Morrissey, Kristeen Young - Κλειστό Γυμναστήριο Φαλήρου, 25/11/06

Στο κλειστό γυμναστήριο Φαλήρου είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος ήδη από νωρίς. Οι κερκίδες είχαν γεμίσει και οι πιστοί προσέρχονταν. Κάπου στις 9 εμφανίστηκε στη σκηνή η Kristeen Young. Με το δυνητικά ανατρεπτικό στυλ της, προσπάθησε -αλλά μάλλον ανεπιτυχώς- να κατακτήσει το ελληνικό κοινό. Ως άλλη Σάννυ Μπαλτζή (με βασική διαφορά ότι η εν λόγω καλλιτέχνιδα προερχόταν από το Missouri), τραγουδούσε on the top of her voice, ενώ επέδειξε και τις δεξιότητες τις στα πλήκτρα - ο θόρυβος σε όλο του το μεγαλείο! Βεβαίως αποθεώθηκε από τους παρόντες που ήταν εν γένει σε πολύ χαρωπό mood...



Ακολούθησε ένα μισάωρο προβολής διαφόρων απαρχαιωμένων clips από γερμανική και γαλλική τηλεόραση, τη Eurovision, καθώς και ένα ιδιαίτερο video clip στυλ 60's με πρωταγωνιστή το σωσία του Elvis Presley, ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον ίδιο τον Morrissey σε τρυφερή ηλικία, χωρίς κοιλίτσα, ρυτίδες ή ό,τι άλλο φέρει ο χρόνος και με την κατάλληλη coupe.

Αφού λοιπόν απολαύσαμε το intermission και στήθηκε το set με κυρίαρχα στη σκηνή τα κρουστά (τα οποία περιλάμβαναν από τα κλασικά drums, μέχρι κύμβαλα και ένα τεράστιο γκονγκ!), ο αγαπημένος μας Morrissey έκανε την εμφάνιση του. Η αρχή ήταν με το "Hang The Dj". Ένα δυνατό ξεκίνημα που μας ξεσήκωσε, όμως όχι τόσο όσο η συνέχεια, όπου τραγουδάγαμε "Hector, was the first of the gang with a gun in his hand" και φυσικά το απόλυτο hit "You Have Killed Me". Ακολούθησε το "Everyday Is Like Sunday", βάζοντας μας σε μια πιο μελαγχολική και άκρως αγγλική ατμόσφαιρα, αλλά και το τόσο αληθινό "(Close Your Eyes And Think Of Someone You Physically Admire And) Let Me Kiss You". Αρκετά από τα κομμάτια που ακούστηκαν ήταν μπαλάντες, όμως ο Morrissey με τα άκρως καυστικά του σχόλια για Αμερική και Αγγλία, αλλά σαρκάζοντας και τον εαυτό του, λέγοντας ότι μπορεί να πάχυνε... αλλά δεν είναι και σαν τον Ντέμη Ρούσσο(!), κράταγε τη διάθεση στα υψηλότερα επίπεδα.

Παρ' όλο που ο χώρος στον οποίο έγινε η συναυλία δεν είχε καθόλου καλή ακουστική, η φωνή του ακουγόταν, όπως πάντα, γλυκιά και ταξιδιάρικη. Όταν ήρθε η σειρά του "How Soon Is Now?" το live έφτασε στην κορύφωση του, με το χαρακτηριστικό riff να τρελαίνει τους πάντες.

Πρέπει βέβαια να πω ότι έχουμε ένα μικρό παράπονο από τον Morrissey, αφού δε μας έκανε τη χάρη να ακούσουμε ούτε το "Big Mouth", αλλά ούτε και το πανέμορφο "There Is A Light That Never Goes Out". Ακόμα και έτσι όμως, τον απολαύσαμε και περιμένουμε ξανά αυτόν τον ψωνισμένο αλλά αγαπημένο μας Άγγλο!