Rocking Raccoon - Οι Mastodon στην Παραολυμπιάδα

Από τον Ιάσονα Τσιμπλάκο, 08/07/2011 @ 15:23
Αποψάρα 14

Πτώμα. Η τελευταία εβδομάδα ήταν το λιγότερο εξουθενωτική, με την καλή έννοια βέβαια, δεν πιστεύω ότι υπάρχει πιο ευχάριστη κούραση από αυτή που έρχεται μετά από μια σειρά συναυλιών. Και δεν τελειώσαμε ακόμα φαντάσου, έχει δρόμο η υπόθεση.

Αυτό όμως που σκέφτομαι τον τελευταίο καιρό είναι ότι πιάνω τον εαυτό μου να μην ευχαριστιέται τις συναυλίες πλέον τόσο πολύ. Δε θέλω να πιστεύω ότι γέρασα πριν την ώρα μου, ούτε βέβαια ότι «τα 'χω δει όλα» και πλέον δε με συναρπάζει τίποτα. Τρέμω δηλαδή στην ιδέα ότι δε θα ξανασυγκινηθώ σε κάποιο live, δε θα έχω την όρεξη να χτυπηθώ, να χωθώ μέσα στον κόσμο. Δε ξέρω αν φταίω εγώ ή η πεζή ελληνική πραγματικότητα. Αν τελικά είναι οι ίδιοι οι καλλιτέχνες που αποτυγχάνουν να με εμπνέουν στα live τους ή απλά έχω χάσει την ικανότητα να μπορώ να ταυτιστώ με τη μουσική τους, όπως τουλάχιστον μπορούσα να κάνω παλαιότερα. Την ικανότητα την έχασα ή μου την πήρανε; Αν μου την πήρανε, στο διάολο να πάνε, γιατί ήταν το μόνο που είχα. Πικρές γραμμές που γράφονται μονάχα με τη συνοδεία Saosin.

Ας αφήσουμε τις σάχλες τώρα κι ας περάσουμε σε άλλα. Καταρχάς, τι τρέχει με εκείνο το εξώφυλλο των Mastodon; Καιρό τώρα έχω αναπτύξει ένα μικρό φετίχ με τα γενικότερα artwork τους, και σίγουρα δεν είμαι ο μόνος. Οι περισσότερες δουλειές του Paul Romano πάνω στους Mastodon είναι ίσως οι καλύτερες που 'χω δει σε οποιαδήποτε μπάντα, με αποκορύφωμα το full print του "Leviathan", γιγαντοαφίσα που ψάχνω εδώ και καιρό να καδράρω, γιατί είναι πράγματι εντυπωσιακό καλλιτέχνημα.



Αυτό το καινούργιο όμως, διάβολε. Γενικά, έχω μία διαίσθηση πως κάτι δεν πάει ακριβώς καλά με αυτήν τους την επερχόμενη κυκλοφορία. Κάτι το ότι από το πουθενά βγήκε η ανακοίνωση πως έχουν νέο άλμπουμ, κάτι το ότι, παρόλο που έχει τελειώσει λέει η ηχογράφηση αυτού, δεν ήταν σε θέση να παίξουν κανένα κομμάτι του ζωντανά στην περιοδεία τους, που πέρασε και από το Sonisphere μας. Επίσης, από το πουθενά, αντί να μας ταράξουν το μυαλό με κανένα καινούργιο single, μας πέταξαν κι ένα παραδαλό βίντεο κλιπ από ένα κομμάτι που ξέμεινε από το "Crack The Skye" και μας άφησαν έτσι μετέωρους. Οπότε, μετά από καιρό δε συνεργάζονται με τον Romano, αλλά προτίμησαν κάτι εμπνευσμένα από τα έργα του AJ Fosik, που για να λέμε και του στραβού το δίκιο, η θεματολογία του δε φαίνεται να ξεφεύγει πολύ από αυτά τα μυστήρια που γουστάρει η μπάντα, με τη μόνη εξαίρεση ότι είναι απλά άσχημα. Άλλαξαν λέει και το λόγκο τους. Να πω την αλήθεια, λογικό το βρίσκω. Οι προηγούμενοι δίσκοι παίζαν γύρω από τα τέσσερα βασικά στοιχεία της Βαβυλωνιακής μυθολογίας, Αέρας, Ουρανός, Νερό, Γη. Ε, οι τέσσερις προηγούμενοι δίσκοι τα κάλυψαν δαύτα, οπότε καιρός να γυρίσουν σελίδα. Το θέμα είναι τι θα μας δώσουν αυτή τη φορά. Έχω πίστη, αλλά και ένα κακό προαίσθημα όπως είπα.

Ένηγουεη, τι ξέρετε για τους Αυστραλούς; Εγώ μόνο ότι είναι τρελοί, έχουν γαμώ τις προφορές, βγάζουν συχνά τρελές alt-prog μπάντες και κάνουν planking. Planking αναρωτιέσαι, ε; Είναι ένα πρόσφατο πασατέμπο down under, το οποίο έχει να κάνει με τον επίδοξο planker (οποιαδήποτε σχέση με wanker είναι τελείως τυχαία) να ξαπλώνει χάμω, να βάζει τα χέρια πλάι στο σώμα του, τεντωμένα, και να τεντώνει επίσης και τα πόδια τους. Είναι τώρα ίσιος, σα σανίδα. Αυτό είναι. Καταπληκτικό, ε; Και κάνουν διαγωνισμό ποιος θα κάνει τη σανίδα στο πιο κουλό μέρος. Εδώ μπορείτε να δείτε μερικά δείγματα. Αποκορύφωμα αυτός που το έκανε πάνω σ' ένα περιπολικό και τον συνέλαβαν και μετά είχαμε και αυτόν που το έκανε στο κάγκελο του μπαλκονιού του, έπεσε και πέθανε. Όλα βέβαια στο όνομα του χαβαλέ. Αχ αυτοί οι Αυστραλοί, πλακατζήδες ρε παιδί μου. Τέλοσπάντων, μαζί λοιπόν με το εξώφυλλο των Mastodon, είδαμε και το επίσης άσχημο εξώφυλλο των Red Hot Chili Peppers. Eίδαμε όμως και τον Flea να κάνει τη σανίδα. Καμία έκπληξη βέβαια, ο άνθρωπος είναι πιο σαλεμένος απ' όλη την Αυστραλία μαζί, και 'γω κάτι έπρεπε να γράψω. Ο Flea, λέει, στο διάστημα αυτό από το "Stadium Arcadium" μέχρι τώρα έκανε μαθήματα πιάνου. Πολύ περίεργος είμαι να δω τι έχει να φέρει στο συνθετικό τραπέζι με τις νέες του γνώσεις. Ελπίζω καμιά μελωδία της προκοπής, γιατί αφού την έκανε ελαφρά ο Frusciante, ο ένας και μοναδικός άρχοντας της μελωδίας, αμφιβάλλω αν οι υπόλοιποι μπορούν να σταθούν στο ύψος του ονόματός τους. Επίσης περιέργεια έχω να δω τον Kiedis. Με κάθε άλμπουμ μας είχε και νέο λουκ. Ελπίζω να 'ναι ξυρισμένος γουλί και να φοράει σιδεράκια, να τον αντιπαθήσουν επιτέλους όλοι όσο τον αντιπαθώ και 'γω. Όχι ότι έχω κάτι με τις φαλάκρες και τη στοματική υγιεινή, αλλά καταλαβαίνεις.

Τέλος, Waters σήμερα. Ελπίζω πραγματικά να μη τη δείτε Ελληνάρες και να κάνετε πως αψηφάτε τους περιορισμούς στις συναυλίες. Θα φάτε τα μούτρα σας και θα λέτε «τα 'λεγε ο βλάκας και δεν τον άκουγα. Κατάρα σε σας, αλί!». Αλλά το 'χω δει το όνειρο, πιστεύω πως θα 'ναι πολύ κοντά στο να αμαυρωθεί αυτή η καταπληκτική σειρά συναυλιών από κάποιους εξυπνάκηδες, oh well. Θυμάμαι πάντως, που στα πρώτα κείμενα έλεγα για το πού θα μπορούσε να γίνει η συναυλία του Waters και λοιπά, και κάναμε λέει και έρευνα για το πότε θα είναι ελεύθερο το ΟΑΚΑ. Ούτε και τότε δεν είδα ΠΟΥΘΕΝΑ να γίνεται λόγος για τους Παραολυμπιακούς. Δηλαδή αν δεν είχα πάρει τρένο για Κηφισιά ακόμα δε θα ήξερα πως γινόταν αυτό εδώ. Πήγε κανείς; Μου 'πανε πως ήταν λέει και τζάμπα να πας να δεις τους αγώνες. Μου 'πανε επίσης πως μας κόστισε και κάτι εκατομμύρια ευρώ. Πού τα βρήκαμε; Ξανά oh well, χαμπάρι δεν πήρα εγώ, και είμαι σίγουρος πως και πολλοί άλλοι. Κρίμα.

Τελοσπάντων, όλοι ΟΑΚΑ.

until next time,
-godspeed

I.T. The Rocking Raccoon

Ps

  • SHARE
  • TWEET