Συνέντευξη: Accept

Από τον Βαγγέλη Ευαγγελάτο, 11/01/2011 @ 16:24
Ένας από τους σημαντικότερους λόγους που το παραδοσιακό heavy metal επανήλθε στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς ήταν αδιαμφισβήτητα η μεγάλη επιστροφή των Accept. Η θρυλική γερμανική μπάντα κατέπληξε θετικά τους πάντες με το "Blood Of The Nations", ένα άλμπουμ που ανάγκασε την πλειονότητα του «μεταλλικού» μουσικού Τύπου να το συμπεριλάβει στις λίστες του με τα καλύτερα της χρονιάς. Το Rocking.gr, εν όψει και της επικείμενης συναυλίας της μπάντας στην Αθήνα, επικοινώνησε με τον κινητήριο μοχλό της, Wolf Hoffmann, και συζήτησε μαζί του για τον πρώτο δίσκο του σχήματος εδώ και δεκατέσσερα χρόνια, τον rookie της ομάδας, Mark Tornillo, το παρελθόν, το μέλλον, αλλά κυρίως το βροντερό παρόν που δηλώνουν περίτρανα οι Accept.

Γεια σου Wolf! Καταρχήν, συγχαρητήρια για το νέο σας δίσκο! Πιστεύω ότι είναι εκπληκτικός, ένας από τους καλύτερους heavy metal δίσκους του 2010!
Σ' ευχαριστώ! Wow! Ένα από τα καλύτερα της χρονιάς; Και στην Ελλάδα; Μένω άφωνος!

Νομίζω ότι είναι σπουδαίο αυτό που καταφέρατε, να αναδείξετε τον κλασικό ήχο των Accept, χωρίς όμως να ακούγεστε καθόλου ρετρό. Πώς το καταφέρατε και πόσο συνέβαλε σ' αυτό η παραγωγή του Andy Sneap;
Πρέπει να πω την ιστορία από την αρχή, ώστε να καταλάβεις κι εσύ και οι οπαδοί μας τι ακριβώς συνέβη. Εγώ και ο Peter (Baltes, μπάσο) είμαστε φίλοι, κολλητοί όπως λένε, από όταν ήμουν δεκαέξι ετών. Ποτέ δε χωριστήκαμε, όπου είμαι εγώ κάπου εκεί κοντά είναι κι ο Peter... Όταν η κοινή επαγγελματική μας πορεία ξεκίνησε γίναμε η συγγραφική ομάδα της μπάντας κι αυτό παραμένει μέχρι και σήμερα. Είχαμε και οι δύο σπίτια στη Γερμανία και τις ΗΠΑ από τα μέσα της δεκαετίας του '80. Μετά το 1996 και το «πάγωμα» των Accept βρισκόμασταν και τζαμάραμε κάποιες φορές και το 2009 ξανακάναμε αυτό ακριβώς. Δεν ψάχναμε για τραγουδιστή ή τίποτα τέτοιο, το μόνο που θέλαμε ήταν να τζαμάρουμε. Όσο το κάναμε αυτό, λοιπόν, κάποιος μας πρότεινε έναν τύπο που έμενε στη γειτονιά μας, ο οποίος ήταν τραγουδιστής στο παρελθόν και σίγουρα θα ήξερε κάποια κλασικά τραγούδια μας. Τους Accept τους γνωρίζουν, λίγο-πολύ, όλα τα metal συγκροτήματα! Μας ακούστηκε φοβερή ιδέα και όταν ο Mark Tornillo μπήκε στο πλάνο μπήκε αυτόματα και στις ζωές μας, ύστερα από 30 δευτερόλεπτα που τζαμάραμε μαζί του! Δεν είχαμε τραγούδια, αφού δε σχεδιάζαμε να κυκλοφορήσουμε καινούριο δίσκο, δεν αναζητούσαμε τραγουδιστή, δεν είχαμε καθόλου επαφές με ανθρώπους της μουσικής βιομηχανίας και σίγουρα δεν ψάχναμε για παραγωγό. Με άλλα λόγια, όλο αυτό ήταν απλά ένα θαύμα. Ο Andy Sneap μπήκε στη ζωή μας όπως και ο Mark, η μόνη διαφορά ήταν ότι ο Andy έπρεπε να πάρει ένα αεροπλάνο από την Αγγλία για να έρθει, ενώ ο Mark εμφανίστηκε κυριολεκτικά από τη γωνία. Για είκοσι χρόνια έμενε ακριβώς δίπλα στον Peter και δεν είχαμε συναντηθεί ποτέ. Αυτός είναι ο λόγος που δεχόμαστε τόσο κορυφαίες κριτικές για αυτό το album από όπου κι αν έχουμε πάει ως τώρα και αποτελεί ένα καταπληκτικό γεγονός για τη μουσική μας ζωή! Κανείς δεν είχε προβλέψει ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο, κανένας απολύτως.

Οι συνθέσεις του άλμπουμ γράφτηκαν μετά την ολοκλήρωση του line-up ή υπήρχαν και ιδέες που είχαν μείνει στο συρτάρι τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια που ήσασταν ανενεργοί;
Όπως σου είπα και πριν, δεν υπήρχε τίποτα και, μόλις συναντήσαμε τον Mark, εγώ και ο Peter ήμασταν ασταμάτητοι, απλά εκρηκτικοί! Στο τέλος είχαμε περίπου 40 τραγούδια και ο Andy Sneap έπρεπε να μας σταματήσει, αλλιώς ακόμα θα γράφαμε! Η ικανότητα του Mark να μας ακολουθεί με τη φωνή του όπου κι αν θέλαμε να πάμε πραγματικά μας έλυσε τα χέρια. Ένας δημοσιογράφος στις ΗΠΑ το έθεσε πολύ σωστά, όταν έγραψε: «Οι Accept είναι σαν ένα θηρίο στο κλουβί, που επιτέλους απελευθερώθηκε!» Κανείς δε θα μπορούσε να το θέσει καλύτερα. Ο Mark Tornillo μάς ενέπνευσε ώστε να δοκιμάσουμε ό,τι θέλαμε. Όμως καθοριστική ήταν και η ιδιοφυΐα του Andy Sneap που μας έστρεψε στη σωστή κατεύθυνση. Αποδείχθηκε ότι ήξερε τους Accept καλύτερα κι από εμάς τους ίδιους και, έτσι, αυτό που ξεκίνησε σαν επαγγελματική σχέση κατέληξε σε μία φιλία, σχεδόν αδερφική!

Ήταν ο Mark Tornillo ισοδύναμο μέλος στη διαδικασία της σύνθεσης; Και αν ναι, σε ποιούς τομείς συνέβαλε;
Ο Mark, όπως σου είπα, μας ενέπνευσε. Όσοι ξέρουν τους Accept, γνωρίζουν πώς λειτουργεί για εμάς η φόρμουλα της συνθετικής διαδικασίας. Έτσι, ο Mark έμεινε έκπληκτος όταν η Gaby (Hauke, σύζυγος του Hoffmann και manager της μπάντας) του είπε ότι πρέπει να γράψει τους δικούς του στίχους. Κάθε τραγουδιστής πρέπει να γράφει τους δικούς του στίχους, αν μπορεί, και έτσι έγινε. Ο Mark έκανε εκπληκτική δουλειά, κέρδισε ακόμη και τους πιο διστακτικούς και τους έκανε οπαδούς του. Είχαμε την απόλαυση να το παρακολουθούμε όσο συνέβαινε και, με τον Peter, ήμασταν πραγματικά στον παράδεισο! Αισθανόμαστε πολύ τυχεροί που βρήκαμε τον Mark και ευλογημένοι που συναντήσαμε τον Andy. Κανένας δε θα μπορούσε να είχε σχεδιάσει κάτι τέτοιο, τα πάντα συνέβησαν μέσα σε μερικές μέρες! Και, πίστεψέ με, εάν δεν είχε συμβεί σε εμένα, δε θα το πίστευα ποτέ. Ποτέ δεν πίστευα σε θαύματα, όμως τώρα... νομίζω ότι δικαιούμαι να το κάνω!

Υπάρχει κάποια κοινή γραμμή που συνδέει τους στίχους των κομματιών και το εξώφυλλο; Τελικά, είναι πολεμικό ή αντιπολεμικό το όλο concept; Γιατί είναι κάπως μπερδεμένα τα πράγματα...
Η ζωή δεν είναι τόσο εύκολη, τα πάντα κρέμονται από μία κλωστή. Την ίδια στιγμή υπάρχει σύγχυση σε ό,τι συμβαίνει σ' αυτό τον κόσμο. Νομίζω ότι κάτι που όλοι μας ξέρουμε είναι ότι η ελευθερία έχει κάποιο τίμημα. Το κόστος της μετριέται σε αίμα, έτσι ήταν πάντοτε και έτσι θα συνεχίσει να είναι.

Ας ανοίξουμε ξανά το κεφάλαιο «εύρεση αντικαταστάτη για μία από τις πιο ξεχωριστές φωνές του heavy metal της δεκαετίας του '80». Πόσο εύκολο ήταν; Θέλατε κάποιον με συγκεκριμένες δυνατότητες ώστε να πληροί τις προϋποθέσεις για τη θέση ή απλά έναν τύπο με μία ωραία φωνή;
Όπως θα γνωρίζεις τώρα, ποτέ δεν προσπαθήσαμε να αντικαταστήσουμε «μία από τις πιο ξεχωριστές φωνές»... Αν το θέλαμε αυτό, είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσαμε να είχαμε δοκιμάσει άπειρους τραγουδιστές... Ακριβώς για αυτό ήταν τόσο εύκολο για εμάς, γιατί δεν ψάχναμε για κάτι συγκεκριμένο. Αρχικά ήμασταν δύσπιστοι, όμως ο Mark μάς εξέπληξε αμέσως! Ήταν κάτι σαν ηλεκτροσόκ˙ «τι είναι αυτό;», σκεφτόμασταν με τον Peter. Και, την ίδια στιγμή, οι τρεις μας ευχόμασταν να μπορέσουμε να ανέβουμε το συντομότερο στη σκηνή, οπουδήποτε στον κόσμο, και απλά να παίξουμε. Κανείς μας δεν το είχε καταλάβει τότε, αλλά η ζωή μας είχε αλλάξει μια για πάντα από εκείνη την στιγμή και μετά!

Ποιές είναι οι αντιδράσεις των οπαδών για τον Mark και τον τρόπο που ερμηνεύει το παλιό υλικό της μπάντας;
Αυτή η ερώτηση έχει εύκολη απάντηση, αφού μέχρι τώρα έχουμε δει πολλά πράγματα που δεν ξέραμε στην αρχή. Οι οπαδοί μας βρίσκονται στην ίδια φάση που ήμασταν κι εμείς την πρώτη φορά που τον γνωρίσαμε. Βλέπουμε τα πρόσωπά τους και είναι σα να λένε «τι είναι αυτό; Είναι φοβερό!» και το παιχνίδι αρχίζει... Ο Mark εξυμνείται, κατά κάποιον τρόπο, δεν το έχουμε ξαναζήσει αυτό. Μας παίρνει το μυαλό, είναι κάτι πολύ συναρπαστικό! Με δυσκολία μπορούμε να πιστέψουμε ότι συμβαίνει σε εμάς!

Ξέρεις, πολλές από τις παλιές μεγάλες μπάντες που ξαναγυρίζουν μετά από απουσία χρόνων κάνουν απλά θεματικές περιοδείες επανένωσης, που στηρίζονται σε μία κλασική περίοδο ή δίσκο της καριέρας τους. Ωστόσο, εσείς αποφασίσατε να ακολουθήσετε τη δύσκολη οδό, κυκλοφορήσατε έναν πολύ αξιόλογο δίσκο και κερδίσατε το σεβασμό όλων εξαρχής. Πόσο σημαντικό ήταν αυτό για εσάς;
Στην αρχή τίποτα δεν είχε ιδιαίτερη σημασία. Απλά νιώθαμε την ανάγκη να το βγάλουμε από μέσα μας και είχαμε το ελεύθερο να το κάνουμε αυτό. Δεν υπήρχε καμία εταιρεία, κανένας δεν περίμενε τίποτα από εμάς και δεν είχαμε ιδέα πού θα μας βγάλει αυτό το ταξίδι. Βέβαια, είχαμε τον Andy να μας καθοδηγεί, να μας επισημαίνει τα σήματα κατατεθέντα των συνθέσεων μας, του τρόπου γραφής μας. Μάς επέτρεψε να αφεθούμε και εμείς του επιτρέψαμε να δεσμεύσει στο album την απερίγραπτη χαρά μας να είμαστε μουσικοί... ξανά!

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα φαινόμενο επιστροφής στις ρίζες, από την πλευρά των οπαδών. Επομένως, αναλογίζεσαι την πιθανότητα της ύπαρξης μιας νέας γενιάς οπαδών των Accept;
Αισθάνομαι πολύ ταπεινός για να πω κάτι τέτοιο, αλλά... γιατί όχι; Τείνω να πιστέψω ότι κάνουμε το κοινό να ξεχνάει το παρελθόν, αφού εστιάζουμε στο «εδώ και τώρα» και την δυναμική των ζωντανών μας εμφανίσεων. Νομίζω ότι υπάρχει κάτι μεταδοτικό από εμάς προς τους οπαδούς, αλλά και από τους οπαδούς προς εμάς! Αντλούμε δύναμη μέσα από την έκστασή τους κι αυτοί μέσα από τη δική μας.

Πέρασαν δεκατέσσερα χρόνια από το τελευταίο album της μπάντας. Τι είναι αυτό που σου είχε λείψει περισσότερο στο να περιοδεύεις με καινούρια τραγούδια μετά από τόσο καιρό; Και ειδικά όταν μιλάμε για τραγούδια που σηματοδοτούν μία τόσο θριαμβευτική επιστροφή για τους Accept.
Κοίτα, ζήσαμε ευλογημένη ζωή και, ναι, ανά διαστήματα μου έλειπε πολύ η μουσική. Με τον Peter συζητούσαμε πολλές φορές για τις δημιουργικές πτυχές της μπάντας, όμως δε θα είχε κανένα νόημα αν αλλάζαμε αυτό που είχαμε. Χρειάστηκε ένα θαύμα για να το κάνουμε αυτό και απλά έτυχε να βρεθούμε όλοι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή.

Αλήθεια, Wolf, είστε σε κάποιου είδους επαφή με τον Udo σήμερα; Έχει ακούσει το "Blood Of The Nations";
Να ξέρεις ότι δεν έχω πρόβλημα που το ρωτάς αυτό, όμως ποτέ δεν είχαμε καλές σχέσεις και ούτε θα έχουμε στο μέλλον. Μετά από είκοσι χρόνια ο άνθρωπος δηλώνει ευτυχισμένος με την μπάντα του και δυστυχισμένος με τους Accept. Αν και διασκευάζει τόσα πολλά τραγούδια των Accept, ακόμη κι αυτά που μισούσε τότε... Δεν υπάρχει χημεία... αυτό δήλωσε και δε μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε μαζί του πλήρως και με όλη μας την καρδιά. Δε νομίζεις ότι είναι ώρα να σεβαστούμε την απόφασή του να μείνει με τη μπάντα του; Οι Accept έχουν γράψει ιστορία και όλοι όσοι υπήρξαν μέρη της ιστορίας αυτής επωφελήθηκαν. Ας είναι έτσι. Όμως τώρα έχουμε ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο και δεν κάνουμε εικασίες για το πού πηγαίνουμε, μας αρκεί που προχωράμε. Έχουμε ήδη περιοδεύσει σε δεκαεπτά χώρες και έχουμε πολύ μέλλον ακόμα, παίξαμε από μικρά club έως headliners σε τεράστια φεστιβάλ μέσα σε λιγότερο από έξι μήνες, μπήκαμε στα chart όποιας χώρας επισκεφθήκαμε και μάλιστα στη Γερμανία βρεθήκαμε στην τέταρτη θέση, που είναι η υψηλότερη που είχαμε σε όλη μας την καριέρα! Πιστεύεις ότι έχουμε χρόνο για να κοιτάμε πίσω μας; Ειδικά όταν είναι τόσο προφανές ότι ίσως δεν ήταν η καλύτερη εποχή για όλους μας; Ε, λοιπόν μάντεψε - δε θα το κάνουμε!

Τι κρύβει το μέλλον για τους Accept; Πρόκειται το μέγεθος της επιτυχίας του άλμπουμ να καθορίσει το επόμενό σας βήμα; Ή το πότε θα γίνει αυτό;
Είμαστε έτοιμοι να δημιουργήσουμε καινούρια μουσική, όμως προς το παρόν βρισκόμαστε σε περιοδεία και ετοιμαζόμαστε να επισκεφθούμε την Ελλάδα! Φυσικά όμως και υπάρχουν πλάνα για τη συνέχεια, και για ζωντανή ηχογράφηση, αλλά και για καινούριο άλμπουμ! Είμαστε πανέτοιμοι!

Οπότε, θα επισκεφθείτε την Αθήνα μέσα στον Φεβρουάριο. Τι μπορεί να περιμένει από εσάς ένας οπαδός που θα σας δει για πρώτη φορά;
Τους Accept! Πέντε τύπους που θα τα δώσουν όλα και θα διασκεδάσουν μαζί σας!

Wolf, σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη! Θέλεις να προσθέσεις κάτι άλλο; Κάποιο μήνυμα για τους αναγνώστες του Rocking.gr;
Let's do it - together! Κι εγώ σε ευχαριστώ!

Βαγγέλης Ευαγγελάτος
  • SHARE
  • TWEET