Tarja Turunen: «Είμαι πολυάσχολη, αλλά έτσι μου αρέσει»

Αναμφισβήτητα, η Tarja Turunen βρίσκεται ανάμεσα στις πλέον εξέχουσες προσωπικότητες του σύγχρονου σκληρού ήχου. Μεταξύ των τακτικών rock κυκλοφοριών, των περιοδειών, των συνεργασιών και των ανεξαρτήτως είδους project στα οποία συμμετέχει, η Φινλανδή έχει καταφέρει να εδραιώσει το όνομά της όσο λίγοι στον χώρο. Μερικούς μήνες μετά την κυκλοφορία του τελευταίου της δίσκου και ενόψει των συναυλιών της σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, μας έδωσε την οπτική της για τη δημιουργία του "The Shadow Self", τις επερχόμενες συναυλίες της στην Ελλάδα, αλλά και τη σημασία που η ίδια δίνει στην κλασική μουσική.

Ο νέος δίσκος περιέχει κάποια πράγματα που δεν είχαμε ξανακούσει από εσένα παλιότερα. Υπήρξε κάποια μεγάλη αλλαγή στον τρόπο της δημιουργίας του;

Η αλήθεια είναι πως όχι. Η δημιουργική διαδικασία ήταν πολύ όμορφη και κατέληξα να γράψω περισσότερα κομμάτια απ' όσα θα μπορούσε να χωρέσει ένας δίσκος. Αυτός είναι και ο λόγος που κυκλοφορήσαμε δύο άλμπουμ μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Τα prequel άλμπουμ δεν είναι ακριβώς συνηθισμένα. Πώς κατέληξες σε αυτήν την ιδέα;

Μάλλον απάντησα ένα μέρος από αυτό στην προηγούμενη ερώτηση! Δεν νομίζω πως γενικά ταιριάζω στα πλαίσια του συνηθισμένου... Πάντα δουλεύω με τον δικό μου τρόπο και στο τέλος προκύπτουν πράγματα που δεν είναι συνηθισμένα. Αυτή ήταν απλώς μια έκπληξη την οποία δημιουργήσαμε και δουλέψαμε με τους ταλαντούχους ανθρώπους με τους οποίους έχω την τύχη να συνεργάζομαι.

Το "Innocence" είναι ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια του δίσκου, αλλά δεν έχει την τυπική δομή ενός single. Αντιμετώπισες κάποια δυσκολία για να το χρησιμοποιήσεις για προώθηση;

Όχι, καθόλου. Η δισκογραφική συμφώνησε με την ιδέα μου να χρησιμοποιήσουμε αυτό το κομμάτι, και ένιωσαν ότι αντιπροσωπεύει την τέχνη μου όσο καλύτερα μπορεί να γίνει αυτό από ένα τραγούδι.

Πώς ήταν η συνεργασία με την Alissa White-Gluz?

Παρότι δεν ήμουν παρούσα κατά την ηχογράφηση των φωνητικών της, καθώς αυτό έγινε στον Καναδά, πιστεύω ότι η συνεργασία μας ήταν πραγματικά επιτυχημένη. Μιλήσαμε σχετικά με το τραγούδι, την ενορχήστρωσή του και ήθελα από εκείνη να χρησιμοποιήσει τόσο τα growling φωνητικά της, όσο και την πανέμορφη, καθαρή φωνή της.

Το "Demons In You" χρειαζόταν τη φωνή της Alissa, οπότε είμαι πολύ χαρούμενη που συμφώνησε να δουλέψει μαζί μου πάνω σε αυτό. Επίσης ταιριάζει με τους στίχους του δίσκου, καθώς είναι το αντίθετό μου ως τραγουδίστρια. Στους στίχους μου αναφέρομαι αρκετά στις αντιθέσεις της ζωής, σε «παράδεισο» και «κόλαση», σκιές και φως, αγάπη και μίσος.

Η Alissa είναι μια υπέροχη και ταλαντούχα παρουσία στη metal.

Το "No Bitter End" έχει μια '80s hard rock αίσθηση. Ποιος ήταν ο στόχος κατά τη σύνθεσή του;

Ήθελα να γράψω ένα τραγούδι που να τα σπάει ("a song that kicks ass" κατά λέξη)! Επίσης ήθελα να έχω ένα κομμάτι στο δίσκο που να μου δίνει καλή ενέργεια και να έχει αυτήν την ενέργεια από την αρχή ως το τέλος του. Στην πλειοψηφία τους, τα κομμάτια μου είναι πιο πολύπλοκα και περισσότερο progressive, οπότε ήθελα να έχω ένα κομμάτι που να είναι κάπως πιο «εύκολο».

Στη "The Brightest Void" εκδοχή του "Eagle Eye" συμμετέχει ο Chad Smith στα ντραμς. Πώς έτυχε αυτή η συνεργασία και γιατί οι δύο εκδοχές του τραγουδιού;

Πλέον έχω την ελευθερία να διαλέγω με ποιον θέλω να δουλέψω τα κομμάτια μου και αποφάσισα να παίξω με αυτό το κομμάτι δύο φορές. Κάθε ένας από τους μουσικούς με τους οποίους συνεργάζομαι έχει τον δικό του ήχο και τρόπο παιξίματος. Αυτός είναι και ο λόγος που ήθελα δύο διαφορετικούς ντράμερ, δύο διαφορετικούς μπασίστες και δύο διαφορετικούς κιθαρίστες σε αυτές τις εκδοχές.

Ο στόχος μου ήταν να δω πώς θα προσέγγιζαν το κομμάτι και πόσο διαφορετικό θα ακούγεται αυτό, ανάλογα με τους ανθρώπους που συμμετείχαν. Λατρεύω να κάνω τέτοιου είδους πειράματα.

Ένα από τα κομμάτια του "The Shadow Self" που ξεχώρισα από την πρώτη στιγμή ήταν το "Diva". Πώς δημιούργησες τη θεατρική ατμόσφαιρα που περιλαμβάνει;

Αυτό το κομμάτι το εμπνεύστηκα από τις ταινίες και τα soundtrack των "Pirates Of The Caribbean". Το έγραψα μαζί με δύο Σουηδούς συνθέτες και φίλους μου, τον Mattias (Lindblom) και τον Anders (Wollbeck), στην Καραϊβική. Ένα από τα καράβια που είχαν χρησιμοποιηθεί στις ταινίες ήταν δεμένο στο λιμάνι όπου μέναμε, οπότε πραγματικά λειτούργησε ως έμπνευση για εμάς! Εξαρχής ήθελα να δημιουργήσω ένα πολύ ορχηστρικό και κινηματογραφικό κομμάτι.

Μετά από δύο χρόνια στο "The Voice Of Finland" φτιάξατε ένα τραγούδι με τον Michael Monroe. Μπορείς να μοιραστείς περισσότερα σχετικά με αυτό;

Γίναμε φίλοι με τον Michael μέσω της όλης εμπειρίας του Voice. Αυτός ήταν ο λόγος που ήθελα να επισφραγίσουμε αυτή τη φιλία με ένα τραγούδι. Έτσι, του ζήτησα να γράψει κάτι μαζί μου και τελικά όλα πήγαν πολύ καλά. Επίσης έγραψε τους στίχους μέσα σε ένα βράδυ!

Πιστεύω ότι το "Supremacy" έχει την ίδια ατμόσφαιρα με το υπόλοιπο άλμπουμ. Ήταν αυτός ο λόγος που επέλεξες αυτό αντί για τα "Goldfinger" και "House Of Wax" (που βρίσκονται στο EP);

Ένιωσα πως το "Supremacy" ήταν η διασκευή που ήθελα να έχω στο κανονικό άλμπουμ. Πιστεύω ότι είναι εξίσου δυνατό όσο και τα υπόλοιπα κομμάτια που υπάρχουν σε αυτό.

Έχεις διασκευάσει αρκετά κομμάτια άλλων καλλιτεχνών. Υπάρχει κάποιο από αυτά που να ξεχωρίζει για εσένα;

Λατρεύω να δουλεύω σε διασκευές, αν και είναι πάντα μεγάλη η πρόκληση, καθώς θέλω να κάνω το κάθε κομμάτι να ακούγεται δικό μου και την ίδια στιγμή να σέβομαι το πρωτότυπο. Σκέφτομαι διαρκώς το μέλλον και project τα οποία θα ήθελα να ετοιμάσω, αλλά αυτή τη στιγμή δε μπορώ να αναφέρω κάποιο συγκεκριμένο. Υπάρχουν τόσοι πολλοί καλλιτέχνες και συγκροτήματα που παρακολουθώ και υποστηρίζω.

Μεταξύ των κυκλοφοριών των rock δίσκων σου δούλεψες σε έναν μεγάλο αριθμό από άλλα project. Είναι δύσκολο να διατηρείς την ισορροπία ανάμεσά τους;

Όπως μπορείς να φανταστείς, το πρόγραμμά μου είναι γεμάτο, αλλά μου αρέσει ("I am busy as a bee, but I love it this way" κατά λέξη). Έχω ένα μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων στην καριέρα μου και, πραγματικά, ποτέ δε προλαβαίνω να βαρεθώ! Έχω βρει την ισορροπία μεταξύ της κλασικής και της rock στη ζωή μου. Απλά χρειάζεται να σχεδιάζω τα πάντα από αρκετά νωρίς, ώστε να μπορώ να τελειώνω όσα αρχίζω και να έχω τον απαραίτητο χρόνο για να δουλεύω σε αυτά σε επαγγελματικό επίπεδο.

Πέρσι κυκλοφόρησε το "Ave Maria - En Plain Air". Με δεδομένο το κλασικό υπόβαθρό σου δεν ήταν κάτι το απρόσμενο, αλλά πώς τελικά κατέληξες στην απόφαση να κυκλοφορήσεις έναν τέτοιου είδους full-length δίσκο; 

Μέχρι πρόσφατα δεν είχα τον χρόνο να δουλέψω σε μια τέτοια κυκλοφορία, μολονότι ήταν κάτι που ήθελα. Ένας άλλος λόγος ήταν ότι άρχισα να νιώθω έτοιμη ως τραγουδίστρια για έναν δίσκο τόσο σοβαρό όσο αυτός. Απλά χρειαζόμουν χρόνο. Τώρα θέλω να ασχοληθώ ξανά με κάτι αντίστοιχο στο άμεσο μέλλον!

Το "Ave Maria" δείχνει πραγματικά το ποιόν μου ως λυρική τραγουδίστρια και το πόσο σοβαρά βλέπω την κλασική μουσική στη ζωή μου. Είναι ένας πολύ σημαντικός δίσκος για εμένα, γιατί είναι η ζωντανή απόδειξη των δυνατοτήτων μου.

Επίσης κυκλοφόρησε το "Live From Luna Park" πέρσι. Ξαφνιάστηκα κάπως από αυτό, καθώς περίμενα τη συνέχεια του "Act I". Πώς προέκυψε αυτή η κυκλοφορία;

Το "Luna Park Ride" κυκλοφόρησε το 2015 και βρισκόμαστε ήδη στο 2017. Το DVD του "Act II" βιντεοσκοπήθηκε και ηχογραφήθηκε στο Μιλάνο προς το τέλος της περσινής χρονιάς και θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2018. Ήταν τόσο ευχάριστη η συναυλία στο Luna Park, στην Αργεντινή εκείνο το βράδυ και γνωρίζοντας ότι δεν θα υπήρχε κάποια ζωντανή κυκλοφορία για αρκετό καιρό, μέχρι το "Act II", αποφασίσαμε να δουλέψουμε πάνω σε αυτό. Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η συναυλία είναι γυρισμένη από οπαδούς οπότε είναι μια πολύ ιδιαίτερη ζωντανή κυκλοφορία.

Υπάρχει κάποια σημαντική διαφορά στην "The Shadow Self" περιοδεία σε σχέση με παλιότερες; Τι μπορούμε να περιμένουμε ότι θα δούμε στην Ελλάδα;

Έρχομαι στην Ελλάδα για την παρουσίαση του "The Shadow Self", αλλά φυσικά θα υπάρχουν τραγούδια από ολόκληρη την καριέρα μου. Η μπάντα που θα με πλαισιώνει θα είναι η ίδια που ήταν στις πρόσφατες περιοδείες και οι συναυλίες θα είναι rock, αλλά θα έχουν συναίσθημα. Σαν σύνολο ακουγόμαστε καλύτεροι από ποτέ και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό.

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου! Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους Έλληνες οπαδούς και φίλους για την υποστήριξη και την αγάπη. Γιορτάζω τα είκοσι χρόνια μου στο μουσικό στερέωμα μαζί σας! Μοιάζει με μια θαυμάσια και γεμάτη συναισθήματα τρελή βόλτα για εμένα. Σας ευχαριστώ που είσαστε πάντα εκεί για εμένα και θα σας δω πολύ σύντομα στην πανέμορφη χώρα σας! Ανυπομονώ να ροκάρω ξανά μαζί σας!

Διαβάστε εδώ την κριτική του δίσκου "The Shadow Self" από τον Αντώνη Μαρίνη.