Timo Tolkki: «Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που αγκάλιασε τους Stratovarius»

Η αναμενόμενη επιστροφή του κυρίου Timo Tolkki στα συναυλιακά δρώμενα της χώρας μας έπειτα από πολλά χρόνια, αποτέλεσε μια καλή αφορμή για να τον συναντήσουμε και να μιλήσουμε κυρίως για τους Stratovarius που ούτως ή άλλως θα έχουν την τιμητική τους το βράδυ της Παρασκευής στην Πειραιώς. Αν και φειδωλός στις απαντήσεις του, αποδείχθηκε πολύ ευγενικός συνομιλητής και διέψευσε την εικόνα του απόμακρου αστέρα, καθότι ευθύνεται εν πολλοίς για τη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού power metal από τη δεκαετία του '90 και έπειτα.

Timo είμαι πολύ χαρούμενος που σε συναντώ καθώς υπήρξες ένας από τους ήρωες μου! Πώς νιώθεις που επιστρέφεις στην Ελλάδα;

Είναι υπέροχα!

Νομίζω ότι έχεις έρθει αρκετές φορές στο παρελθόν...

Ναι...

Αλλά έχει περάσει καιρός από την τελευταία συναυλία.

Σωστά. Ήμουν εδώ όταν συνέθετα το δεύτερο άλμπουμ των Timo Tolkki's Avalon με τίτλο "Angels Of The Apocalypse". Διέμενα σε ένα διαμέρισμα και είχα μείνει συνολικά δύο εβδομάδες.

Πραγματικά θέλω πολύ να παίξω ζωντανά. Αυτός είναι εξάλλου ο λόγος που πραγματοποιούνται αυτές οι συναυλίες

Έχει νομίζω περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία σου ζωντανή εμφάνιση γενικότερα. Την Παρασκευή θα είναι το πρώτο live; Ποιες είναι οι προσδοκίες σου;

Ναι, όντως. Θέλω να περάσουμε καλά. Πραγματικά θέλω πολύ να παίξω ζωντανά. Αυτός είναι εξάλλου ο λόγος που πραγματοποιούνται αυτές οι συναυλίες. Να υπάρχει και αλληλεπίδραση με το κοινό φυσικά.

Θα ήθελα να μιλήσουμε λίγο για τα μέλη της μπάντας. Πρώτα απ' όλα έχεις Έλληνα τραγουδιστή, τον Μιχάλη Λίβα, και νομίζω χθες κάνατε την πρώτη σας πρόβα. Π'ως ήταν;

Είναι εξαιρετικός τραγουδιστής. Διαθέτει πολύ μεγάλη έκταση και ακούγεται γενικότερα πολύ καλά. Τον επέλεξα όταν άκουσα την ερμηνεία του στο "Walk In The Shadows" των Queensryche. Ήταν τρομερή και κάπως έτσι ήρθα σε επαφή μαζί του.

Επέλεξα τον Μιχάλη Λίβα όταν άκουσα την ερμηνεία του στο "Walk In The Shadows" των Queensryche

Τα υπόλοιπα μέλη είναι λίγο πολύ γνωστά από άλλες συμμετοχές.

Ο Alex Landenburg είναι γνωστός μεταξύ άλλων από τους Rhapsody, με τον Mikko Härkin έχουμε ξανασυνεργαστεί και o Santtu Lehtiniemi είναι ο καλύτερός μου φίλος. Είναι επίσης παραγωγός, δουλέψαμε μαζί στους Revolution Renaissance.

Είχες ασχοληθεί κι εσύ με την παραγωγή, από το ξεκίνημα των Stratovarius.

Ήμουν περίπου δεκαεπτά ετών όταν αγόρασα μια τετρακάναλη κονσόλα και ξεκίνησα να πειραματίζομαι.

Οι παραγωγές που έκανες εξελίχθησαν εξαιρετικά. Τι έπαιξε ρόλο σε αυτό;

Πρώτα απ' όλα πρέπει να έχεις έναν καλό ήχο, τα βασικά δηλαδή, και μετά να πιάσεις τον ήχο του κάθε μουσικού με τον καλύτερο τρόπο. Όλο αυτό αποτελεί πάντοτε μια πρόκληση.

Ίσως το πιο δύσκολο είναι να πιάσεις καλά τον ήχο των τυμπάνων.

Οι μουσικοί που έπαιζα ήταν κορυφαίοι, οπότε δεν ήταν δύσκολο να πιάσω τον ήχο τους. Έπαιζαν αυτό που ήταν να παίξουν και δεν ήταν δύσκολο να το ηχογραφήσω. Ο Jörg Michael για παράδειγμα είναι τρομερός ντράμερ.

Με τους Symfonia απογοητεύτηκα τόσο πολύ που σκέφτηκα ότι δεν θα ξαναέπαιζα μουσική

Νομίζω ότι μετά τους Stratovarius πιέστηκες να κάνεις πράγματα και όπως έχεις πει έχασες την ευχαρίστηση της ενασχόλησης με τη μουσική.

Αυτό συνέβη με τους Symfonia. Προσπάθησα και δούλεψα πάρα πολύ και κανείς δεν νοιάστηκε ιδιαίτερα, οπότε έχασα την πίστη μου.

Ίσως ήταν η αλλαγή στα της μουσικής βιομηχανίας...

Πραγματικά δεν ξέρω γιατί το άλμπουμ ήταν εξαιρετικό. Απογοητεύτηκα τόσο πολύ που σκέφτηκα ότι δεν θα ξαναέπαιζα μουσική.

Την Παρασκευή θα ακούσουμε τραγούδια των Stratovarius και κάποια από τα υπόλοιπα project;

Ίσως... Θα είναι μια επιλογή τραγουδιών των Stratovarius, και ειδικότερα παλαιότερων τραγουδιών των Stratovarius και κάποιων από τους προσωπικούς μου δίσκους.

Να σου ζητήσω να μου πεις κάποια που θα παίξετε σίγουρα;

Θα πω το "Black Diamond" και το "Paradise".

Τώρα που ανέφερες παλαιότερα τραγούδια των Stratovarius, θυμήθηκα ένα video σε home studio με τον Tuomo Lassila που είσαι με Telecaster και τζαμάρετε παλιό υλικό.

Ναι, είχε πλάκα!

Να περιμένουμε ότι θα ξανασυνεργαστείς με τον Tuomo;

Δεν ξέρω, μάλλον όχι. Αυτήν τη στιγμή δουλεύω επάνω στο τρίτο άλμπουμ των Avalon, το οποίο θα ολοκληρώσω μετά την περιοδεία.

Όταν έφυγες από τους Stratovarius η κατάσταση ήταν πολύ μπερδεμένη, είχες και προβλήματα υγείας, κάτι που πολύς κόσμος δεν κατανοεί.

Ναι, η κατάσταση τότε ήταν μπερδεμένη. Έφυγα γιατί η μπάντα είχε χάσει το ενδιαφέρον της εντελώς, γι' αυτό κι εγώ ζήτησα αλλού διαφυγή. Δεν ήμουν καθόλου σίγουρος ότι θα λειτουργούσε σωστά, οπότε έφυγα. Κατόπιν εκνευρίστηκα πάρα πολύ που συνέχισαν τους Stratovarius, γιατί σκέφτηκα ότι χωρίς εμένα δεν μπορεί να ονομάζονται Stratovarius. Τώρα είναι πολύ διαφορετικοί, περισσότερο σαν Symphony X.

Η χροιά της φωνής σου ήταν πολύ ιδιαίτερη. Έχεις αφήσει να εννοηθεί ότι μπορεί και να τραγουδήσεις ξανά.

Δεν ξέρω, θα δούμε.

Θυμάμαι στη συναυλία την Αθήνα το '99 που ο Timo ήταν κρυωμένος και είχες τραγουδήσει δύο τραγούδια από το "Dreamspace".

Ναι, σωστά.

Ποια είναι η γνώμη σου για το "Dreamspace";

Μου αρέσει! Ήταν πολύ διασκεδαστικό όταν το κάναμε, θυμάμαι την περίοδο που ηχογραφούσα τα φωνητικά. Αποτελεί αγαπημένο μου άλμπουμ.

Είναι δύσκολο να αποφασίσεις το setlist όταν έχεις δεκαπέντε άλμπουμ

Νομίζω ότι κατόπιν, ειδικά με την ανανεωμένη σύνθεση, δεν παίζατε συχνά τραγούδια από αυτό τον δίσκο. Ήταν δική σου απόφαση;

Ήταν δική μου απόφαση. Όλοι έχουν τις προτιμήσεις τους. Θέλω να ευχαριστιέται το κοινό και παίζω τις επιτυχίες, αλλά υπάρχουν ξεχωριστά τραγούδια εκεί. Είναι δύσκολο να αποφασίσεις το setlist όταν έχεις δεκαπέντε άλμπουμ.

Πλέον είναι πιο εύκολο να μαθαίνεις τη γνώμη του κοινού. Συμφωνείτε ή όχι;

Εξαρτάται. Ο κόσμος έχει τις προτιμήσεις του και εγώ έχω τις δικές μου, δεν ξέρω αν συγκρούονται. Πρέπει να κάνεις αυτό που θεωρείς σωστό.

"Dreamspace" ή "Visions";

"Visions"!

Νομίζω ότι το "Visions" αποτέλεσε κορυφή.

Στην πραγματικότητα κορυφή ήταν το "Infinite".

Μάλλον είχατε πολλές κορυφές! Σε ποιο σημείο κατάλαβες ότι οι Stratovarius θα ήταν επιτυχημένοι εμπορικά;​

Ήταν η εποχή του "Visions", αυτό το άλμπουμ μας εκτόξευσε και πήγε πολύ καλά σε πωλήσεις.

Υπήρχε η ανάγκη να γράφουμε και να περιοδεύουμε συνεχώς. Δεν πιεστήκαμε από την εταιρεία

Μίλησα πρόσφατα με τους Skyclad και μου είπαν ότι στα '90s υπήρχε και δέσμευση αλλά και βοήθεια από την εταιρεία ώστε να κυκλοφορεί νέος δίσκος κάθε χρόνο.

Αυτό δεν ίσχυε στην περίπτωσή μας. Υπήρχε η ανάγκη να γράφουμε και να περιοδεύουμε συνεχώς. Δεν πιεστήκαμε από την εταιρεία.

Οπότε προφανώς υπήρχε έμπνευση. Ποια ήταν αυτή;

Η ίδια η ζωή και η μουσική. Υπήρχε ένα εσωτερικό κίνητρο για να γράφουμε μουσική και να δημιουργούμε δίσκους. Έγραφα τραγούδια για οτιδήποτε συνέβαινε γύρω μου.

Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποια χαρακτηριστικά, αυτά θα ήταν η εκτελεστική δεινότητα, οι μελωδίες, συν τα heavy και σκοτεινά στοιχεία. Όλα αυτά προέκυψαν φυσικά ή εκ προθέσεως;

Ποτέ δεν δημιούργησα κάτι από πρόθεση. Όταν γράφω τραγούδια απλά τα γράφω και αποκτούν δική τους υπόσταση. Μιλώντας για τους δίσκους, το "Infinite" ήταν άλμπουμ με θετική διάθεση. το "Destiny" είναι πιο σκοτεινό και το "Visions" πιο χαρούμενο.

Νομίζω ότι αρκετός κόσμος είναι περίεργος να μάθει για τα '80s. Πώς ήταν τα πράγματα τότε;

Όταν μπήκα στην μπάντα το 1985 ήμουν δεκαοκτώ χρονών. Δεν υπήρχαν τότε διαφορές με αργότερα. Υπήρχε η μουσική και η ανάγκη να γράψω τραγούδια. Το ίδιο πράγμα από το πρώτο κιόλας άλμπουμ μέχρι το τελευταίο, η εσωτερική παρακίνηση.

Ποιοι ήταν οι ήρωες σου τότε;

Οι Queensryche, οι Helloween, o Malmsteen και αρκετή κλασική μουσική. Και οι Abba, είχαν σπουδαίες μελωδίες.

Ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασες και ποια η πρώτη συναυλία που είδες;

Ο πρώτος δίσκος που αγόρασα ήταν το "On Stage" των Rainbow και η πρώτη συναυλία που είδα ήταν οι Iron Maiden στο Ελσίνκι στην περιοδεία του "Piece Of Mind".

Ζούσες στο Ελσίνκι οπότε ήταν εύκολο να βλέπεις συναυλίες;

Ακριβώς!

Είναι υπέροχο να αναγνωρίζεσαι ως πρωτοπόρος

Παλιότερα υπήρχαν πολύ λίγες metal μπάντες από τη Φινλανδία, ενώ μετά από εσάς είδαμε αρκετές που έκαναν επιτυχία διεθνώς, ενώ και το συμφωνικό metal έχει άμεση σχέση με τη μουσική σου. Πώς νιώθεις γι' αυτό;

Είναι υπέροχο να αναγνωρίζεσαι ως πρωτοπόρος, πολύ ωραίο πράγμα.

Ποια συμφωνική metal μπάντα θα συνέστηνες σε έναν παλιό οπαδό των Stratovarius;

Τους Nightwish.

Φυσικά, είναι και η πιο επιτυχημένη νομίζω. Τι πιστεύεις ότι κάνει καλή τη μουσική, ειδικά στο power metal;

Εξαρτάται από τον καθένα τι θα θεωρήσει καλό, είναι στο αυτί του ακροατή. Κανείς άλλος δεν μπορεί να πει τι είναι καλό. Όσον αφορά εμένα, πρώτα απ' όλα, ο ήχος θα πρέπει να είναι καλός, κατόπιν οι εκτελέσεις των μουσικών πρέπει να είναι κορυφαίες. Είναι ο συνδυασμός αυτών των δύο και η πολύ καλή γνώση του studio, το τι δουλεύει και τι όχι. Με αυτά  
φτάνεις αρκετά μακριά.

Σέβομαι πάρα πολύ τους Έλληνες οπαδούς για την υποστήριξή τους.  Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που αγκάλιασε τους Stratovarius

Ποιο είναι το μήνυμά σου προς τους Έλληνες οπαδούς;

Θα ήταν ωραίο να έρθουν, είναι ένα καλό πακέτο και έχουμε δουλέψει πολύ σκληρά με τους μουσικούς. Ξέρεις, σέβομαι πάρα πολύ τους Έλληνες οπαδούς για την υποστήριξή τους.

Νομίζω ότι η Ελλάδα ήταν μια από τις πρώτες χώρες που αγκάλιασαν τους Stratovarius.

Ήταν η πρώτη, όταν ήρθαμε εδώ με τον Kotipelto για πρώτη φορά μετά την κυκλοφορία του "Fourth Dimension".

Timo σε ευχαριστώ πολύ, θα σε δω την Παρασκευή!

Κι εγώ σε ευχαριστώ!