Kultur Shock, The Riddle @ Principal Club (Θεσσαλονίκη), 07/04/11

Λίγο το Δ.Ν.Τ., λίγο η ανεργία, λίγο ο καιρός (;)... Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω διάφορες δικαιολογίες για τη μειωμένη προσέλευση που είχε αυτό το live, αλλά ο μοναδικός λόγος είναι πως οι Kultur Shock είναι απλά άγνωστοι στη χώρα μας. Εύκολο συμπέρασμα να βγάλει κανείς όταν, όχι παραπάνω από ενάμισι χρόνο πριν, τα ανίψια τους έδιναν μία ασφυκτική, sold-out συναυλία στον ίδιο χώρο. Δεν έχω κάτι με τους Gogol Bordello, αλλά ούτε και οι Kultur Shock έχουν κάτι... να ζηλέψουν απ' αυτούς, «γέμισαν» το χώρο από την πρώτη νότα τους. Αφορμή για την επίσκεψή αυτή τη φορά ήταν η προώθηση του "Ministry Of Kultur", που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό και άρεσε σε Αμερική και γείτονες χώρες.

Λίγο νωρίτερα, οι Θεσσαλονικείς The Riddle ανέβηκαν στη σκηνή για να ζεστάνουν το μουδιασμένο κοινό. Για 45 λεπτά προσέφεραν punk συνθέσεις σε μία «τίμια» εμφάνιση, για διαφορετικό όμως κοινό. Η τετραμελής μπάντα φάνηκε να το διασκεδάζει, αδυνατώντας δυστυχώς να παρασύρει και τους παρευρισκόμενους.

Χωρίς να καθυστερήσουν ιδιαίτερα, οι Kultur Shock εμφανίστηκαν και για αρχή κατάφεραν να συσπειρώσουν τον κόσμο που μέχρι πριν έμοιαζε με ανενεργή βόμβα διασποράς. Έτσι, λοιπόν, το τοπίο άρχισε να θυμίζει συναυλία όπου η προαναφερθείσα βόμβα μετρούσε αντίστροφα την ενεργοποίησή της. Και μόλις ακούστηκε το "God Is Busy May I Help You" από το κλασικό "We Came To Take Your Jobs Away", τότε πλέον υπήρχε διάσπαρτη η πεποίθηση ότι αυτό που θα ακολουθούσε θα ήταν ένα τεράστιο πάρτι, πανηγύρι, μία γιορτή που θα ξεχείλιζε βαλκάνια και gypsy punk. Μία γιορτή, όπου όλοι θα χόρευαν και θα χοροπηδούσαν μέχρι τελικής πτώσεως. Έτσι κι έγινε.

Και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά όταν μουσικές διάνοιες όπως ο Gino Yevdjevich και η Amy Denio παίρνουν τη σλάβικη κουλτούρα, τη «σπάνε» με punk στοιχεία, βάζουν τις προσωπικές τους πινελιές και δίνουν αυτό το εκρηκτικό αποτέλεσμα, που η δυναμική του φαίνεται καθαρά στις ζωντανές εμφανίσεις. Η ατελείωτη ενέργεια από την οποία διακατέχονται επί σκηνής έχει την ικανότητα να παρασύρει τους πάντες στους ρυθμούς αυτούς. Ακόμα και όταν ο κόσμος ηρεμούσε για να απολαύσει κομμάτια όπως το "Zumbul", έμοιαζε πλήρως αφοσιωμένος, δείχνοντας σεβασμό και θαυμασμό.

Πέρα από τον Gino και την πολυδιάστατη φωνή του, υπήρχαν ακόμα δύο φιγούρες που έκαναν τη διαφορά. Η Paris Hurley, η οποία με το βιολί της χρωμάτιζε ιδανικά τις μελωδίες και πολλές φορές συγκέντρωνε το ενδιαφέρον πάνω της, και η Amy Denio, που δεν εντυπωσίαζε μόνο με το κλαρινέτο ή το σαξόφωνο, αλλά και με τα δεύτερα φωνητικά της.

Όταν μετά από δύο encore το συγκρότημα αποχώρησε οριστικά, προσπαθούσα να σκεφτώ τους λόγους που το Principal ήταν τόσο άδειο. Οι ίδιοι πιστεύουν πως δε θέλουν εταιρίες πάνω από το κεφάλι τους και αρκούνται σε έναν μικρό, αλλά δυνατό πυρήνα φίλων και οπαδών. Θα συμφωνήσω χωρίς σχόλια περί marketing και θα περιμένω εναγωνίως την επόμενη συνάντηση μαζί τους.

Setlist:

Revolutionary Song (intro)
Mujo Kuje
God Is Busy, May I Help You?
Country Mohammed
Don't Shoot Me!
Choko ko ko
Tutti Frutti
Tamni Vilajet
King for Today
Romana
Zumbul
Duna
Nadja
Mašina
Horse Thief
----------------------
Mano Mi Hermano
Sarajevo
Hashishi
----------------------
Da Ye

Λάμπης Παρταλάς