνε! Η πώρωση όλων ήταν τόσο μεγάλη που όταν το group αποφάσισε να φύγει κανείς δεν έμεινε σύμφωνος (ως είθισται άλλωστε) και με συνεχείς κραυγές παρακαλούσε τη μπάντα να μην εγκαταλείψει τόσο γρήγορα τη σκηνή. Το group δεν χάλασε το χατίρι των οπαδών του και για 15 ακόμα λεπτά μας χάρισε στιγμές πραγματικής απόλαυσης, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι κρατούν πολύ ψηλά τη σημαία του σημερινού stoner! Πολλά μπράβο σε μια δυστυχώς όχι τόσο γνωστή μπάντα.

Εν κατακλείδι δυο πράγματα έμειναν:
1)Το ελληνικό κοινό είναι πραγματικά φανατικό και δείχνει άπλετα την αγάπη του για τις αγαπημένες του μπάντες. Αυτό καλά θα κάνουν οι άμεσα εμπλεκόμενοι με τις συναυλίες (διοργανωτές, εταιρίες, clubs, λοιποί αρμόδιοι) να το λάβουν πολύ σοβαρά υπ’ όψιν τους.
2)Υπήρχε ένα απίστευτο karma μεταξύ κοινού και συγκροτημάτων το οποίο βοήθησε όλους να περάσουν καλά. Οποίος δεν ήρθε πραγματικά ΕΧΑΣΕ! Αγαπητοί Nebula παρακαλάμε ο επόμενος σταθμός στον πλανήτη Ελλάδα να είναι πολύ σύντομα! Fly on!

Θοδωρής Μηνιάτης