Bolt Thrower, Suicidal Angels, Inveracity @ Gagarin 205, 30/05/10
Από τους Τόλη Δόση, Φίλιππο Αλέκου, 02/06/2010 @ 15:21
Veni, Vidi, Vici. Με αυτή την απέριττη φράση που αποδίδεται στον Καίσαρα θα μπορούσε κάλλιστα να ανοίξει και ταυτόχρονα να κλείσει το παρόν live report και να τα έχει πει όλα. Γιατί η πρώτη εμφάνιση των Βolt Thrower στη χώρα μας ήταν κάτι που δύσκολα περιγράφεται με λέξεις. Η κάθοδος του άρματος, αφού πρώτα άλωσε τη Θεσσαλονίκη, ύψωσε το λάβαρο του Αυτοκράτορα στην καρδιά της Αθήνας, μετατρέποντας το Gagarin σε πεδίο μάχης. Ας πιάσουμε την ιστορία από την αρχή όμως.
Η ώρα έναρξης των εχθροπραξιών τηρήθηκε με αγγλική συνέπεια και έτσι κατά τις οκτώ και οι Inveracity ξεκίνησαν να σκορπίζουν brutal death όλεθρο. Με τον ήχο σύμμαχο στην προσπάθεια τους (παραδόξως), έβαλαν από νωρίς φωτιά στο κοινό με τραγούδια από τα δύο full length τους, καθώς και δύο νέα κομμάτια. Για ένα μισάωρο έδειξαν ότι παραμένουν μία από τις καλύτερες death metal μπάντες που έχει βγάλει η χώρα μας και χειροκροτήθηκαν από τον κόσμο, που έδειξε να εγκρίνει.
Μετά τους Inveracity τη σκυτάλη πήραν οι Suicidal Angels. Αν και μάλλον αταίριαστο support για τη βραδιά, οι Αθηναίοι retro thrashers έδειξαν να μην πτοούνται καθόλου και απέδειξαν ότι το Slayer meets Kreator χαρμάνι τους έχει σχηματίσει ισχυρό fan base. To pit που είχε ξεκινήσει από τους Inveracity συνεχίστηκε ανανεωμένο και ο περισσότερος κόσμος φάνηκε να το διασκεδάζει, αλλά όλα ξεχάστηκαν όταν σήμανε η ώρα για την εμφάνιση των Βρετανών.
Λίγο μετά τις δέκα ένα από τα πλέον ιστορικά death metal συγκροτήματα και ένα μεγάλο απωθημένο των φίλων αυτού του ήχου, οι Bolt Thrower, κάνουν την εμφάνιση τους στη σκηνή του Gagarin. Μετά από 24 χρόνια πορείας στο χώρο, πήραν την απόφαση να κάνουν την πολυαναμενόμενη «απόβαση» στη χώρα μας, μπαλώνοντας έτσι ένα σημαντικό κενό στα εγχώρια μουσικά live δρώμενα και βεβαίως στις συνειδήσεις των περισσοτέρων από εμάς που χρόνια περιμέναμε να τους απολαύσουμε από κοντά.
Χωρίς πολλά λόγια, το "The IVth Crusade" ξεχύνεται από τα ηχεία και ο ενθουσιασμός του κοινού είναι τόσο έκδηλος, που άμεσα σχηματίζονται τα πρώτα moshpit. Το κατάμεστο Gagarin -υπέρ του δέοντος ίσως- πάλλεται και το "Rebirth Of Humanity" που ακολουθεί οδηγεί στο συμπέρασμα πλέον ότι υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα ήχου, ειδικά στις κιθάρες, ένα πρόβλημα που δυστυχώς δε θα ξεπεραστεί σε όλη τη διάρκεια του live. Είναι τόση όμως η δίψα του κόσμου για τη μουσική των Bolt Thrower, που τέτοιου είδους προβλήματα δεν είναι ικανά να χαλάσουν τη διάθεση του, ειδικά όταν τραγούδια όπως τα "Mercenary" και "At First Light" ξεσηκώνουν για τα καλά τον οποιονδήποτε και το crowd surfing δίνει και παίρνει. Έξτρα πόντους στο παλικάρι που σέρφαρε στα κεφάλια του κόσμου με το πόδι στο γύψο και τις πατερίτσες ανά χείρας!
Το τρισμέγιστο riff του "World Eater" δίνει το σύνθημα για τη μάχη και, σε συνδυασμό με το "Cenotaph", παρασέρνει το κοινό σε ένα πολεμικό συναίσθημα, αληθινό πέρα για πέρα. Η ενέργεια της μπάντας είναι εντυπωσιακή και ο Willets, όσο και αν πέρασαν τα χρόνια και έστω και αν χάνει καμιά συλλαβή από τους στίχους, είναι εντυπωσιακός και πολύ άμεσος με το κοινό. Για τη συνέχεια τα "Anti-Tank (Dead Armour)", "When Glory Beckons" και "Salvo" κρατούν ψηλά το λάβαρο και η μάχη καλά κρατεί, τόσο πάνω στη σκηνή, όσο και κάτω από αυτή.
Η κομματάρα "No Guts, No Glory" έρχεται με φόρα και ακολουθείται από το "In Battle There Is No Law", θυμίζοντας σε όλους μας τις grind επιρροές των Bolt Thrower στα πρώτα τους βήματα. Για τη συνέχεια ο φονικός συνδυασμός του "The Kiilchain" και του ανυπέρβλητου "Powder Burns" κάνει το Gagarin να σείεται και τον τραγουδιστή των Suicidal Angels να καταγράφεται ως ο μοναδικός (δυστυχώς) αυτής της βραδιάς που έκανε stage diving, πριν κλείσουν την κανονική τους εμφάνιση με το "Pride", το οποίο εκπροσώπησε επάξια το "Honour Valour Pride".
Το encore δεν αργεί να έρθει και μαζί του άλλη μια πρόσμιξη, αυτή τη φορά τα "War" και "Remembrance" γίνονται ένα, πριν η υπερεπική κομματάρα "...For Victory" ενθουσιάσει τον κόσμο, δίνοντας παράλληλα τέλος στην εμφάνιση των Bolt Thrower. Ή έτσι νομίζαμε, αφού μέσα σε επευφημίες ακολούθησε δεύτερο encore, το οποίο περιλάμβανε ένα και μοναδικό τραγούδι, που δεν ήταν άλλο από το "This Time It' s War" και ισοπέδωσε ό,τι είχε μείνει όρθιο ως τότε, όπως για παράδειγμα το σβέρκο του υπογράφοντα.
Να το πω συγκίνηση χωρίς να γίνω γραφικός, να το πω μοναδικό συναίσθημα χωρίς να είμαι υπερβολικός ή να χαρακτηρίσω αυτό το live απλά και μόνο ως φοβερό και να λέω τη μισή αλήθεια; Όπως και να έχει, καταλήγω στη συγκίνηση και στο μοναδικό συναίσθημα γιατί οι Bolt Thrower είναι από τις ελάχιστες μπάντες αυτού του ήχου που είναι ικανές να προσφέρουν κάτι παραπάνω από μια απλή death metal συναυλία. Τους ευχαριστούμε και ευελπιστούμε να τους ξαναδούμε «λίγο πιο σύντομα» αυτή τη φορά.
Setlist:
The IVth Crusade
Rebirth Of Humanity
Mercenary
At First Light
World Eater / Cenotaph
Anti-Tank (Dead Armour)
When Glory Beckons
Salvo
No Guts, No Glory
In Battle There Is No Law
The Kiilchain / Powder Burns
Pride
----------------------------------------
War / Remembrance
...For Victory
----------------------------------------
This Time It' s War
Η ώρα έναρξης των εχθροπραξιών τηρήθηκε με αγγλική συνέπεια και έτσι κατά τις οκτώ και οι Inveracity ξεκίνησαν να σκορπίζουν brutal death όλεθρο. Με τον ήχο σύμμαχο στην προσπάθεια τους (παραδόξως), έβαλαν από νωρίς φωτιά στο κοινό με τραγούδια από τα δύο full length τους, καθώς και δύο νέα κομμάτια. Για ένα μισάωρο έδειξαν ότι παραμένουν μία από τις καλύτερες death metal μπάντες που έχει βγάλει η χώρα μας και χειροκροτήθηκαν από τον κόσμο, που έδειξε να εγκρίνει.
Μετά τους Inveracity τη σκυτάλη πήραν οι Suicidal Angels. Αν και μάλλον αταίριαστο support για τη βραδιά, οι Αθηναίοι retro thrashers έδειξαν να μην πτοούνται καθόλου και απέδειξαν ότι το Slayer meets Kreator χαρμάνι τους έχει σχηματίσει ισχυρό fan base. To pit που είχε ξεκινήσει από τους Inveracity συνεχίστηκε ανανεωμένο και ο περισσότερος κόσμος φάνηκε να το διασκεδάζει, αλλά όλα ξεχάστηκαν όταν σήμανε η ώρα για την εμφάνιση των Βρετανών.
Λίγο μετά τις δέκα ένα από τα πλέον ιστορικά death metal συγκροτήματα και ένα μεγάλο απωθημένο των φίλων αυτού του ήχου, οι Bolt Thrower, κάνουν την εμφάνιση τους στη σκηνή του Gagarin. Μετά από 24 χρόνια πορείας στο χώρο, πήραν την απόφαση να κάνουν την πολυαναμενόμενη «απόβαση» στη χώρα μας, μπαλώνοντας έτσι ένα σημαντικό κενό στα εγχώρια μουσικά live δρώμενα και βεβαίως στις συνειδήσεις των περισσοτέρων από εμάς που χρόνια περιμέναμε να τους απολαύσουμε από κοντά.
Χωρίς πολλά λόγια, το "The IVth Crusade" ξεχύνεται από τα ηχεία και ο ενθουσιασμός του κοινού είναι τόσο έκδηλος, που άμεσα σχηματίζονται τα πρώτα moshpit. Το κατάμεστο Gagarin -υπέρ του δέοντος ίσως- πάλλεται και το "Rebirth Of Humanity" που ακολουθεί οδηγεί στο συμπέρασμα πλέον ότι υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα ήχου, ειδικά στις κιθάρες, ένα πρόβλημα που δυστυχώς δε θα ξεπεραστεί σε όλη τη διάρκεια του live. Είναι τόση όμως η δίψα του κόσμου για τη μουσική των Bolt Thrower, που τέτοιου είδους προβλήματα δεν είναι ικανά να χαλάσουν τη διάθεση του, ειδικά όταν τραγούδια όπως τα "Mercenary" και "At First Light" ξεσηκώνουν για τα καλά τον οποιονδήποτε και το crowd surfing δίνει και παίρνει. Έξτρα πόντους στο παλικάρι που σέρφαρε στα κεφάλια του κόσμου με το πόδι στο γύψο και τις πατερίτσες ανά χείρας!
Το τρισμέγιστο riff του "World Eater" δίνει το σύνθημα για τη μάχη και, σε συνδυασμό με το "Cenotaph", παρασέρνει το κοινό σε ένα πολεμικό συναίσθημα, αληθινό πέρα για πέρα. Η ενέργεια της μπάντας είναι εντυπωσιακή και ο Willets, όσο και αν πέρασαν τα χρόνια και έστω και αν χάνει καμιά συλλαβή από τους στίχους, είναι εντυπωσιακός και πολύ άμεσος με το κοινό. Για τη συνέχεια τα "Anti-Tank (Dead Armour)", "When Glory Beckons" και "Salvo" κρατούν ψηλά το λάβαρο και η μάχη καλά κρατεί, τόσο πάνω στη σκηνή, όσο και κάτω από αυτή.
Η κομματάρα "No Guts, No Glory" έρχεται με φόρα και ακολουθείται από το "In Battle There Is No Law", θυμίζοντας σε όλους μας τις grind επιρροές των Bolt Thrower στα πρώτα τους βήματα. Για τη συνέχεια ο φονικός συνδυασμός του "The Kiilchain" και του ανυπέρβλητου "Powder Burns" κάνει το Gagarin να σείεται και τον τραγουδιστή των Suicidal Angels να καταγράφεται ως ο μοναδικός (δυστυχώς) αυτής της βραδιάς που έκανε stage diving, πριν κλείσουν την κανονική τους εμφάνιση με το "Pride", το οποίο εκπροσώπησε επάξια το "Honour Valour Pride".
Το encore δεν αργεί να έρθει και μαζί του άλλη μια πρόσμιξη, αυτή τη φορά τα "War" και "Remembrance" γίνονται ένα, πριν η υπερεπική κομματάρα "...For Victory" ενθουσιάσει τον κόσμο, δίνοντας παράλληλα τέλος στην εμφάνιση των Bolt Thrower. Ή έτσι νομίζαμε, αφού μέσα σε επευφημίες ακολούθησε δεύτερο encore, το οποίο περιλάμβανε ένα και μοναδικό τραγούδι, που δεν ήταν άλλο από το "This Time It' s War" και ισοπέδωσε ό,τι είχε μείνει όρθιο ως τότε, όπως για παράδειγμα το σβέρκο του υπογράφοντα.
Να το πω συγκίνηση χωρίς να γίνω γραφικός, να το πω μοναδικό συναίσθημα χωρίς να είμαι υπερβολικός ή να χαρακτηρίσω αυτό το live απλά και μόνο ως φοβερό και να λέω τη μισή αλήθεια; Όπως και να έχει, καταλήγω στη συγκίνηση και στο μοναδικό συναίσθημα γιατί οι Bolt Thrower είναι από τις ελάχιστες μπάντες αυτού του ήχου που είναι ικανές να προσφέρουν κάτι παραπάνω από μια απλή death metal συναυλία. Τους ευχαριστούμε και ευελπιστούμε να τους ξαναδούμε «λίγο πιο σύντομα» αυτή τη φορά.
Setlist:
The IVth Crusade
Rebirth Of Humanity
Mercenary
At First Light
World Eater / Cenotaph
Anti-Tank (Dead Armour)
When Glory Beckons
Salvo
No Guts, No Glory
In Battle There Is No Law
The Kiilchain / Powder Burns
Pride
----------------------------------------
War / Remembrance
...For Victory
----------------------------------------
This Time It' s War
Τόλης Δόσης, Φίλιππος Αλέκου