Rocking Raccoon - Συνέντευξη του Μαλακιάν στο Al-Jazeera

Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 13/05/2011 @ 15:53
Aποψάρα 6

Είχαμε δεν είχαμε, πάλι με τον μπαρμπά-Waters θα αρχίσουμε. Δε θα ασχοληθώ με τα τραγελαφικά γεγονότα με τα εισιτήρια, κυρίως γιατί δεν ήμουν εκεί να τα βιώσω από πρώτο χέρι, και δεύτερον γιατί βαριέμαι απίστευτα να χαραμίζω φαιά ουσία για την ασέβεια που μας έγινε συνήθεια. Θέλω να εστιάσω σε εκείνο το πανέμορφο βιντεάκι που γύρισε ο Waters ειδικά για μας τους προνομιούχους.



Πρώτον, να δηλώσω ότι σκάλωσα άσχημα με τα ελληνικά του. Για να μάθει κανείς από επιλογή του μια από τις πιο «άχρηστες» -μη μου αρχίζεις τώρα, ξέρεις τι εννοώ-  γλώσσες του κόσμου δείχνει τουλάχιστον ένα πνευματικό επίπεδο αρκετά υψηλό. Δεν περίμενα βέβαια να μου κάνει παραγγελία για ντολμαδάκια για να καταλάβω ότι ο Waters είναι τέτοιος. Προσπερνώντας αυτό, κάνει λόγο για το ΟΑΚΑ και γιατί το επέλεξε. Έγινε λέει έρευνα και κατάλαβαν ότι είναι ιδανικό από άποψη ακουστικής και δυνατότητας να στήσουν τον εξoπλισμό. Αναρωτιέμαι αν απλά παρακολούθησαν αγώνες μπάσκετ, με τα ντόλμπη ντίτζιταλ γαμωσταυρίδια και τα λεηζεράκια σε σινεμασκόπ να είναι αρκετά για να θεωρήσουν πως είναι το καταλληλότερο μέρος να γυριστεί αυτό το μνημειώδες dvd. Δε μπορώ να ξέρω.

Ο καημένος, όμως, εναποθέτει τις ελπίδες του στο φιλότιμο του Έλληνα, δεν του 'πε κανείς πως είναι έρμπαν μυθ; Παρακαλάει να βοηθήσουμε να γυριστεί ένα πανέμορφο ντοκουμέντο και να μη φέρουμε κινητά, καμέρες και λοιπά, και πόσο λες να τηρηθεί αυτό; Ακριβώς. Περισσότερες πιθανότητες έχεις να πείσεις τον Μπόνο να αφήσει τα γυαλιά του σπίτι, παρά να πάρεις το άηφοουν του Έλληνα. Μακάρι να διαψευστώ και μακάρι ο Waters να έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα, όποια κι αν είναι αυτά, να μαγνητοσκοπηθεί η συναυλία όσο πιο επιτυχημένα γίνεται, αν και τα ευτράπελα τα βλέπω από τώρα. Πολυμήχανοι γουάναμπη φωτογράφοι να κρύβουν κάμερες στις κιλότες των συνοδών τους, νιώθοντας μια αγαλλίαση που νίκησαν το σύστημα, σκαρφάλωσαν το Wall και αντίκρυσαν την άλλη πλευρά. Ελπίζω το μόνο που θα δουν να 'ναι μούτζες.

Τελοσπάντων, γκρεμίστηκε και το όραμα του Gilmour, μιας και χθες το βραδάκι έκανε λέει τη μοναδική του εμφάνιση στο Λονδίνο. Είστε όμως καταπληκτικοί, δε μπορώ να πω. Όταν γίνονται δηλώσεις που βεβαιώνουν πως «δε θα εμφανιστεί αλλού» και συνέχιζετε να ελπίζετε πως «για μας θα κάνει την εξαίρεση, και θα έρθει, το αξίζουμε γαμώτο, είμαστε καρασπέσιαλ», ε τι να σας πω. Πάντως, προσωπικά, δεν έχω δει κανένα χθεσινοβραδινό βίντεο, καμια φωτογραφία, κανένα ρηβιού γενικότερα από το σοου γενικώς, γιατί πολύ απλά θέλω να ανατριχιάσω εκεί, στην αρένα, και όχι με την κωλάθρα μου παλουκωμένη στο σκονισμένο μου γραφείο. Δεν είναι άλλωστε άλλη μια συναυλία της σειράς.

Τελοσπάντων, μου 'πανε πως το παρακάτω βίντεο είναι πολύ καλό, έχει και τον Mason, οπότε να:



Σε άλλα νέα, επιστρέψανε στα συναυλιακά δρώμενα και οι System Of A Down. Κοντά τριάντα τραγούδια παρακαλώ. Ωραίο πράμα. Ωραιότερη βέβαια η αντίδραση του Έλληνα. Mέσα στο επικίνδυνα πειραγμένο μου κεφάλι εκτυλίχθηκε το εξής σκηνικό:



Κυρίως δηλαδή η άποψη ότι μια μπάντα θα αποφασίσει να μην κάνει στάση σε μια χώρα επειδή πριν δεκατόσα χρόνια, όταν παίζαν σαππορτ ακόμα, ο κόσμος δε γούσταρε. Δεκάρα δε δίνουν, τα είπε και ο Τανκιάν στη συνέντευξη του πέρυσι. Το θεωρώ πάντως σχεδόν απίθανο να μη τους δούμε από τα μέρη μας κάποια στιγμή, γιατί όντως, οι φλέβες που κόβονται είναι πολλές, όπως και τα λεφτά, Άρη, οπότε όλα κουλ Μέσε Έλληνα Μεταλλά, όλα κουλ.

Όπως έχω ξαναναφέρει, το λατρεύω το Ίντερνετ, το γράφω και με κεφαλαίο. Μόνο εκεί θα μπορούσες να δεις τον Lenny Kravitz, σε μια μπανιέρα, να ανακοινώνει πως τελείωσε την ηχογράφηση του νέου του δίσκου, και όχι τίποτ' άλλο, αλλά να σου φαίνεται και απολύτως φυσολογικό.



Είναι ο Lenny Kravitz και μπορεί. Και φωτισμό τσόντας του εβδομήντα, και ύφος νταβατζή, και funk master swag και, διάβολε, είναι τόσο φυσικό. Φυσικό είναι βέβαια και το γεγονός πως κανείς δε θα ενδιαφερθεί για το νέο δίσκο του Kravitz. Από την άλλη, σκεφτείτε το ποτένσιαλ. Είναι παιδί της Roadrunner Records. Αναρωτιέμαι αν το στιγμιότυπο από τη μπανιέρα είναι τρεήλερ ενός ρηάλιτι ντοκυμαντέρ, που ακολουθεί τον Kravitz στο δρόμο, ντυμένο με ένα λαμπερό καναρινί κουστούμι και φτερωτό καπέλο, και αποτυπώνει είτε τον κόσμο που τον αναγνωρίζει, είτε τον κόσμο που θα καλεί την αστυνομία. Ή ακόμα καλύτερα, οντισιόν για τον μάνατζερ που θα παρουσιάσει το καλύτερο μάρκετιν πλαν που θα σώσει την καριέρα του Kravitz, όπου τελικά θα κερδίζει ο Portnoy. Γεννημένος μπιζνεσμαν είμαι γαμώτο.

Τέλος, στο «Tι σκεφτόσουν, καθυστερημένο ον» αυτής της βδομάδας έχουμε κυρίως τα τσακάλια της CIA. Στο αρθράκι αυτό, που αναφέρεται στους περιβοήτους διαδόχους του Bin Laden, αίσθηση κάνει λέει το death metal background ενός από τους to-be αρχιτζιχάντρες, δικιά μου λέξη. Ο άνθρωπος είναι πιθανός τρομοκράτης και το πιο χαρακτηριστικό δείγμα του χαρακτήρα του ήταν το γούστο του στη μουσική. Όσο εντυπωσιακή και να μου φαίνεται η εικόνα του να ξετυλίγεται ένα τουρμπάνι την ώρα που κάνει κανείς headbang, θα το έβρισκα πολύ πιο χρήσιμο αν δηλαδή μας ενημέρωναν πώς ξέρει να χειρίζεται βαρύ πυροβολικό, να συναρμολογεί μπόμπες ή να πετάει αεροπλάνα. Aκόμη, αν με ένοιαζε, πιο πολύ θα με άγχωνε το γεγονός πως γνωρίζει από πρώτο χέρι την τέχνη του ουρολόγου, παρά το ότι τα βράδια χαλαρώνει βλέποντας αλτζαζίρα και το "Wake Up And Smell The... Carcass".
  
Σας αφήνω με το ξώγαμο της Τζούλι Μασσίνο και του Chuck Schuldiner:



Μέχρι την επόμενη βδομάδα,
-godspeed

Ι.Τ. The Rocking Raccoon
  • SHARE
  • TWEET